παρακαλώ περιμένετε...

Πνίγομαι

  • Ariete79 @ 28.03.2011 16:41
    Κοιτάμε μόνο μπροστά...
    Ό,τι διαλύθηκε & πέθανε, παίρνουμε τον χρόνο μας, το πενθούμε & το αφήνουμε πίσω μας.
    Ξεκινάμε πάλι & παλί & πάλι (όσες φορές χρειαστεί!) από την αρχή!!!
     
    xoxo
  • manini @ 28.03.2011 18:11
    σε καταλαβαίνω απολύτως....και φυσικά το ξέρεις ότι θα συνεχίσεις..άλλη επιλογή δεν έχεις και μετά πάλι θα νιώσεις χαρά και λύπη και πάλι και πάλι και πάλι....να όμως αυτό το παράπονο να βγει, γιατί θα σε πνίξει....δεν είσαι μόνη...είμαστε πολλοί....
  • manini @ 28.03.2011 18:16
    και δεν είναι τυχαίο, που και η κολλητή μου η ψαρίνα, με ωροσκόπο ζυγό  και εκείνη..είναι ένας  "ήρωας" που δεν διάλεξε να είναι....λένε πώς θέος στέλνει εκεί που μπορούν να τα αντέξουν.... καιρό έχει ένα ποστ. ..να με καλύψει έτσι ..... δεν ξέρω πραγματικά ποιες είναι αυτές οι αστρολογικές όψεις ή διελεύσεις που οδηγούν σε τόσο κοινά αισθήματα μέσα από βιώματα...
  • monica75 @ 28.03.2011 19:17
    Πάντοτε υπάρχουν δυσκολίες... Ειδικά με τον Κρόνο που αποφάσισε να μας κατσικωθεί... (Σαν Ζυγός με ωροσκόπο ζυγό, τον τελευταίο καιρό έχω μάθει από πρώτο χέρι τι πάει να πει "καμμένη γη"...) Το θέμα είναι, όπως είπε και η "Αriete79" να κοιτάς μόνο μπροστά... Γιατί μέσα σ'αυτό το χάος που δημιουργείται στις ζωές μας, ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει κάτι για να μας δίνει λίγο χαρά (όσο ασήμαντο κ' αν δείχνει...) οπότε μήπως να του δώσεις περισσότερη σημασία, και να μην στεναχωριέσαι για ότι άλλο; Α! Και κάτι ακόμα... Λίγος εγωισμός, είναι η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να δώσω σε ένα ψαράκι... Θα σε βοηθήσει. Πρόσεξε μόνο μην το παρακάνεις! 
  • vickius @ 28.03.2011 20:23
    ευχαριστώ ρε παιδιά! 
    όσα κι αν περνάς, μόνο οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά, κι ας σε απογοητεύσουν... εκείνη τη μία φορά που κάποιος θα σε νιώσει....!
     
    e-αγκαλιές σε όλους σας!
  • glikia @ 28.03.2011 23:27
    Συμφωνώ με τη Monica75, ένα ψαράκι το σώζει μόνο λίγος εγωισμός...
    Κάνε κουράγιο και ψάξε την αστείρευτη δύναμη που έχεις μέσα σου και κυρίως δώσε αξία στον εαυατό σου και τα θέλω του...
  • hopefinally @ 29.03.2011 23:08
    Πόσο πολύ σε νιώθω. Σαν να το έχω γράψει εγώ, αλλά εσύ τα διατυπώνεις με πιο ωραίες λέξεις, ομολογώ. Μήπως η διαφυγή από όλο αυτό το σφίξιμο, να είναι το γράψιμο; Για σκέψου το. Σε καταλαβαίνω 110%, πάντως. Έρχεσαι στον κόσμο με ελπίδα, χαρά και βρίσκεσαι να πολεμάς θεούς, δαίμονες και τη σκληρή πραγματικότητα. Τα σέβη μου....

έχουν γενέθλια 232 μέλη.

γιορτάζουν οι: Μάριος, Μαρία

ΦΥΛΕΣ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ

  • loading...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ

  • loading...
  • loading...