(...johnny b):
Πάντα παρών ο πόνος
κοινή συνισταμένη
του κόσμου η βασική αρχή
κι αυτός που είναι μόνος
ακόμα περιμένει
με ματωμένη την ψυχή
Λίγη ελπίδα απομένει
κι αυτή...γονατιστή
ρακένδυτη,κουτσουρεμένη
τι άλλο να ειπωθεί;
Κοιτάζω γύρω μου
μοιραία θα ψελλίσω μια προσευχή
για του αιώνα μας τους δικασμένους
απ'του θανάτου τη μαύρη τη βροχή
Η λύτρωση ας έρθει να αποδείξει
τι τίμημα βαρύ πληρώνει
αυτός που με αίμα έχει πλυθεί
και κάθε δάκρυ που το στόχο του δε βρήκε
για αγάπη να γίνει η αφορμή
Μην αποτρέπετε τον πόνο
με ευχόλογα και κούφια λόγια συμβατικά
ένα πράγμα μας μένει μόνο
να τραγουδάμε,έστω,μπροστά στο τέλος... ηρωικά