Γεια σε ολους!!

Ειμαι πολυ παλιο μελος, αν και δε συνηθιζω να γραφω. Κυριε Πανοπουλε αν με διαβαζετε θα ηθελα να σας εκφρασω τα συγχαρητηρια μου και για το stardome* και γενικα. Σας παρακολουθω και σας εχω παραδεχτει παρα πολλες φορες. Επισης, μ αρεσει πολυ ο τροπος γραφης σας. Και παλι μπραβο.

Λοιπον εγω ειμαι μια ταλαιπωρημενη Ζυγος εδω και χρονια, καθως εχω σχεδον ολους μου τους πλανητες σε Παρθενο και Ζυγο, οποτε ο φιλος Κρονος με "δουλευει" απο το 2008 :) Τα τελευταια 3 χρονια λοιπον τα ειδα ολα σε προσωπικο, επαγγελματικο και οικογενειακο επιπεδο, καθως καταλαβα πολυ καλα πως ο Κρονος δεν αστειευεται κι ο,τι θελει θα στο δειξει. Οι αλλαγες και τα "μαθηματα" που πηρα πονεσαν αρκετα, αλλα δεν μπορεσα να κανω κι αλλιως. Αποκορυφωμα ολων αυτων το τελος του 2009 που δουλεψαν κατι τετραγωνα και με Πλουτωνα...οποτε καταλαβαινετε εκει ποσο πονο ειχαν οσα συνεβησαν.Το 2010 ωστοσο μου εκλεισε το ματι καθως εχοντας ωροσκοπο Ιχθυ, ο καλος μου Διας μου εφερε στη ζωη μου μια πολυ καλη και υγιη σχεση και μια σχετικα καλη δουλεια που ηθελα πολυ να παρω. Ολα καλα για λιγο, αλλα αρχισε παλι η κατω βολτα...ολα τα παραπανω εγιναν στην Αθηνα, εγω ωστοσο δεν ειμαι απο εκει. Εκει σπουδασα και δουλεψα. Μετα απο πολυ μεγαλη αναποφασιστικοτητα και δυσκολια (ζυγος γαρ) πηρα την αποφαση να αφησω ο,τι εκανα μεχρι εκεινη τη στιγμη και να επιστρεψω στην πολη οπου μεγαλωσα, καθως και ηταν πολυεξοδη και κουραστικη η πρωτευουσα και δεν ηθελα να κουρασω αλλο την ηδη δοκιμασμενη σχεση που ειχα, καθως ηταν απο αποσταση. Οποτε τον περασμενο Νοεμβρη αλλαξα παραστασεις...Εκτοτε ομως περασα δυσκολα ψυχολογικα καθως δε βρηκα (οσο κι αν προσπαθησα και προσπαθω ακομα) κατι αξιολογο να κανω...Θα μου πειτε τωρα σιγα το καινουριο που σας λεω, ολος ο κοσμος ανεργος ειναι. Εχω κι αλλα προβληματα που με απασχολουν, δεν ειναι μονο το θεμα της εργασιας, αλλα αν τα ιεραρχησω, αυτο βρισκεται στην πρωτη θεση της κλιμακας γιατι υπηρξα ατομο πολυ σκληρα εργαζομενο στην Αθηνα, αυτονομημενο απο τα 20, ειχα καταφερει να εχω οικονομικη ανεξαρτησια στα 22 μου, ζουσα μονη και τα ειχα αναλαβει ολα εγω σε μια ξενη για μενα πολη, οποτε καταλαβαινετε πως το να μην εχω να κανω τιποτα τοσο καιρο τωρα και να ζω παλι με τους γονεις ειναι κατι που με επηρεαζει παρα πολυ αρνητικα. Αναρωτιεμαι...το συμπαν μας δινει καποιες καλες στιγμες και υστερα τρεχει να μας τις παρει παλι πισω? Πρεπει να "ξεπληρωνουμε" συνεχεια οσες ομορφες στιγμες εχουμε περασει? Τι ειδους δικαιοσυνη ειναι αυτη??

Με εχει παρει πολυ απο κατω, γενικα ειμαι και λιγο απαισιοδοξη σαν ατομο και παλευω να ξεπερασω ολη αυτη τη δυσκολη φαση. Οσο και να κοιταζω το χαρτη και τις διελευσεις (ξερω πολυ λιγα αστρολογικα) στον 6ο της εργασιας δε βλεπω φως...τα στοιχεια γεννησης μου ειναι αποθηκευμενα στο λογαριασμο μου. Θα το εκτιμουσα αν ειχα καμια γνωμη... Ευχαριστω πολυ! Να στε καλα.