Stardome* - ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ ΚΑΙ ΧΑΔΙΑ ΠΛΑΝΗΤΩΝ.

ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ

ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ ΚΑΙ ΧΑΔΙΑ ΠΛΑΝΗΤΩΝ.

Shark @ 12.01.2013 11:47

Παραδοσιακά στην Αστρολογία, μιλάμε για πλανήτες ευεργέτες και πλανήτες κακεργέτες. Για ευμενείς πλανητικές γωνίες και οίκους και για δυσμενείς γωνίες και οίκους. Στην πραγματικότητα όμως κάθε τι, έχει τουλάχιστον δυο όψεις, για να μην πω μια ολόκληρη κλίμακα έκφρασης από μια άκρη, ως την αντίθετή της. Έτσι και συναντάμε ευχάριστες και δυσάρεστες καταστάσεις της δικαιοδοσίας του κάθε πλανήτη, μέσα από τα περάσματά τους, ή την ενεργοποίησή τους στον χάρτη μας. Ας δούμε λοιπόν μερικές από τις διαφορετικές εκφράσεις τους, ως χαστούκια και χάδια τους, σε καταστάσεις και ρόλους που παίζουμε, ή συναντάμε στην ζωή μας.

Ήλιος

Όσο τρυφερά μπορεί να χαϊδεύουν οι ακτίνες του ζεσταίνοντας, άλλο τόσο ανελέητα μπορούν να τσουρουφλίσουν μ’ εγκαύματα τρίτου βαθμού. Μέσα από τα χαστούκια του, χάνεις τη ζωτικότητά σου, την αλήθεια σου, την ταυτότητά σου κι άλλοτε η έπαρση, η αλαζονεία, o δεσποτισμός κι η μεγαλομανία, σου τσαλακώνουν το Εγώ.

Στην θέρμη των χαδιών του, που είναι η πηγή ζωτικής ενέργειας, δέχεσαι ή δίνεις γενναιόδωρα τη χαρά της ζωής, το μεγαλείο, την αναγνώριση, το κέφι, τη ζωντάνια, την επιτυχία.

Σελήνη

Πόσο πικρά είναι τα χαστούκια της, όταν αυτή δεν νοιάζεται παρά μονάχα για τον εαυτό της και γίνεται εύθικτη, γκρινιάρα και στριφνή, με περσινά, ξινά σταφύλια που θυμάται και στη φυλάει γιατί δεν μάντεψες, ότι μπορεί να είχε πληγωθεί, ακόμα κι αν δεν στο ‘πε. Και δεν ξεφεύγεις από την πίκρα εύκολα, γιατί σ’ ακολουθεί διαρκώς και περισσότερο, κάθε φορά που θα χεις την ανάγκη των χαδιών της.

Τα χάδια τα δικά της όλοι τα ξέρουμε και τα ‘χουμε ανάγκη, είναι τα μητρικά, τα στοργικά, αυτά που σε φροντίζουν και σε νοιάζονται, σε τρέφουν και σε συντηρούν και σε ζεσταίνουν ακόμα κι όταν δεν τα χεις, αλλά μπορείς και τα θυμάσαι.

Ερμής

Στα χαστούκια του γίνεται ρουφιάνος, κουτσομπόλης, κατεργάρης, που σε πουλάει όσο – όσο, σε τυλίγει σε μια κόλα χαρτί, σε πνίγει στο χαρτομάνι, σε γυρίζει σαν σβούρα χωρίς προορισμό, ή σε κολλάει σε σκέψεις βασανιστικές με πλήθος αναπάντητα αν, και μήπως. Ακόμα χειρότερα, σε πείθει ότι για όλα αυτά, έχει και τις απαντήσεις,

Τα χάδια του, μπορεί να μην είναι στοργικά, αλλά είναι ζωηρά και δεν βαριέσαι, γιατί μπορεί να σου ικανοποιεί κάθε κινητική σου ανάγκη και όποια περιέργεια εξάπτει ερεθιστικά τη νόησή σου, με πλούσια πληροφόρηση, μέσα από ενδιαφέρουσες ειδήσεις, συζητήσεις, ή σύντομες μετακινήσεις.

Αφροδίτη

Στα χαστούκια της γίνεται άχρηστη, τεμπέλα, παρασιτική, και συμφεροντολόγα, σου βγάζει προστυχιά, κραιπάλιασμα κι ασυδοσία. Πάντα βεβαίως για όλα φταίνε οι άλλοι κι αυτή ανεύθυνα απαιτεί να ικανοποιούνται τα καπρίτσια της με κάθε τρόπο. Κάθε αξία χάνεται, ή απλά δεν αναγνωρίζεται και άρα δεν υπάρχει.

Στα χάδια της, σε συντροφεύει, σε ζευγαρώνει, σε χρηματοδοτεί, σου δίνει χάρη, σαγήνη, ομορφιά, δώρα, αξία, ασφάλεια, αρμονία και καλλιτεχνία. Απολαμβάνεις τις αισθήσεις σου και ξέρεις ότι μέσα απ αυτές, επικοινωνεί το σώμα με τη ζωή του και το χαίρεσαι γιατί αυτό είναι που σε κάνει άνθρωπο.

Άρης

Στα χαστούκια του είναι ο άξεστος, ο καυγατζής, ο πολεμοχαρής, ο επικίνδυνος, εγκληματικός ή απλά ο χειρουργός και το νυστέρι του, που παρεμβαίνει βίαια όταν πια το σώμα δεν μπορεί ν αυτοθεραπευτεί.

Στα χάδια του είναι ιπποτικός, ακούραστος προστάτης που μπαίνει μπροστά στα δύσκολα, αρχηγός σ’ ότι καινούργιο, τολμηρό και θαρραλέο. Αυτός φροντίζει να διεκδικείς, να μη φοβάσαι και να κυνηγάς, ότι αξίζει και ποθεί να έχει η κάθε Αφροδίτη.

Δίας

Στα χαστούκια του, είναι ο τυχοδιώκτης, ο σπάταλος, ο χασοδίκης, ο φαφλατάς, ο ηθικολόγος και υποκριτής που αυτοδικαιώνεται και ο ψευδοπροφήτης. Ότι δεν έχει όρια ασφαλή και διογκώνεται μέχρι να χαθεί κάθε δομή, μορφή κι η σημασία της.

Στα χάδια του είναι ο Άγιος Βασίλης, η θεά τύχη, ή απλά ο πλούσιος θείος από την Αμερική, ο σοφός γκουρού, ο κάθε πνευματικός καθοδηγητής, μια ξένη χώρα ευκαιριών, ένα υπέροχο και μακρινό ταξίδι, δικαίωση, πτυχίο, καλλιέργεια πνευματική, η φωνή της ίδιας σου της συνείδησης που με σοφία σε καθοδηγεί, μια πίστη που σε σώζει.

Κρόνος

Στα χαστούκια του είναι Καιάδας, είναι απ’ τα πιο σκληρά, και δεν αστοχεί, όταν στα ρίχνει αδίστακτα προκειμένου να πάρεις το μάθημά σου, πακέτο με απόρριψη, ενοχές, μελαγχολία, μοναξιά, απαισιοδοξία, στέρηση και απώλειες, ακόμα κι αυτήν του οξυγόνου, όταν μια «μάζα» άμορφη και άχρηστη καταλαμβάνει χώρο, αυτόν που σου είναι ζωτικός και στον περιορίζει, ή δίνει μάζα με μορφή αυτήν των αλυσίδων, που σέρνεις μες το κάτεργο που γίνεται η ζωή σου γιατί μαθαίνεις πως αν θες να ζεις, αυτή είναι επιλογή σου.

Ακόμα και τα χάδια του, βελούδινα δεν είναι, για να σιγουρευτεί ότι κοιτάμε γύρω μας ρεαλιστικά και ξέρουμε τα βήματά μας, από πού έρχονται, πού βρίσκονται και πού θέλουν να πάνε. Παρ’ όλα αυτά είναι προστατευτικός, ακριβοδίκαιος, ανταποδοτικός, κατασταλαγμένος, και οριοθετεί σύνορα ασφάλειας, για να μας θωρακίσει, ώστε υπομονετικά κι ακούραστα χωρίς να φορτώνει άλλους με τον μόχθο που του αναλογεί όσο χτίζει, δίνοντας μορφή στο κάστρο του όπου οι δικοί του μπορούν να ζουν προστατευμένοι.

Ουρανός

Τα χαστούκια του, δεν είναι κάτι λιγότερο από χτύπημα κεραυνού στο κεφάλι, που σε ξυπνάει σοκαριστικά από βαθύ ύπνο. Αυτόν που αφέθηκες πιστεύοντας στους νόμους της αγέλης που σου ‘λεγε ότι ξέρει καλύτερα από σένα το καλό σου και φρόντιζε τις ανάγκες σου για ν’ αποκοιμηθείς μ’ ευγνωμοσύνη. Κι όσο κοιμόσουν, δεν ήσουν απειλητικός ώστε να κινδυνέψει η σοφή, εξουσιαστική ιεραρχία της. Κι όταν ξυπνάς τρελαίνεσαι, παρανοείς για το τιμόνι της ζωής που έχασες και γίνεσαι επικίνδυνος, γιατί αντιδράς και επαναστατείς σε κάθε σύστημα της αγέλης που σε καταδίκασε και αυτοεξορίζεσαι να ζεις στο περιθώριο, πότε σαν επικηρυγμένος και άλλοτε σαν ο τρελό του χωριού, για να σ αφήσουν ήσυχο.

Τα χάδια του είναι τα πιο συναρπαστικά κι απελευθερωτικά. Σε προτρέπουν ν απολαμβάνεις το δικαίωμα της διαφορετικής, μοναδικής σου τέλειας φύσης, να βλέπεις μπροστά και πάνω από φόβους κι εξαρτήσεις, ν αγκαλιάζεις την κάθε έκπληξη της ζωής που θα σου αποκαλύψει κρυμμένες σου δυνατότητες, σε ξεστραβώνουν, σε όσα η αγέλη σ αποβλάκωσε, σε αποταυτίζουν από τους προσδιορισμούς της, αυτούς που υιοθέτησες κι εθίστηκες ενάντια στη φύση σου, σου δίνουν τη δική σου εξουσία, σε ξυπνάνε μέσα στ’ όνειρο για να το ζήσεις. Και τότε, γίνεται το απρόσμενο γιατί αντί επικηρυγμένος ή τρελός, γίνεσαι η πραγματική ελπίδα για την αγέλη που απέρριψες, να ξυπνήσει και να ζήσει το δικό της όνειρο, ελεύθερης ζωής.

Ποσειδώνας

Τα χαστούκια του είναι απελπιστικά, είναι αδιέξοδα, απογοητευτικά και δηλητηριώδη. Είναι η ματαιότητα, η ασκήμια, η διάψευση, η ανυπαρξία. Είναι η μεγάλη φυγή, απ όπου δεν μπορείς να φύγεις, η άσκοπη θυσία.

Τα χάδια του είναι τα πιο μεθυστικά, είναι αρωματισμένα, ονειρικά κι αγγελικά πλασμένα. Τίποτα δεν συγκρίνεται μ’ αυτά, γιατί είναι όλα και όλα είσαι εσύ και τ όραμά σου. Και η ζωή, το ποίημα με την μελωδία της αγάπης, που ταξιδεύει μέσα σε όσα μπορούμε να δούμε με τα μάτια του κορμιού, του μυαλού και της ψυχής.

Πλούτωνας

Στα χαστούκια του μόνο το θάνατο μπορείς να δεις, πεθαίνεις χωρίς να έχεις ζήσει. Το θάνατο και την απόκοσμη μυρωδιά του φόβου που τον συνοδεύει, σε ότι αγγίζεις στη ζωή και σ ότι σε αγγίζει, και τότε το πάθος γίνεται η εμμονή, δύναμη ν’ αποκτήσεις, για να μπορείς τα πάντα να εξουσιάζεις και να πάψεις να φοβάσαι. Τότε σε βάζει στο σκοτεινό, μοιραίο του παιχνίδι, ώσπου μες τη μανία του, να ξεχαστείς και να γίνεις ένα με το σκοτάδι του, που γίνεται η μοίρα και το πεπρωμένο σου, εις το αεί της απόλυτης λήθης.

Στα χάδια του, αν γεννηθείς, ποτέ σου δεν πεθαίνεις. Μονάχα ζεις γιατί μπορείς, διαρκώς ν’ αναγεννιέσαι. Φύση σου είναι η μετάλλαξη κι ο κάθε κύκλος της ζωής, χωρίς να χρειαστεί εσύ να τον ελέγξεις, μόνο το πάθος του κρατάς εσύ, για κάθε τι που ζεις ξέροντας για την κάθε σου στιγμή ότι είναι μοναδική, γιατί κι ο κύκλος να ξανάρθει, θα ναι μονάχα εξέλιξη κι όχι μια ίδια επανάληψη.

Άραγε μπορούμε να διεκδικούμε και να περιμένουμε μόνο τα χάδια των πλανητών, χωρίς τα χαστούκια τους; Ή μήπως και τα χαστούκια τους, μπορούν να γίνουν χάδια, αν καταλάβουμε το μήνυμα που μεταφέρουν; Ίσως όχι πάντα… Αυτό όμως δεν μπορεί, παρά ν’ απαντηθεί απ’ τον καθένα ξεχωριστά και μέσα απ’ την αλήθεια του δικού του ωροσκοπίου…

Εβίτα Ζαχαριάδου

Το παρόν είναι αναδημοσίευση από:

http://www.astrologos.gr/article/hastoykia-kai-hadia-planiton

αναφορά περιεχομένου