σου "βγαζω" το καπέλο Thrakas... για το κείμενο σου και την "σκέψη" σου... και επετρεψε μου να δανειστώ το κειμενό σου για λίγο και να το αφιερώσω στον αδερφό μου, που έφυγε αναίτια και σύντομα...( )... κάπως έτσι φαντάζομαι, ότι απο κάπου μας παρακολουθεί... σιωπηλός προστάτης μας...
thrakas σε ευχαριστώ για το κείμενο σου που με βοηθά να βρεθώ στην ηρεμη λύπη και το σεβασμό που αρμοζει αυτή τη στιγμή ανάμεσα στους αλλαλαγμους και τη παραφροσύνη. Και αύριο, να σηκώσω/σηκώσουμε τα μανίκια.
ΝΤΡΟΠΗ