Έτρεμε τόσο που το πήρε ο άνεμος

έτρεμε τόσο πώς να μην το πάρει ο άνεμος

...

Έτρεμε τόσο πολύ το ζήτησα τόσο πολύ

στη στέρνα με τους ευκαλύπτους

την άνοιξη και το φθινόπωρο

σ’ όλα τα δάση γυμνά θεέ μου το ζήτησα.

 Το φύλλο της λεύκας,Γ.Σεφέρης

Μικρές ώρες,αργές νύκτες

πάνω από το facebook καθισμένος.

'Ωρες κοιτώντας τον μαντρότοιχο

τη γύμνια της ψυχής του μήπως κρύψει.

Για ένα μήνυμα.μια επιβράβευση
απο Αυτήν μια συμπάθειας ακτίδα.

Φεύ,φύλλο φθινοπωρινό

στον άνεμο, η ελπίδα.

Στα μονοπάτια της καρδιάς

μόνος θα προχωρήσεις.

Τον άνεμο κι αν τον φοβάσαι,

σίγουρα θα τον συναντήσεις .

Φύλλο της λεύκας εσύ,

τη μοναξιά της ζωής

πάνω απο τον υπολογιστή

έτσι δε θα νικήσεις.

http://youtu.be/RBumgq5yVrA