Τί γίνεται όταν αντιπαθείς με όλο σου το είναι την κοπέλα του κολλητού σου; Ακόμα χειρότερα όταν δεν αναγνωρίζεις τον κολλητό σου δίπλα στην κοπέλα αυτή; Η ιστορία έχει ως εξής...

Με τον κολλητό μου ήμασταν μαζί 17 χρόνια, από το γυμνάσιο, σαν αδέρφια. Προ διετίας χώρισε με την κοπέλα του που ήταν μαζί 9 χρόνια. Ένα καταπληκτικό κορίτσι, αξιαγάπητο πλάσμα, είχαμε γίνει με την πάροδο τον χρόνων πολύ καλές φίλες, μου είχε σταθεί όσο κανένας άλλος σε οτιδήποτε κι αν είχα περάσει. Μεγάλη αγάπη λοιπόν που έληξε με πρωτοβουλία της κοπέλας έχοντας όλα τα δίκια του κόσμου κατά τη γνώμη μου, ο φιλαράκος μου είχε μαλακιστεί δεόντως... Και ενώ ο φίλος μου έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του και δήλωνε προς όλες τις μπάντες και κυρίως στην ίδια την κοπέλα ότι θα έκανε τα πάντα για να ξανακερδίσει ''τη γυναίκα της ζωής του'' και πριν δούμε την παραμικρή πράξη από μέρους του, σε λίγους μήνες τα έφτιαξε με κάποια άλλη ενώ 5 μέρες πριν έκανε δακρύβρεχτες δηλώσεις στην πρώην κοπέλα του. Και από τότε ξεκίνησε η κατρακύλα...

Η νύν... τι να πεις.. Περιπτωσάρα! Κακιασμένη, τραγικά ζηλιάρα και κτητική, εγωκεντρική και ψωνάρα, κακότροπη και αγενής και μισεί ότι και όποιον έχει σχέση με τον κολλητό μου. Δέχομαι ότι καμία στα μάτια μου δε μπορεί να ξεπεράσει την πρώην του αλλά πραγματικά εάν ήταν μία καλή κοπέλα δε θα μπορούσα να της προσάψω κάτι άσχημο, ούτε θα την αντιπαθούσα. Απλά δε θα ήταν ποτέ η Έλλη...

Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι την τύπισσα δε μπορώ να την ανεχτώ ούτε 5λεπτο. Και δεν είμαι μόνο εγώ, κανένας φίλος του φίλου μου δεν την αντέχει, συγκεκριμένα μου έκανε εντύπωση πως όλοι μα όλοι μου έχουν πει την ίδια φράση...''τη σιχαίνομαι!''. Αν δε το ζήσεις δε μπορείς να το καταλάβεις αλλά η κοπέλα πραγματικά έχει φυσικό ταλέντο να κάνει τον άλλο να θέλει να της ρίξει δεξί κροσέ στη μούρη... Ο κολλητός του κολλητού μου, κατά κοινή ομολογία ο πιο ήρεμος άνθρωπος του κόσμου, πλέον δε μιλάει με τον φίλο του διότι σε μία κοινή μας έξοδο η λεγάμενη τον έφερε σε τέτοιο σημείο που για να μη της δώσει χαστούκι από τα νεύρα του αναποδογύρισε το τραπέζι... Στο στέκι μας... αφού τα παιδιά που δουλεύουν στο μαγαζί και μας ξέρουν τον πήραν παραπέρα να τον ηρεμήσουν και του είπαν ότι δεν πειράζει μιας και η τύπισσα είχε φροντίσει να βρίσει πιο πριν όλο το προσωπικό του μαγαζιού και να εκφράσει όλο της το μεγαλείο... Ο κολλητός μου τι κανει; Τίποτα, απολύτως, κάθεται αμέτοχος. Όταν τον ρωτάμε τι σκατά έχει πάθει εκείνος προσπαθεί να τη δικαιολογήσει. Εκείνη τη μέρα είναι που είπα στον κολλητό μου ότι ή που θα βρισκόμαστε μόνοι μας ή που δε θα βρισκόμαστε καθόλου.

Φυσικά έχω να τον δω ένα χρόνο. Στο τηλέφωνο δε μιλάμε, με πήρε μόνο στα γενέθλια μου να μου πει ότι του έλειψα. Καμία κίνηση να βρεθούμε όμως. Άμα δε χωρίσει δε θα αλλάξει κάτι. Διότι και πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο δε μπορούσα να τον δω ποτέ μόνο του. Κάποιες φορές που τον συναντούσα διότι ήθελα να συζητήσουμε μόνοι μας προσωπικά μου θέματα μέσα σε μισή ώρα ήταν και εκείνη εκεί και ας την είχε παρακαλέσει να μας δώσει χρόνο. Δεν τον αφήνει να κάνει ρούπι μόνος του. Ακόμα και τη μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο, έχει αφήσει για χάρη της, διότι εκείνη το βαριέται. Έχει κάνει πέρα όλους του τους φίλους γιατί ''δε γουστάρουν την κοπέλα του''...  Τις προάλλες με είχε πάρει η μητέρα του και έκλαιγε σαν μικρό παιδί διότι δεν αναγνωρίζει το παιδί της, δεν ήξερα τι να της πω. Εκεί είναι το θέμα. Ότι έχει γίνει άλλος άνθρωπος, κανένας δεν τον αναγνωρίζει. Θα μου έλεγε κανείς ότι απλά ο φίλος μου είναι μαλάκας. Πώς μεταλλάχθηκε σε λίγες βδομάδες μέσα; Δεν ήταν έτσι, ποτέ δεν ήταν έτσι... 

Οι τρίτοι μου λένε ότι από τη στιγμή που είναι η επιλογή του αυτή η κοπέλα πρέπει να το σεβαστώ. Δε μπορώ όμως... είναι πέρα των δυνάμεών μου να συναναστρέφομαι αυτή την κοπέλα. Η ίδια με μισεί γιατί είμαι φίλη του, είμαι γυναίκα, μόνο μία γυναίκα επιτρέπεται να έχει στη ζωή του, εκείνη. Επιπλέον, δε μπορώ με την ανοχή μου να υποστηρίζω αυτή τη σχέση. Θεωρώ ότι αυτή η κοπέλα του κάνει κακό. Δε μου αρέσεις όταν είσαι μαζί της, δε θέλω να σε κάνω παρέα.

Η σχέση μας έχει αλλάξει. Βασικά δεν υφίσταται πλέον σχέση. Είχα μάθει μάλιστα απο κοινόυς φίλους ότι κατηγορεί εμένα και την Έλλη για το γεγονός ότι έχει χάσει όλους του τους φίλους, ότι και καλά έχουμε κάνει κόμμα και βάζουμε λόγια στους άλλους για την κοπέλα του. Λες και ο κόσμος δε βλέπει και δεν έχει κρίση... και το αστείο είναι ότι εγώ με την Έλλη όντως έχουμε ακόμα σχέση και ότι παρόλο που το κορίτσι ακόμα μαζεύει τα κομμάτια της και τώρα έχει αρχίσει πλέον να το ξεπερνάει ουδέποτε μου έχει πει άσχημη κουβέντα για εκείνον. Ακόμα και όταν ήταν χάλια γιατί αντικειμενικά της φέρθηκε με απαράδεκτο τρόπο, προσπάθησα με τρόπο να την κάνω να βγάλει ότι κακό είχε από μέσα της και εκείνη δεν είχε να του προσάψει τίποτα. Και εκεί είναι που τρελαίνομαι... Να λέει τέτοια πράγματα για δύο κοπέλες που γνωρίζει like the back of his hand και να μας αποκαλεί ουσιαστικά κατίνες.

Με έχει πληγώσει πάρα πολύ αυτή η ιστορία, αλλά ακόμα τον αγαπάω. Όσο έχω ελπίδα ότι κάπου υπάρχει ο ανθρωπος που ήξερα και αγάπησα σαν αδερφό νομίζω ότι θα τον νοιάζομαι. Δεν ξέρω πλέον όμως τι μπορώ να κάνω για να τον ξαναβρώ... Έχει πάθει παράκρουση με την κοπέλα αυτή και πολύ φοβάμαι, ειδικά τώρα που έχει μείνει μόνος του, ότι θα προχωρήσει σοβαρά μαζί της και θα καταστρέψει τη ζωή του. Του τα έχω πει όλα αυτα αλλά εκείνος θεωρεί ότι έχω αρχίσει την καταστροφολογία και ότι όλα είναι καλά. Χωρίς φίλους; Πώς γίνεται; Τον ρωτησα αν είναι ευτυχισμένος και μου είπε ''Καλά είμαι'', σκέτο. Από τη μέρα που έμπλεξε μαζί της δεν έχει ανοιχτεί σε κανέναν...