ποιος είμαι εγώ για να το αρνηθώ...;
Πηγαίνω στο παλιό μου το μπαούλο
Παρέμβαση στο παρελθόν θα κάνω
Σκόρπια εδώ κι εκεί
τα λάθη μου κι οι ανατροπές μου
εμβρόντητες και οι ντροπές μου
...δεν βρίσκω κάτι που να με γυρίζει
στης παλιάς μου αγάπης τα χαμένα
Συμβουλεύτηκα κι εσένα,μικρή μου Μοίρα...
Πήρα το κενό αγκαλιά και ξεκίνησα
μακριά από τα προδιαγεγραμμένα
Αναστατώθηκα με τις λέξεις
που τόσο περήφανα σήκωσαν ανάστημα
Δεν ανήκω σ'αυτόν τον κόσμο
τον θεωρώ ξένο δικό μου
Πιθανό κι απίθανο,εδώ δεν μένω
Συμμετείχα στον μισό εαυτό μου
τον άλλο μισό κυρίευσε εκείνος
ο μαραμένος κρίνος
Λυπάμαι μα δε θέλω να σε κρίνω
με πολλή ευκολία όμως συμβαδίζω
με του κενού αυτού τα πλήθη
Άγραφοι πλέον είναι
νόμοι
η καρδιά και το μυαλό μου
δε ζητάω δόξα
αν κι εκείνη με ζηλεύει
Βαριά η ανάσα μου
και το μυαλό μου ίδιο
μα αν εσύ δεν κάνεις αυτό που πρέπει
τότε θα γίνω αυτό που τη ζωή μου ορίζει
σ
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ