Δεν ειχα σκοπο να κανω καταχωρηση εδω αυτες τις ημερες, για τους δικους μου λογους. Μου εστειλαν ομως αυτο το πολυ ωραιο κειμενο και παροτι δε με βοηθαει ουτε στο ελαχιστο προσωπικα(λεει πραγματα που γνωριζω εξαλου), Θελω να το αφησω, ισως και σαν κληρονομια σε οσους ειναι η βρεθουν σε παρομοια ψυχολογικη κατασταση με τη δικη μου αυτη τη στιγμη. Βοηθαει σε καποια πραγματα εαν δεν τα εχεις σκεφτει μονος σου(πχ εισαι πολυ μπερδεμενος για να δεις τα προφανη).
------------------------------------------------------------------------
"απ ο,τι καταλαβα δεν εισαι στα καλυτερα σου. Απο τοτε που μου στειλες ενα μνμ στο facebook να μιλησουμε, και το ειδα 2 ωρες αργοτερα, που μπηκα , εξαφανιστηκες...
Μη σκεφτεσαι που εκανες εσυ λαθος, σκεψου πως αλλιως θα
μπορουσες να εχεις χειριστει την κατασταση. Σκεψου ποιο οφελος εχεις ν
αποκομισεις. Σκεψου οτι ειχες την ευκαιρια να νιωσεις ευχαριστα ενω
ασχολιοσουν μ ενα συγκεκριμενο θεμα, οσο κι αν το αποτελεσμα δεν ηταν
το επιθυμητο για σενα. Ερχομαστε σ αυτη τη ζωη για να μαθαινουμε, και
φιλτραροντας τις εμπειριες μας να γινουμε καλυτεροι ανθρωποι, οχι για
να θεσουμε ανθρωπους υπο την επιρροη κι εξουσια μας. Ειδικα αυτο το
τελευταιο ειναι καθαρα ανθρωπινη αδυναμια και δεν ωφελει κανεναν.------------------------------------------------------------------------
"απ ο,τι καταλαβα δεν εισαι στα καλυτερα σου. Απο τοτε που μου στειλες ενα μνμ στο facebook να μιλησουμε, και το ειδα 2 ωρες αργοτερα, που μπηκα , εξαφανιστηκες...
Αν εισαι ανθρωπος θα εισαι πολυ τυχερος να ζησεις χαρα, λυπη, εκσταση, πονο, ευτυχια, δυστυχια, προβληματισμο... Αν δεν εχεις ζησει κατι απ τα παραπανω και ακομα περισσοτερο αν εχεις προσπαθησει να αποφυγεις ολα τα παραπανω, εισαι και θα εισαι ενας ελλιπης, δυστυχισμενος ανθρωπος που δεν αγαπαει τη ζωη με τα σκαμπανεβασματα της, και δε θα βρεις ποτε την ευτυχια, γιατι δε θα χεις ρισκαρει για να τη βρεις...
Αν παλι ρισκαρεις κι αποτυχεις ... τοτε η κατασταση την οποια ηθελες να οικιοποιηθεις δε θα σε καθιστουσε ευτυχισμενο. Κι εισαι τυχερος που η μοιρα σου την απομακρυνε απο σενα. Παντα ολοι μας εχουμε αυτο που θελουμε κι επιθυμουμε. Αν οχι, τοτε δεν το θελουμε πραγματικα (απλα νομιζαμε οτι το θελαμε κι οτι θα μας εκανε ευτυχισμενους).
Το κυνηγι της ευτυχιας ειναι περιεργο πραγμα... αλλα νομιζουμε οτι θελουμε, κι αλλα ειναι αυτα που πραγματικα θελουμε και μας κανουν ευτυχισμενους.
Κανενας δε μπορει να σε κανει να περασεις καλα εκτος απ τον εαυτο σου. Και κανενας δε μπορει να περασει καλα μαζι σου αν εσυ δε νιωθεις καλα με τον εαυτο σου.
π.χ.
Ο Γιαννης θελει τη Μαρια. Εχει κανει 100 σεναρια για το τι θα της πει την επομενη φορα που θα της μιλησει... ωσπου μια μερα τη βλεπει στο απεναντι πεζοδρομιο. Ομως δε φοραει το δερματινο σακακι του, αλλα το παλιο του φουτερ. Εχει ξεχασει να ξυριστει και να βαλει κολωνια... Οχι δεν θα τον δει σ αυτα τα χαλια η Μαρια. Επιταχυνει το βημα του κι εξαφανιζεται στο επομενο στενο.
Η Μαρια όμως εχει προλαβει να τον δει. Κι ενω στην αρχη χαιρεται και περιμενει οτι επιτελους θα ρθει να της μιλησει, αυτος εξαφανιζεται στο επομενο στενο για να την αποφυγει. Ε βεβαια, αυτη ειναι βαρετη, τι να την κανει? Μπορει να διαθετει μια καλη εμφανιση, αλλα αυτο ειναι όλο. Ασε που σημερα το μαλλι της είχε τα χάλια του... Κι αυτη η μπλουζα την εδειχνε θεόχοντρη... Δεν είναι σαν τη φιλη της τη Νικη, που μπορει να μη διαθετει την καλυτερη εμφανιση αλλα ειναι γεματη ζωη και γελιο, ολοι θελουν την παρεα και το χιουμορ της. Για να μην πω για τις γνωσεις και την ευφυια της... Που να την παραβγω, σκεφτηκε η Μαρια. Καλα εκανε κι αλλαξε δρομο ο Γιαννης, τι να με κανει εμενα? Σιγα μη μου δωσει ποτε σημασια...
Ειμαστε αυτο που νομιζουμε οτι ειμαστε κι αλλοι μας αντιμετωπιζουν ετσι οπως περιμενουμε να μας αντιμετωπισουν.
Φιλια
Επισης αλλο ενα πολυ ωραιο κομματι