Το θέμα, καλέ μου Bobolito, είναι ότι σα να μας έχουν πέσει πολλά (όλα μαζεμένα! Σκούρα κόζια και ζόρια παντού. Στη δουλειά, στο σπίτι, στα παιδιά (εγώ έχω δύο), ακόμα και στα γκομενικά. Να θες να βρεθείς με τον άνθρωπό σου και να μην προλαβαίνεις ή να είσαι τόσο κουρασμένη που να λες «Δεν κοιμάμαι καλύτερα μια ώρα νωρίτερα, μπας κι αντέξω να βγάλω την επόμενη μέρα, που θέλω να κάνω και χαριτωμενιές η κατάκοπη;»! Τι να πεις... Προσωπικά είμαι πολύ κουρασμένη αυτό το διάστημα. Δεν χρειάζομαι μόνο άδεια, αλλά και πραγματικές διακοπές κι ακόμα και τώρα που σου γράφω δεν ξέρω πότε θα δώσει ο καλός Θεός να πάρω την άδειά μου, ούτε και πόση θα είναι αυτή! Υπομονή κάνω, ό,τι μπορώ κάνω για προλάβω τα πάντα, «φοράω» το καλό μου χαμόγελο και περιμένω να συμμαζευτεί κάπως η κατάσταση. Και μέσα σ’ όλα, έρχονται κάτι στιγμές που με πιάνει μια στεναχώρια και σκέφτομαι «Τι κάνω τώρα, δηλαδή; Γιατί δεν παρατάω αυτή τη δουλειά, να πάω κάπου (στο Χαμόγελο του παιδιού π.χ.) να προσφέρω εθελοντική εργασία, να νιώθω τουλάχιστον ότι κάνω κάτι καλό; Θα μου πεις «Και τι θα κάνεις με τα λεφτά;». Έλα μου ντε! Είναι και τα χρήματα στη μέση, βλέπεις, που μας κρατούν σιδιροδέσμιους! Δεν παραπονιέμαι, ξέρω ότι υπάρχουν και χειρότερα και πολύ χειρότερα, όμως, το ότι το ξέρω δε φαίνεται να με παρηγορεί! Στο τέλος-τέλος, τι δηλαδή, μόνο τα χειρότερα θα κοιτάμε πάντοτε για να παρηγοριόμαστε; Υπάρχουν και καλύτερα, βρε αδελφέ! LOL Δεν το λέω με μιζέρια, το λέω επειδή θα ήθελα να είχα μια άνεση ώστε να μπορώ να προσφέρω περισσότερα στην οικογένειά μου. Όχι σε χρήμα! Σε συναίσθημα. Ξέρεις πόσο άσχημα ακούγεται αυτό το «Ε, τότε, μαμά, να μη δουλεύεις κι εσύ και να ‘ρχεσαι να παίρνεις κάθε μέρα από το σχολείο!» που μου είπε η κόρη μου; Και, εντάξει, εγώ της είπα πολλά και, μεταξύ άλλων για να της το δώσω και κάπως «πρακτικά», ότι αν δε δουλεύω κι εγώ κι ο μπαμπάς δε θα έχουμε χρήματα ούτε για το μισό γοβάκι της Barbie, όμως η απάντηση ήρθε να με κατακεφαλιάσει: «Τόσες Barbie έχω, μη μου πάρεις άλλη εσύ. Θα μου πάρει, άλλωστε, η γιαγιά, η Φου...». Now, tell me, how can you argue with that? Φίλες και φίλοι (γιατί διαβάζω πολλά και στους Λέοντες) έχουν κι αυτοί τα δικά τους ντράβαλα και πάλι καλά που προλαβαίνουμε να τα συζητάμε! Ο καθένας σηκώνει το δικό του σταυρό... Όχι ότι δεν έχει τύχει να μας απογοητεύσουν οικτρά, αλλά αυτά τα κρατάμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, για παραδειγματισμό, προς γνώση και συμμόρφωση, και συνεχίζουμε με την «ευχή» της γιαγιάς μου: «Θεέ μου, δώσ’ τους νου και φώτιση κι εμένα υπομονή και γρόσια»...
Φιλιά,
Pink Princess
Καλημέρα,PinkPrincess μπορεί να μην είμαι παντρεμένη και να μην έχω παιδιά αλλά ταυτίστηκα πολύ μαζί σου. Πολλές φορές αναρωτιέμαι από που πρέπει να αρχίσω να μαζεύω και από την άλλη δεν μπορώ άλλο πια κουράστηκα (Βλέπεις έχω και ωροσκόπο Ζυγό)...
Ο προιστάμενος μου λέιπει σε άδεια , οπότε τον αναπληρώνω εγώ (δηλαδη, μπαίνω σε συμβούλια, ,μπλιαχ)....
το καλό μου χαμόγελο το φοράω πάντα και αν τολμήσω και το ξεχάσω όλοι αναρωτιούνται τι έχω και όταν τους λέω με λένε υπερβολική...
ουφ...όσο για τα γκομενικά χαχαχαχα εγώ φταίω που πάω και κολλάω σε διδύμους ενώ ξέρω ότι δεν..... δεν εχω κουράγιο και δύναμη να πάλεψω καθόλου γι αυτο που έχω τώρα......
Bobolito, κι εγώ ωροσκόπο στο Ζυγό έχω. Πολύς αγέρας μαζεύτηκε ε; Φυσάει πολύ απ’ το σπασμένο μου το τζάμι, φυσάει πολύ και μπαίνει μέσα ο βοριάς, που λέει κι ο Πλούταρχος. Ε, στη δική μας περίπτωση, ο λίβας που καίει τα σπαρτά! LOL Τι να κάνουμε, Bobolitάκι; Έτσι έχει η κατάσταση και την παλεύουμε όσο πιο καλά μπορούμε. Όσο για τους άλλους που σε λένε «υπερβολική», είναι επειδή έχουν καλομάθει στα χαμόγελα και τις συγκαταβατικότητες κι όταν τους πεις μια κουβέντα, τσιτώνουν, μόνο και μόνο επειδή δεν περίμεναν να την ακούσουν από σένα, την καλούλα, τη βολικούλα και τη χαμογελαστούλα...
Φιλιά κι υπομονή,
Pink Princess
Υ.Γ.: Άντε να δούμε πότε θα βρει χρόνο ο Γιώργος να ρίξει μια ματιά και στα δικά μας τα καζάντια!
Τι δεν πάει καλά στα εργασιακά;
Πότε θα πάρουμε μια ανάσα?
Bobolito
Φιλιά,
Pink Princess
Ο προιστάμενος μου λέιπει σε άδεια , οπότε τον αναπληρώνω εγώ (δηλαδη, μπαίνω σε συμβούλια, ,μπλιαχ)....
το καλό μου χαμόγελο το φοράω πάντα και αν τολμήσω και το ξεχάσω όλοι αναρωτιούνται τι έχω και όταν τους λέω με λένε υπερβολική...
ουφ...όσο για τα γκομενικά χαχαχαχα εγώ φταίω που πάω και κολλάω σε διδύμους ενώ ξέρω ότι δεν..... δεν εχω κουράγιο και δύναμη να πάλεψω καθόλου γι αυτο που έχω τώρα......
Μου κάνει πολύ η ευχή της γιαγιάς σου
Φιλιά,
Bobolito
Φιλιά κι υπομονή,
Pink Princess
Υ.Γ.: Άντε να δούμε πότε θα βρει χρόνο ο Γιώργος να ρίξει μια ματιά και στα δικά μας τα καζάντια!
συμφωνώ μαζί σου
Φιλιά
Bobolito