Δεν νομίζω ότι θα μάθεις ποτέ. Αλλα δεν έχει και σημασία. Αν ήθελε, θα προσπαθούσε, σωστα? Ισως πάλι να μην έχει σχεση με σένα ή με κάποιο τρίτο πρόσωπο αλλά με τον ίδιο. Ασ' τον να κάνει αυτο που θέλει και αν στη πορεία θελήσει να προσπαθήσει, θα στο πει μόνος του. Αν παλι όχι, θα καταλάβεις οτι έπραξε σωστά. Καλήτερα τώρα, οσο περνάει ο καιρός ένας χωρισμός γίνεται όλο και πιο δυσκολος
ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ,ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΝΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΤΑΝΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΥΨΕΙΣ. ΜΠΟΡΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙ.ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΣΧΕΔΙΑ,ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΟΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ,ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΤΗΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ. ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΦΟΒΑΤΑΙ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ,ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΣΤΑΡΑΤΑ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΝΤΑΣ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΛΥΣΗ. ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΔΙΑΛΥΕΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ,ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΤΟΝ ΕΥΚΟΛΟ ΔΡΟΜΟ.
Εύγε ..μπράβο ... σε χειροκροτώ ψυχολόγε μεγάλε ....
Τα ανακάλυψες όλα ...
Βρε τσακάλι πως τα κατάλαβες όλα αυτά?
Φιλαράκι σου είναι και τα συζητήσατε?
Ότι και να του συμβαίνει, πάλι καλά να λες. "Ρίτα εσύ είσαι στην αρχή κι αυτός στο παρά πέντε" (14 χρόνια διαφορά είναι χάσμα γενεών, να τον παντρευτείς ήθελες ή να τον γεροκομήσεις?...)
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙΠΟΤΑ,ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗ ΜΑΘΕΙ ΠΟΤΕ. ΑΛΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΦΤΗΝΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΕ ΤΑ ΧΑΛΑΣ ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟ ΛΟΓΟ. ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ.
Xaireto sas
Epeidi to psari vromaei ap to kefali
Giati oeo afou kanate koina sxedia vrike douleia se nisi xoris na se ypologisei
den ixere eroto oti tha ton enoxlei i apostasi
otan kaneis zsxedia gia oikogeneia koinos sovara diamorfoneis oso mporeis ti zoi sou se auto
Sosta
Hunterako psixraimia !!!
Κάτσε, ρε, Yperexie, εκτός από το γεγονός ότι εδώ το θέμα δεν είναι η απόσταση (κάτι άλλο είναι που είναι σάπιο στο βασίλειο της Δανμαρκίας...), μην είσαι τόσο κατηγορηματικός με τις σχέσεις εξ αποστάσεως. Κι εγώ έχω παραδείγματα σχέσεων (όχι δικά μου, φίλων μου) Αθήνα-Παρίσι και Λονδίνο-Παρίσι και μια χαρά πηγαίνουν για χρόνια τώρα! Βέβαια, δεν πρόκειται σχέσεις συμβατικές, είναι σχέσεις του πάθους, του βάθους και του λάθους φυσικά...
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, βλέπω μια περίεργη σύνδεση με τα Παρίσια...χμμμ...μήπως να πάω κι εγώ?...
Yperexie, η απόσταση εδώ είναι δικαιολογία και μάλιστα του κ****, άλλα συντρέχουν και δε χρειάζεται να ξέρεις τους ανθρώπους ή την υπόθεση με λεπτομέρειες για να το καταλάβεις.
Δεν είναι καθόλου βολικές αυτές οι σχέσεις (εγώ η πιο μακρινή που είχα ποτέ ήταν Αθήνα-Ναύπλιο για 2 χρόνια και πάλι ζόρι ήταν, αλλά συγκριτικά δε δικαιούμαι να μιλάω) και δε νομίζω ότι τις διαλέγει κανείς για να έχει την ελευθερία του. Απλά προκύπτουν. Και όταν προκύπτουν μεγάλα πάθη, δεν κάθεσαι να μετράς τις αποστάσεις. Είναι φθορά, συμφωνώ, αλλά όταν η απόσταση έχει ελπίδες κάποια στιγμή να καταργηθεί, κι όταν υπάρχει συναίσθημα, ξέρω εγώ, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, μου φαίνεται ότι γίνεται...
Φθορές, έλλειψη, πίκρα κι αχαριστία θα μπορούσες να βιώσεις (όπως και όλοι μας έχουμε) ακόμα κι αν η απόσταση ήταν, ξέρω εγώ, Εξάρχεια και λεωφόρο Αλεξάνδρας, πάλι δεν έχει να κάνει με την απόσταση.
Ρε, τι γίνεται με εκείνο το Παρίσι? Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο Παρίσι έρχεται το Παρίσι?
Εγώ πάλι δέκα χρόνια στην Αθήνα έμεινα, κανένα Παρίσι δεν ήρθε να με βρει...
Δεν ξέρω, μπορεί και να ξέρεις κάτι παραπάνω, Yperexie, αλλά μια περίπτωση ήταν, μια περίπτωση δεν έκανε ποτέ κανέναν κανόνα!
Κι εγώ που είμαι κατηγορηματική με πολλά πράγματα, με τις αποστάσεις δε θα ήμουν τόσο. Δε βρίσκουμε κι ανθρώπους ν' αγαπήσουμε κάθε μέρα βλέπεις για να μετράμε με τη μεζούρα και να ζυγίζουμε με το κανταράκι...
Μικρό μου πυροτέχνημα, το Παρισάκι δεν ακούγεται καθόλου κακή ιδέα τελικά...
Και από γαλλικά ξέρουμε, κι από Μπωντλαίρ ξέρουμε, κι από γαλλική τζαζ ξέρουμε, κι από Ρενουάρ, Ντεγκά και τα ρέστα ξέρουμε, κι από γαλλική οπερέτα σκίζουμε, τι μας λείπει δηλαδή για να μην πάμε?
Giati? Tairiazoyme?
Βρήκε εργασία εκτός Αθήνας,
μπήκε στο "τραπέζι" το ερώτημα αν θα τον ακολουθήσεις?
...
Τα ανακάλυψες όλα ...
Βρε τσακάλι πως τα κατάλαβες όλα αυτά?
Φιλαράκι σου είναι και τα συζητήσατε?
Epeidi to psari vromaei ap to kefali
Giati oeo afou kanate koina sxedia vrike douleia se nisi xoris na se ypologisei
den ixere eroto oti tha ton enoxlei i apostasi
otan kaneis zsxedia gia oikogeneia koinos sovara diamorfoneis oso mporeis ti zoi sou se auto
Sosta
Hunterako psixraimia !!!
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, βλέπω μια περίεργη σύνδεση με τα Παρίσια...χμμμ...μήπως να πάω κι εγώ?...
Δεν είναι καθόλου βολικές αυτές οι σχέσεις (εγώ η πιο μακρινή που είχα ποτέ ήταν Αθήνα-Ναύπλιο για 2 χρόνια και πάλι ζόρι ήταν, αλλά συγκριτικά δε δικαιούμαι να μιλάω) και δε νομίζω ότι τις διαλέγει κανείς για να έχει την ελευθερία του. Απλά προκύπτουν. Και όταν προκύπτουν μεγάλα πάθη, δεν κάθεσαι να μετράς τις αποστάσεις. Είναι φθορά, συμφωνώ, αλλά όταν η απόσταση έχει ελπίδες κάποια στιγμή να καταργηθεί, κι όταν υπάρχει συναίσθημα, ξέρω εγώ, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, μου φαίνεται ότι γίνεται...
Φθορές, έλλειψη, πίκρα κι αχαριστία θα μπορούσες να βιώσεις (όπως και όλοι μας έχουμε) ακόμα κι αν η απόσταση ήταν, ξέρω εγώ, Εξάρχεια και λεωφόρο Αλεξάνδρας, πάλι δεν έχει να κάνει με την απόσταση.
Ρε, τι γίνεται με εκείνο το Παρίσι? Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο Παρίσι έρχεται το Παρίσι?
Εγώ πάλι δέκα χρόνια στην Αθήνα έμεινα, κανένα Παρίσι δεν ήρθε να με βρει...
Κι εγώ που είμαι κατηγορηματική με πολλά πράγματα, με τις αποστάσεις δε θα ήμουν τόσο. Δε βρίσκουμε κι ανθρώπους ν' αγαπήσουμε κάθε μέρα βλέπεις για να μετράμε με τη μεζούρα και να ζυγίζουμε με το κανταράκι...
Να είσαι καλά.
Και από γαλλικά ξέρουμε, κι από Μπωντλαίρ ξέρουμε, κι από γαλλική τζαζ ξέρουμε, κι από Ρενουάρ, Ντεγκά και τα ρέστα ξέρουμε, κι από γαλλική οπερέτα σκίζουμε, τι μας λείπει δηλαδή για να μην πάμε?
Αρκεί να μη μας βγει το Παρισάκι...παριζάκι!