Για που βαδίζουμε αν όχι για το άγνωστο; Τί είναι αυτό που μας κάνει να ξυπνάμε αν όχι οι ανάγκες τις επόμενης ημέρας;

"Πεινάω, κρυώνω, πονάω, ποθώ" λέμε και ψάχνουμε τρόπους για να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες, μα σε έναν κόσμο που το κορμί πρέπει να ντυθεί και να φαίνεται όπως προστάζει η αυτοκρατορία της εικόνας, δεν μπορούμε να μην σκεφτόμαστε το μεγαλύτερο και πιο επίπονο θέλω..."θέλω δουλειά"!!!...που θα φέρει ανεξαρτησία...που θαα φέρει λεφτά, που θα φέρουν καινούρια ρούχα, πολλές γνωριμίες, πολλές εξόδους και διασκέδαση μέχρι το πρωί...

Αδικο έχω?

Μπορω, δεν μπορώ να τα θέλω όλα???

ΜΠΟΡΩ

καληνύχτα