Λένε πως η ψυχή κάνει 40 μέρες για ν΄ανέβει στον ουρανό...

απο τις 19 Νοέμβρη είχα να μπω εδώ στα λημέρια σου ..στην φυλή σου...

Μπήκα σήμερα τώρα...για να σε ξαναβρώ τώρα που πήγες κάπου αλλού ...
να βρω τα ποστ με την επικεφαλίδα ¨φτανει η μουρμούρα υπάρχουν κι άλλα ψαρια...΄
ή τα άλλα με τις ερωτήσεις-παιχνίδι για την αντισκια των ζωδίων ή το άλλο με τις βαθμολογίες...

Μπήκα μετα απο 40 μερες για να νιώσω την αλήθεια των λόγων σου να ξαναδιαβάσω τις λέξεις σου μια προς μία  να κρατήσω τα δωρα που έχεις κάνει στον καθένα μας προσωπικά με τον δικό σου τρόπο...

Δεν βρηκά τιποτα...Για την ακριβεια βρήκα το τίποτα
Δεν σε βρήκα στην στήλη με τους φίλους μου...
Δεν σε βρήκα σε κουβεντα που την ειχα στα Αγαπημένα...Αυγουστος ήταν που γκρινιαζανε όλοι που είναι στην Αθήνα αλλά εμεις μια χαρά περνουσαμε...γελιο μέχρι δακρύων...

DREEEEEEEEEEEEEEEEAM......που εισαι.....θελω να σε χαιρετήσω κι εγω...μα δεν υπαρχει τιποτα εδω μέσα που να αναφερθώ και να ναι κάτι  για σένα απο σένα... 
...θα πάω στην άλλη φυλή την δική μου των Παρθένων να ρωτήσω απλά γιατί δεν υπάρχει τίποτε απο τις γνώσεις σου απο τις παρηγορίες σου απο τα θαυματά σου ...δεν θα γκρινίαξω εδω θα πάω αλλού

Απλά εδω θελω να ξέρεις πως πάντα θα είσαι στο μυαλό μου μια πυγολαμπίδα-μια κολοφωτιά που λέμε στα μέρη μου...
που όταν όλα είναι μαύρα εκείνη λάμπει...
ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ...ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕΣ ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΞΕΣ ΤΟ ΞΕΡΩ
(40 φατσουλες που υποκλίνονται )