Μερος 1^ο
-μανα εχω ενα προβλημα...δεν τα καταφερνω εκει εξω καλα..
-σε στελνω φροντιστηριο, και εχεις και φιλους να μιλησεις..

-ρε μανα..μʼαγαπας? νιωθω πως δε μάγαπας ετσι οπως μʼαντιμετωπιζεις..

-ποια μανα δεν αγαπα τα παιδια της? Ποια μανα δε θελει το καλυτερο γιʼαυτα?

-ναι αλλα...δε μου το δειχνεις..

-πηγαινε κανε αυτα που σου λεω και θα καταλαβεις..

Μερος 2^ο

-μπαμπα μʼαγαπας?

-μα και βεβαια μικρη μου..τι ερωτηση εινʼαυτη?

-να..οταν ημουνα μικρη δε μου εδινες καμια σημασια, και νομιζα πως δε με θες για κορη σου, πως δε με αγαπας, πως δε με βλεπεις, δε με υπολογιζεις.. κι εγω απο αντιδραση για να σου προκαλεσω το ενδιαφερον εκανα τα ιδια που εκανε κι ο φιλος μας στο 1^ο μερος.. μηχανορραφουσα διαφορα παιχνιδια, συχνα αυτοκαταστροφικα, μονο και μονο για να με προσεξεις..

Μερος 3^ο

Μετα απο αρκετα χρονια, και τα δυο παιδια οντας πλεον ανεξαρτητα οικονομικα απο γονεις, ηταν εξαρτημενα συναισθηματικα απο αλλους, προσπαθωντας να καλυψουν εκεινο το κενο..

Μερος 4^ο

-Τωρα που μαθατε να τα βγαζετε περα μονα σας, τωρα σας αγαπαμε.

Και τοτε σας αγαπουσαμε, αλλα δεν επρεπε να σας το δειξουμε για να μην προσκοληθειτε πανω μας και ζητατε αυτη την αγαπη συνεχεια..

Μερος 5^ο

Το σημερα ειναι διαφορετικο. Εχουν απλωθει εκατερωθεν γεφυρες συνεννοησης..

Μερος 6^ο

Τα σχολια σας..αν θελετε.