Αυτό το φως, αυτή η φωτιά που καταβροχθίζει

                αυτό το γκρίζο τοπίο που με περιβάλλει

                αυτή η έμμονη ιδέα που με βασανίζει

               Αγωνία του Ουρανού, κόσμος και ώρες

              Αυτό το κλάμα του αίματος, σκεπασμένο γύρω

              απο μια σπασμένη λύρα , ένα γλυστερό δαυλό

              αυτή η θάλασσα που με δέρνει με το βάρος της

              αυτός ο σκορπιός που κατοικεί στην καρδιά μου.

             Είναι όλα γιρλάντα του Ερωτα, και ένα κρεβάτι,

             όπου δίχως ύπνο, προσπαθώ να αναρρώσω,

             και να ονειρευτώ ανάμεσα στα ερείπια,

              της παρουσίας σου,

             Και αν και ζητώ το ύψος της σύνεσης,

             δώσε μου την καρδιά σου, μια απλωμένη κοιλάδα

             απο κώνειο και πόθο για πικρά φρούτα.

                                                                         Φ.Γ.Λόρκα