-Ναι, μόλις έφτασα, έρχομαι, έρχομαι!
@#%$&*#$ Τα χεράκια μου! Βρήκα και εγώ τη μέρα…
Δεν πειράζει. Αφού δε γινόταν αλλιώς. Έπρεπε κάπως να γίνει η αρχή!
Ωχ… Τι φάτσα είναι αυτή? Το τζάμι του προαστιακού τρένου φταίει ή …? Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, πόσο χάλια είμαι? Γλουπ! Χειρότερα δεν έπαιρνε!! Και αυτό το μαλλί… έχει μια αυτοδιάθεση από το πρωί… F** Για να δούμε αν παίρνει καμιά βελτίωση…
Ε, όχι ό,τι καλύτερο, αλλά το προτιμώ από πριν!
Κοίτα μια ταλαιπωρία στο μάτι!!! Πού πας μαρή????? Από το χωριό κατέβηκες???
Δε βαριέσαι! Ανθρωπάκι – αστεράκι και εγώ με αδυναμίες και ταλαιπωρίες!
Επιτέλους! Έφθασα! Μμμμ Αχ, νάτες! (Ωραία, μια χαρά φαίνονται!)
-Έρχομαι… Μισό… (όπως πάντα, δεν ήμουν στη σωστή πλευρά!)
-Γειάααα!
Μάτσα, μούτσα και τα σχετικά… Καλώς μας ήρθες (τι γλυκές),καλώς σας βρήκα (επιτέλους!).
…
Και μετά κατέφθασαν και άλλα αστεράκια (όχι όμως όλα όσα θα ήθελα να δω, αλλά δε βαριέσαι!)
Και είναι όντως μια χαρά παιδιά!
Και κοίτα να δεις που κουβεντιάζουμε λες και γνωριζόμαστε πολύ καιρό! (Είπαμε γνωριζόμαστε, αλλά όχι να έχουμε και κοινούς γνωστούς… Μα πόσο μικρή είναι αυτή η χώρα πια???)
Και ναι, σκέφτεται και άλλος κόσμος όπως εγώ!
Τόσο απλό ήταν τελικά??? Πού ήταν όλοι αυτοί τόσο καιρό?
…
Όπως όλα τα ωραία όμως, έτσι και αυτό τελείωσε…
Θα σας ξανάρθω βρε, μη στενοχωριέστε!! Χα, χα!! Τη θέλετε μια δεύτερη δόση δεν τη θέλετε? Εγώ πάντως ναι!!!!
ΥΓ Με εντυπωσίασε η διακριτικότητα τόσο απέναντί μου, όσο και απέναντί στα υπόλοιπα μέλη της “παρέας”, παρόντα ή μη.
Σας ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή! Ήταν ό,τι καλύτερο!!!
Φιλιά σε όλους! Να προσέχετε!!!
:)
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ