Είναι το 2ο post που προσπαθώ να ανεβάσω, εξ ου και το no2. Χτές λοιπόν σε κλίμα πλήρους χαλαρότητας και ενώ πέρναμε το απογευματινό μας τσάι και ελαφρώς μπουκωμένη με μια ωραιότατη κις(ομολογουμένως η Μπαμπέτ τις είχε πετύχει χτές) έμαθα από τη μητέρα ότι η αληθινή ώρα γέννησης μου είναι 10.30 και όχι 11.00 όπως νόμιζα έως τώρα. Ακούμπησα το πορσελάνινο φλυτζάνι στο τραπέζι γιατί είχα αρχίσει να τρέμω απ'την ταραχή και ήπια μια γουλιά νερό απ'το κρυστάλλινο ποτήρι μου για να ηρεμήσω. "Μητέρα , πως μπόρεσες" της φώναξα ενώ με κόπο συγκρατούσα τα δάκρυα μου "Δεν θα σε συγχωρέσω ποτέ, τόσο καιρό ζούσα ένα ψέμα" ."Παιδί μου προσπάθησε να με καταλάβεις, ήταν πάνω απ'τις δυνάμεις μου....." "Δεν σε πιστεύω" απάντησα "και που ξέρω ότι τώρα μου λές αλήθεια" "Άσε με να σου εξηγήσω" την άκουσα να φωνάζει πίσω μου ενώ έτρεχα στους διαδρόμους. Μόνο όταν έφτασα στο δωμάτιο μου σταμάτησα, βύθισα το κεφάλι στα βελούδινα καλύματα και έκλαψα......
ΤΕΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ
Υ.Γ. Ξέρει κανείς πώς θα βρώ τους δεσμούς?Μια μικρή βοήθεια και μια μεγάλη καλημέρα.
ΤΕΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ
Υ.Γ. Ξέρει κανείς πώς θα βρώ τους δεσμούς?Μια μικρή βοήθεια και μια μεγάλη καλημέρα.
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ