Πόσο καιρό να βλέπουμε αυτά που θέλουμε όπως εμείς τα θέλουμε - ακόμα και γνωρίζοντας ότι όταν τα κατακτήσουμε μπορεί να αποδειχθούν πουκάμισο αδειανό και χάσιμο χρόνου; Πότε ξυπνάει ο άνθρωπος;
Πόσο Ποσειδώνα να αντέξει κανείς;
Στο τέλος, μας μένει ο καπνός...
http://www.youtube.com/watch?v=esqpVrJvjXI
...κάτι για το αηδόνι και οχι μόνο...
Είχαμε πάει εκδρομη με το σχολειο 2η Λυκειου στα Γιάννενα, και ενα από τα βραδια μας εκει οι καθηγητές-συνοδοί μας πήγαν βόλτα στο ποτάμι και εκει το ακούσαμε...
...ΝΑΙ στον έρωτα ως αξία... [Ρολαν Μπαρτ]
"Παρά τις δυσκολίες της προσωπικής μου ιστορίας, παρά τις στενοχώριες, τις αμφιβολίες, τις απελπισίες, παρά την έντονη διαθεσή μου να ξεφύγω απ' όλα αυτά, δεν παύω να λέω μέσα μου ΝΑΙ στον έρωτα ως αξία. Ποικίλα συστήματα εκφέρουν επιχειρήματα για να απομυθοποιήσουν, να περιορίσουν, να αποχρωματίσουν κοντολογίς να υποτιμήσουν τον έρωτα. Ακούω τα επιχειρήματα αυτά και εν τούτοις επιμένω. Συσχετίζω τις υποτιμήσεις του έρωτα με ένα είδος σκοταδιστικής ηθικής, με ένα φαρσοειδή ρεαλισμό, καταστάσεις εναντίον των οποίων επικαλούμαι τον εμπράγματο χαρακτήρα της αξίας. Στα "στραβά" του έρωτα αντιτάσσω μια κατάφαση: κατάφαση σε ό,τι υπάρχει μέσα του που αξίζει. Αυτή η ισχυρογνωμοσύνη αποτελεί έκφραση της ερωτικής διαμαρτυρίας. Κάτω από την ενορχηστρωμένη παράθεση των "σοβαρών λόγων" για τους οποίους πρέπει να αγαπούμε χωρίς να είμαστε ερωτευμένοι κτλ. ακούγεται μια πεισματάρικη φωνή που διαρκεί λίγο περισσότερο: η φωνή του ερωτικού Άτρεπτου.Ο κόσμος αντιμετωπίζει κάθε εγχείρημα υπό το πρίσμα μιας διαζευκτικής κρίσης: επιτυχία - αποτυχία, νίκη - ήττα. Εγώ πρεσβεύω μιαν άλλη λογική: είμαι ταυτόχρονα και κατα τρόπο αντιφατικό ευτυχισμένος και δυστυχισμένος. Για μένα το νόημα της "επιτυχίας" και της "αποτυχίας" είναι συμπτωματικό, παροδικό (πράγμα που δεν αποκλείει την σφοδρότητα των επιθυμιών ή των πόνων μου). Αυτό που με εμψυχώνει, τυφλά και πεισματικά, δεν έχει να κάνει με τακτικές. Αποτραβιέμαι από την περιοχή της σκοπιμότητας."
Το ερωτικό Άτρεπτο από τα "Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου" του Ρ. Μπαρτ είναι η απόλυτη κατάφαση. Ενάντια στους πάντες και τα πάντα...
......Ένα χελιδόνι συμβούλευε το αηδόνι να ζεί κοντά, κάτω από την ίδια στέγη με τους ανθρώπους, όπως έκανε κι αυτό. Το αηδόνι είπε: «Δεν θέλω ούτε να θυμάμαι τη λύπη που πήρα απ’τις παλιές μου συμφορές. Αυτός είναι ο λόγος που κατοικώ στις ερημιές».Το αηδόνι είναι στενά συνυφασμένο με την ελευθερία. Αν το κλείσουν στο κλουβί, πεθαίνει από μαρασμό.
Για ένα πουκάμισο αδειανό-no woman no cry
Πόσο Ποσειδώνα να αντέξει κανείς;
Στο τέλος, μας μένει ο καπνός...
http://www.youtube.com/watch?v=esqpVrJvjXI
Είχαμε πάει εκδρομη με το σχολειο 2η Λυκειου στα Γιάννενα, και ενα από τα βραδια μας εκει οι καθηγητές-συνοδοί μας πήγαν βόλτα στο ποτάμι και εκει το ακούσαμε...
...ΝΑΙ στον έρωτα ως αξία... [Ρολαν Μπαρτ]
"Παρά τις δυσκολίες της προσωπικής μου ιστορίας, παρά τις στενοχώριες, τις αμφιβολίες, τις απελπισίες, παρά την έντονη διαθεσή μου να ξεφύγω απ' όλα αυτά, δεν παύω να λέω μέσα μου ΝΑΙ στον έρωτα ως αξία. Ποικίλα συστήματα εκφέρουν επιχειρήματα για να απομυθοποιήσουν, να περιορίσουν, να αποχρωματίσουν κοντολογίς να υποτιμήσουν τον έρωτα. Ακούω τα επιχειρήματα αυτά και εν τούτοις επιμένω. Συσχετίζω τις υποτιμήσεις του έρωτα με ένα είδος σκοταδιστικής ηθικής, με ένα φαρσοειδή ρεαλισμό, καταστάσεις εναντίον των οποίων επικαλούμαι τον εμπράγματο χαρακτήρα της αξίας. Στα "στραβά" του έρωτα αντιτάσσω μια κατάφαση: κατάφαση σε ό,τι υπάρχει μέσα του που αξίζει. Αυτή η ισχυρογνωμοσύνη αποτελεί έκφραση της ερωτικής διαμαρτυρίας. Κάτω από την ενορχηστρωμένη παράθεση των "σοβαρών λόγων" για τους οποίους πρέπει να αγαπούμε χωρίς να είμαστε ερωτευμένοι κτλ. ακούγεται μια πεισματάρικη φωνή που διαρκεί λίγο περισσότερο: η φωνή του ερωτικού Άτρεπτου.Ο κόσμος αντιμετωπίζει κάθε εγχείρημα υπό το πρίσμα μιας διαζευκτικής κρίσης: επιτυχία - αποτυχία, νίκη - ήττα. Εγώ πρεσβεύω μιαν άλλη λογική: είμαι ταυτόχρονα και κατα τρόπο αντιφατικό ευτυχισμένος και δυστυχισμένος. Για μένα το νόημα της "επιτυχίας" και της "αποτυχίας" είναι συμπτωματικό, παροδικό (πράγμα που δεν αποκλείει την σφοδρότητα των επιθυμιών ή των πόνων μου). Αυτό που με εμψυχώνει, τυφλά και πεισματικά, δεν έχει να κάνει με τακτικές. Αποτραβιέμαι από την περιοχή της σκοπιμότητας."
Το ερωτικό Άτρεπτο από τα "Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου" του Ρ. Μπαρτ είναι η απόλυτη κατάφαση. Ενάντια στους πάντες και τα πάντα...
......Ένα χελιδόνι συμβούλευε το αηδόνι να ζεί κοντά, κάτω από την ίδια στέγη με τους ανθρώπους, όπως έκανε κι αυτό. Το αηδόνι είπε: «Δεν θέλω ούτε να θυμάμαι τη λύπη που πήρα απ’τις παλιές μου συμφορές. Αυτός είναι ο λόγος που κατοικώ στις ερημιές».Το αηδόνι είναι στενά συνυφασμένο με την ελευθερία. Αν το κλείσουν στο κλουβί, πεθαίνει από μαρασμό.
και αστερακια στον ζυγό!