eisai sigourh oti xwrisate??? polyyy sigourh??? oi par8enoi den xekollane eykola den xerw vevaia thn katastash alla mhpws h shmerinh mera apotelesei aformh gia sena h gia keinon gia na xanasmixete???
Parthenos? kalytera na ton ksexaseis evaisthito psaraki. Oi parthenoi os gnoston einai gynaikades kai pseftes. Skepsou poso xrono mporeis na afieroseis tora ston eafto sou kai koita mprosta. Makari i simerini mera na sou fanerosei enan neo erota.
Έχετε δίκιο πρέπει να ξεκολλήσω, αλλά δεν ξέρω τι έχω πάθει. Συνήθως δεν είμαι έτσι. Όταν βλέπω ότι κάτι δεν τραβάει και με πληγώνει, το διαγράφω. Delete! Το έχω ξανακάνει. Είναι να μη φάω φλας. Σε αυτήν την περίπτωση όμως δεν αναγνωρίζω τον ευατό μου. Αυτό που μου λες LilithOnTop είναι μια παρηγοριά. Είδατε, ψάχνω απελπισμένα για μια σανίδα σωτηρίας!!!!!!!!!!!!!!
hope den to kanw gia na sou dwsw pseytikes elpides giati den xerw th sxesh sas alla einai dedomeno oti DEN xekollane eykola kai eidika apo ta synais8hmatika psarakia, epeidh oi par8 einai synais8hmatikes roufhxtres! pou 8a vroun kalytera???
Δυστυχώς υπάρχει κάτι ΄΄καρμικό΄΄ με τα Ψαράκια και τους Παρθένους...Εγώ θα σου έλεγα αν πραγματικά πιστεύεις ότι άξιζε τον κόπο και ότι οι καλές στιγμές ήταν περισσότερες απο τις άσχημες, να ξαναπροσπαθήσεις. Αν δεν δείς όμως ανταπόκριση φύγε μακριά.. τουλάχιστον θα πείς ότι προσπάθησες και ότι αυτός θα χάσει...
Xristini, διαβάζοντας αυτά που γράφεις, είναι σαν να περιγράφεις τη ζωή μου αυτήν την περίοδο. Το δυσκολότερο είναι τα απλά καθημερινά πράγματα, που δεν είναι πλέον τα ίδια, και το ρημάδι το τηλέφωνο που δεν λέει να χτυπήσει. Πρέπει να αλλάξεις όλα τα δεδομένα της ζωής σου και το χειρότερο είναι ότι αυτό δεν είναι επιλογή σου, αλλά κάποιος άλλος σου το επέβαλλε. ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΡΕ ΦΙΛΕ;;;;;; ΑΦΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ. Τέλος πάντων, επειδή κάποια στιγμή πρέπει να βρούμε και την υγειά μας, ας δείξουμε λίγη πίστη στη ζωή. Που ξέρεις, μπορεί όλα αυτά που έγιναν να είχαν ένα σκοπό. Ας περιμένουμε να μάθουμε λοιπόν............
hopefinally, καλησπέρα... για όλους υπάρχει αυτή η οριακή στιγμή στη ζωή που το μυαλο, το σώμα, η καρδιά δεν υπακουν στις "διαταγές" που δίνει η λογική. Είναι μια περίοδος που εσύ θα αποφασίσεις πόσο θα κρατήσει. Για μένα κράτησε τόσο όσο χρειάστηκε να απομυθοποιήσω τα πάντα. Να μάθω ποια ειμαι, τι θέλω να κάνω σήμερα στη ζωή μου, ποιους θέλω να έχω φίλους και επιτέλους να συνειδητοποιήσω ότι δεν πρέπει να ζω συμβατικά, μέσα σε καλούπια και πρέπει.Δώσε χρόνο στον εαυτό σου, άκουσε τα μηνύματα που σου στέλνει και η φάση θα περάσει και θα τελειώσει. Το μάθημα που θα έχεις πάρει θα είναι τόσο μεγάλο και σπουδαίο, που θα κάνεις πλεον τόσο συνειδητές επιλογές όσο εσύ θα θες να είναι.
ΔΕΝ γιορτάζω!