O Ρομαντισμός αποτελεί ένα ανάμεικτα καλλιτεχνικό, λογοτεχνικό και φιλοσοφικό κίνημα που ξεκίνησε στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα στη Δυτική Ευρώπη(1790 - 1880 )και άκμασε κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης. Κύριο χαρακτηριστικό του ρομαντισμού αποτελεί η έμφαση στην πρόκληση ισχυρής συγκίνησης μέσω της τέχνης καθώς και η μεγαλύτερη ελευθερία στη φόρμα, σε σχέση με τις περισσότερο κλασικές αντιλήψεις. Στον ρομαντισμό, κυρίαρχο στοιχείο είναι το συναίσθημα αντί της λογικής. Καταρχήν αποτέλεσε λογοτεχνικό ρεύμα(Ουίλλιαμ Μπλέηκ, Γκαίτε, Βίκτωρ Ουγκό), ωστόσο επεκτάθηκε τόσο στις εικαστικές τέχνες(Γκόγια, Τέρνερ, Ντελακρουά) όσο και στη μουσική(Μπετόβεν, Σούμπερτ, Σοπέν, Σούμαν).

   Ήταν ενάντιο στις αριστοκρατικές και πολιτικές νόρμες που αναπτύχθηκαν στην εποχή του Διαφωτισμού και μια αντίδραση στην επιστημονική εκλογίκευση της φύσης. Οργανικά του στοιχεία ήταν κυρίως οι εικαστικές τέχνες, η μουσική και η λογοτεχνία. Οι ιδεολογίες και τα γεγονότα της Γαλλικής Επανάστασης έθεσαν το υπόβαθρο για το κίνημα του Ρομαντισμού. Αλλά διαφοροποιούνταν, καθώς έθετε τη διαίσθηση και το συναίσθημα πάνω από τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού καθώς και τις ιδέες και το πνεύμα της Γαλλικής Επαναστάσης. Οι περιορισμοί που τέθηκαν στη Βιομηχανική Επανάσταση αμέσως μετά, είχαν επίσης την επιρροή τους στο Ρομαντισμό, ο οποίος ήταν εν μέρει μια διαφυγή από τις σύγχρονη πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο που ακολούθησε στο 19ο αιώνα το πολικά αντίθετο κίνημα του Ρεαλισμού.

   Ο Ρομαντισμός ανύψωσε το ρόλο του"παρεξηγημένου" ανθρώπου-ήρωα και του καλλιτέχνη που αλλάζει την κοινωνία. Έθεσε επίσης τη φαντασία του ατόμου, ως αρχή που επιτρέπει την ελευθερία από τις κλασσικές έννοιες της μορφής στην τέχνη. Υπήρξε μια ισχυρή κατεύθυνση για την ιστορία και την εξέλιξη της εποχής, το πνεύμα της εποχής (zeitgeist) για την αντιπροσώπευση των ιδεών της. Ο Ρομαντισμός έδωσε έμφαση στη διαίσθηση, τη φαντασία, και το συναίσθημα, σε σημείο που οδήγησε μερικούς ρομαντικούς φιλοσόφους να κατηγορούνται για παραλογισμό.


Το αστρολογικό ενδιαφέρον σε όλο αυτό...



   Οι αργοί πλανήτες, που λέγονται διαφορετικά και κοινωνικοί επειδή αφορούν γενιές ανθρώπων και δείχνουν τη σύνδεση μας με το συλλογικό ασυνείδητο, είναι ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας, με τους δυο τελευταίους να κάνουν κάτι παραπάνω από δυο αιώνες για μια πλήρη περιστροφή στο ζωδιακό. Οπότε αυτό μας κάνει τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό να είναι δείκτες για το λεγόμενο "πνεύμα της εποχής".

   Το κίνημα του Ρομαντισμού ξεκινάει με τη διέλευση του Ποσειδώνα από το τέλος του Υδροχόου(πνεύμα, λογική, ανεξαρτησία) και τα τέλη της εποχής του Διαφωτισμού σε μια εποχή που που το συναίσθημα και η αισθητική προσέγγιση των πραγμάτων προέχει σε παγκόσμιο επίπεδο, για την υπέρβαση και φυγή από την πραγματικότητα(Ιχθείς). Στη διάρκεια αυτής της περιόδου του ρομαντισμού, ο Πλούτωνας από τους Ιχθείς διατρέχει τον Κριό και φτάνει μέχρι τον Ταύρο, το ίδιο και ο Ποσειδώνας μέχρι περίπου τα τέλη του 19ου αιώνα. Οι δυο πιο αργοί πλανήτες του συλλογικού ασυνειδήτου βρίσκονται στο ζώδιο των Ιχθύων για το μεγαλύτερο διάστημα της περιόδου.

  Έρχεται και η Βιομηχανική Επανάσταση, οι απαρχές του καπιταλισμού. Αλλά τότε είναι που παρατηρείται και η ακμή του κινήματος του Ρομαντισμού. Εκεί ο Ουρανός,ο μικρότερος από τους συλλογικούς πλανήτες, βρίσκεται στους Ιχθείς. Πιο πριν, για ένα διάστημα περίπου 15 χρόνων, κανένας από τους 3 αργούς πλανήτες δεν βρίσκεται στο ζώδιο των Ιχθύων. Αυτό που θέλω να πω είναι, επειδή κιόλας τους αστρολογικούς χάρτες εκείνων των χρόνων παρακολουθούσα όλο το βράδυ και δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με πολιτική αστρολογία, απλά είχα μια ιδέα και θέλω να συζητήσουμε και να σκεφτούμε πιο πολύ...

   Σαφώς, οι αργοί πλανήτες δείχνουν τις τάσεις της εποχής. Στη δική μας τώρα...
   Τα τελευταία χρόνια που διανύσαμε, και από δω και πέρα στο μεγαλύτερο μέρος του 21ου αιώνα, ξεκινήσαμε με τη μετάβαση του Ουρανού από τον Υδροχόο στους Ιχθείς, ο οποίος ετοιμάζεται κιόλας να αποχωρήσει. Δεν μας ενδιαφέρει τόσο επειδή είναι σχετικά γρήγορος ... Ο Πλούτωνας διατρέχει τον Αιγόκερω, θα περάσει το 2023 στον Υδροχόο, και το 2043 στους Ιχθείς. Ο Ποσειδώνας, τώρα στον Υδροχόο, σε δυο χρόνια, το 2011 και μέχρι το 2025, θα είναι επίσης στους Ιχθείς. Μιλώντας κυρίως, για τους δυο πιο βαρείς συλλογικούς πλανήτες, το zeitgeist - πνεύμα της εποχής, μετά από από περίπου 2 αιώνες που ολοκληρώνουν ένα κύκλο, και έρχονται στον 21ο για να δώσουν το στίγμα τους...
Mήπως πρέπει να γυρίσουμε στο Ρομαντισμό;;; Τότε η μετάβαση από Υδροχόο σε Ιχθείς ξεκίνησε με Διαφωτισμό και Γαλλική Επανάσταση. Τώρα; Και με τον Πλούτωνα στον Αιγόκερω, όλα φαίνονται ήδη τόσο σκληρά... Αχ.