παρακαλώ περιμένετε...
ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ
Πρασινισε ο τοπος,μυρωδιες παντου.
Σπαει ο ηλιος στα φυλλα και χυνεται πυροτεχνημα.
Θες δεν θες χαμογελας.
 

Κοκκινη κλωστη δεμενη στο μυαλο μου τυλιγμενη.
Ιδιος καιρος,βορεια,σχολικη εκδρομη.Λιμνη,δεντρα πολλα.
Αγορια με χνουδια,μισες γυναικες.
Εσυ κυρα μου και αρχοντισσα μου,
Χερι χερι σε γρασιδια.Μαθαμε μαζι,χαρηκαμε.
Κλεφτα.Σιγα.Πονηρια στη γεννεση της.Τοσο αθωα.Πιστευαμε.
 

 

Δως της κλωτσο να γυρισει,τα στενακια να φωτισει.
Γλυστρησα,με σηκωσε.Κανε κουραγιο,τελειωνουμε,λιγο εμεινε.
Που σαι Θαναση,που σαι Θαναση;
Θα θελα να σ ανταμωνα η γρουσουζια να σπασει.
Τραπεζι στρωμενο προχειρα.
Δυο ποτηρια κρασι λιγο τυρι,κεφτεδες και πατατες.Να μας κρατησει στη δουλια.
Ηρθαν τα χελιδονια.Και παλι ηρθαν.Αλλους μας βρηκαν μαζι.Αλλους χωρια.
Αλλους καθολου.
 

Παπαρουνες ένα σωρο.Σαν και τοτε και ξανα.
Εξοχικο.Κηπος και φωνες  με γελια.Γελια αβιαστα,σπανια πια.
Σοβαρεψαμε λεμε.
Με ένα καροτσι με κουβαλησες.Τα κοριτσια μαγειρεψαν.Ουζα και τραγουδια.
Μαναδες και πατεραδες.Σκυμενοι εργατες πονεμενοι.Βαρος η ζωη.
Με τα χρονια πιο πολύ.
 

Τρεχει,τρεχει,τρεχει το νερο.
Αστειο να το λες.Φιλοσοφημενε μου συναθρωπε.Τοσο πικρο να το σκεφτεσαι.
Τρεχει κι αν το πιεις εχει καλως.
Αν αγριεψει σε πνιγει.Θελει θαρρος,Θελει τεχνη στο κολυμπι.
Πρωτομαγια.Πρωτο μπανιο της χρονιας.Οι απ εξω με μπουφαν.
Τα αντρακια μεσα.Ακομα μουδιασμενος ειμαι.
 

Τα στενακια τα φωτιζει και τον λογισμο γεμιζει.
Πασχαλιες,πανσεδες.Μωβ ένα σωρο.Και διπλα ουρανιο τοξο.
Επιστροφη με αυτοκινητο.Στριβει ο δρομος και μας ριχνει μεσα στο τοξο.
Μια στο εκατομυριο.Στομα ανοιχτο κι οι δυο μας.
Φιλοι για παντα.Το παμε και το κρατησαμε.Κι ας εφυγες.Κι ας εμεινα.
 

Περνανε τα χρονια μανα μου.Το λεγες μα ειχα δρομο.
Τα στιχακια δεν φτανουν πια,τα παραμυθια δεν αρκουνε.
Τα μαθα ,τα ειπα,τα κανα.
Οκαθενας και ενας μυθος.Θελει μια Ανοιξη να θυμηθεις γιατι εγιναν όλα.
Ξεχναει ο ανθρωπος και χανει το κουραγιο του.
Ανηφορα είναι και καλα την ανεβηκαμε μεχρι τωρα.
Ψαρεψε δυναμη από πριν.Δες που ησουν και ποσο προχωρησες.Και ηταν ομορφα.
Και παλι θα ναι.Και μια Ανοιξη θα χεις παλι να λες.
 

Κοκκινη κλωστη δεμενη στο μυαλο μου τυλιγμενη.
 
 

 

Σχόλια:    Αξιολόγηση:
παρακαλώ περιμένετε...

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αξιολόγηση: χωρίς αξιολόγηση

έχουν γενέθλια 215 μέλη.

ΦΥΛΕΣ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ

  • loading...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ

  • loading...
  • loading...