Μου φαίνονται λίγο υπερβολικές όλες οι προσδοκίες που αφορούν «ευθείες» διελεύσεις Δία πόσο μάλλον τις ανάδρομες.
Κατανοώ
όλους τους αστρολόγους που θέλουν να γλυκάνουν χάπια στον κάθε
πικραμένο (μιας και μόνο οι πικραμένοι/ες συνήθως καταφεύγουν στην
αστρολογία) και προσπαθούν στο πρόσωπο του εν λόγω κύριου να βρουν τον
μέγα ευεργέτη - όμως ο πλανήτης δεν λειτουργεί έτσι: είναι πολύ τεμπέλης
για να κάνει όσα του αποδίδονται ή θέλουμε να του αποδώσουμε.
Συνήθως,
θεωρώντας τη ζωή σαν ένα ολοκληρωμένο αιτιακό σύστημα και ψάχνοντας την
αντιστοιχία του στον ουράνιο θόλο, γυρεύουμε να καλύψουμε «κενά». Οι
περισσότεροι πλανήτες είναι από ουδέτεροι έως κακεργέτες οπότε ποιός
μένει να αντιπροσωπεύσει το άχραντο μοιραίο καλό (το οποίο πιστεύουμε
ότι είναι μέρος του ανθρώπινου πονήματος)? Αφροδίτη, Σελήνη, Ήλιος,
Δίας. Οι τρεις πρώτοι απορρίπτονται επειδή είναι προσωπικοί άρα
ταγμένοι για άλλο σκοπό άρα δια της ατόπου καταλήγουμε στον τέταρτο.
Είναι
όμως τα πράγματα έτσι? Σαφώς και όχι και αυτό μπορούν να μας το
επιβεβαιώσουν όλοι όσοι πέρασαν κάποια στιγμή στη ζωή τους πολύ έντονη
την επίδρασή του: δεν ήρθε κανένα κερδισμένο τζόκερ στον δρόμο τους,
καμία τέλεια αγάπη στην πόρτα, κανένα αφεντικό στο τηλέφωνο για εκείνη
τη θέση διευθυντή, ούτε καν το μεγάλο κουκλάκι στη σκοποβολή του λούνα
παρκ. Γιατί ο Δίας 1) επιβραβεύει προσπάθειες άρα θέλει να κουνήσουμε το
χεράκι μας το ποδαράκι μας γιατί όχι και το κωλαράκι μας 2) τις
επιβραβεύει με ένα πρόσθετο πιθανότητας πολλές δεκάδες ποσοστιαίων κάτω
από το 100 επειδή είναι αδύνατον με μία Διοσύνοδο πχ να είμαστε εμείς οι
τυχεροί σε βάρος μερικών δις κατοίκων του πλανήτη, και 3) επειδή
πιθανότατα το άχραντο μοιραίο καλό που είπα παραπάνω απλούστατα δεν
υπάρχει.
Σαν συνέπεια το μόνο που ΙΣΩΣ κάνει στον
καθένα μας είναι να δράσει διορθωτικά, είτε προσθετικά είτε αφαιρετικά
-προσέξτε το αυτό!!- σε ό,τι "λάθος" έκανε ο ίδιος κατά τις ημέρες της
ευθείας του κίνησης. Πχ κερδίσαμε ένα ποσόν που δεν μας άξιζε? Εάν
πιάνει τον χάρτη μας θα το χάσουμε όλο ή μέρος του. Δεν μας ήρθε μια
ανταμοιβή όποιου είδους για την οποία δουλέψαμε σκληρά και δεν
αναγνωρίστηκε? Θα γίνει κάτι, με τη συνδρομή μας πάντα, και κάποια
απολαβή θα έχουμε. Εξαρτάται δηλαδή πώς έδρασε, εάν έδρασε,
προηγουμένως. Και εάν φυσικά το πήραμε χαμπάρι, μιας και τα καλά που μας
έρχονται τα θεωρούμε.... υποχρέωση (!) του Σύμπαντος προς το άτομό μας
ενώ τα άσχημα άδικη τιμωρία.
Δίας Ανάδρομος
Κατανοώ
όλους τους αστρολόγους που θέλουν να γλυκάνουν χάπια στον κάθε
πικραμένο (μιας και μόνο οι πικραμένοι/ες συνήθως καταφεύγουν στην
αστρολογία) και προσπαθούν στο πρόσωπο του εν λόγω κύριου να βρουν τον
μέγα ευεργέτη - όμως ο πλανήτης δεν λειτουργεί έτσι: είναι πολύ τεμπέλης
για να κάνει όσα του αποδίδονται ή θέλουμε να του αποδώσουμε.
Συνήθως,
θεωρώντας τη ζωή σαν ένα ολοκληρωμένο αιτιακό σύστημα και ψάχνοντας την
αντιστοιχία του στον ουράνιο θόλο, γυρεύουμε να καλύψουμε «κενά». Οι
περισσότεροι πλανήτες είναι από ουδέτεροι έως κακεργέτες οπότε ποιός
μένει να αντιπροσωπεύσει το άχραντο μοιραίο καλό (το οποίο πιστεύουμε
ότι είναι μέρος του ανθρώπινου πονήματος)? Αφροδίτη, Σελήνη, Ήλιος,
Δίας. Οι τρεις πρώτοι απορρίπτονται επειδή είναι προσωπικοί άρα
ταγμένοι για άλλο σκοπό άρα δια της ατόπου καταλήγουμε στον τέταρτο.
Είναι
όμως τα πράγματα έτσι? Σαφώς και όχι και αυτό μπορούν να μας το
επιβεβαιώσουν όλοι όσοι πέρασαν κάποια στιγμή στη ζωή τους πολύ έντονη
την επίδρασή του: δεν ήρθε κανένα κερδισμένο τζόκερ στον δρόμο τους,
καμία τέλεια αγάπη στην πόρτα, κανένα αφεντικό στο τηλέφωνο για εκείνη
τη θέση διευθυντή, ούτε καν το μεγάλο κουκλάκι στη σκοποβολή του λούνα
παρκ. Γιατί ο Δίας 1) επιβραβεύει προσπάθειες άρα θέλει να κουνήσουμε το
χεράκι μας το ποδαράκι μας γιατί όχι και το κωλαράκι μας 2) τις
επιβραβεύει με ένα πρόσθετο πιθανότητας πολλές δεκάδες ποσοστιαίων κάτω
από το 100 επειδή είναι αδύνατον με μία Διοσύνοδο πχ να είμαστε εμείς οι
τυχεροί σε βάρος μερικών δις κατοίκων του πλανήτη, και 3) επειδή
πιθανότατα το άχραντο μοιραίο καλό που είπα παραπάνω απλούστατα δεν
υπάρχει.
Σαν συνέπεια το μόνο που ΙΣΩΣ κάνει στον
καθένα μας είναι να δράσει διορθωτικά, είτε προσθετικά είτε αφαιρετικά
-προσέξτε το αυτό!!- σε ό,τι "λάθος" έκανε ο ίδιος κατά τις ημέρες της
ευθείας του κίνησης. Πχ κερδίσαμε ένα ποσόν που δεν μας άξιζε? Εάν
πιάνει τον χάρτη μας θα το χάσουμε όλο ή μέρος του. Δεν μας ήρθε μια
ανταμοιβή όποιου είδους για την οποία δουλέψαμε σκληρά και δεν
αναγνωρίστηκε? Θα γίνει κάτι, με τη συνδρομή μας πάντα, και κάποια
απολαβή θα έχουμε. Εξαρτάται δηλαδή πώς έδρασε, εάν έδρασε,
προηγουμένως. Και εάν φυσικά το πήραμε χαμπάρι, μιας και τα καλά που μας
έρχονται τα θεωρούμε.... υποχρέωση (!) του Σύμπαντος προς το άτομό μας
ενώ τα άσχημα άδικη τιμωρία.
Καλές αναδρομές.