Τα τελευταία 2 χρόνια αισθάνομαι οτι ζω σε ένα κακό όνειρο δίχως τέλος...!!! Και εκεί που λέω οτι θα τελείωσει κάποια στιγμή δεν μπορεί εκεί μου έρχεται η επόμενη φάπα για να με βάλει στη θέση μου που τόλμησα να σηκώσω κεφάλι! Και ναι μπορεί να πέφτει η κυβέρνηση και να είμαστε στο χείλος του γκρεμού ως χώρα δεν μπορώ όμως να μην σκέφτομαι και τον δικό μου προσωπικό γκρεμό...Διαλύονται σχέσεις, φιλίες, συνεργασίες και οτι καινουργιο πάει να ξεκινήσει μένει μισό...!!!Τγίνεται βρε παιδιά?Πότε θα κάμει ξαστεριά να δούμε και εμείς χαρά???