και να που ο ποσειδωνας μας παραπλανησε ακομα μια φορα..
τοσα χρονια μας εκρυβε την υπαρξη ενος ακομα λαμπερου αστεριου στον αστερισμο του..
ενα λαμπερο ασταθες αστερι.. που δεν ηταν οπως τα αλλα καρφιτσωμενο στον ουρανο..
..αλλα ηταν λευτερο να παιζει..να τρεχει, να χορευει.. να μιλαει, να τραγουδαει, να πειραζει τον κοσμο..

αλλα σημερα εγινε μαρτυριαρης..


δεν ξερω.. ανακατωμένος νιωθω.. μια νιωθω στενοχωρια.. μια νιωθω θυμο.. μια νιωθω πικρα..

ο καθενας μας, ανεβαινει και λεει πεντε αραδες για να εκφρασει τα συναισθηματα του..
να νιωσει 'καλα' με το γεγονος.. να μπορεσει να το σηκωσει..
και ισως να παρει και την ασφαλη αποσταση απ'αυτο.. οκ, νο προμπ..

εγω ομως..

θυμωνω και λυπαμαι.

και με ολη την προσοχη και διακριτικοτητα που μου επιτρεπει το συναισθημα μου, λεω..

η διαλυση του 'εγω'..το να γινουμε 'εμεις'.. 'ολοι εμεις',..

..καλουμαστε να το πραγματωσουμε εδω. Και γι'αυτον ακριβως το λογο,

νιωθω οτι σου-μου-μας χρωστας. Και γι αυτον ακριβως το λογο,

νιωθω πως..

καπου θα σε ξαναδω. Θα σε ξανασυναντησω. Ισως να μη χρωστας σε μενα.

Ισως να μη χρωστας και σε κανενα.. δεν ξερω..

Ισως απλα να προσπαθω να χρυσωσω το χαπι..αυτο που δε μπορω να δεχτω..

Κι αυτη ειναι η δικη μου οργη.


Δε θα σου πω καλο ταξιδι. Εχεις ηδη φτασει.

Θα σου χαρισω ομως ενα βαλσακι.

Να το χορευεις παρεα με τα αλλα αστερια..

http://www.youtube.com/watch?v=wDF7JMST03E