Julietta μου....χωρις να ξερω και πολλα...αυτο με τα ταιμ αουτ ποτε δεν τα καταλαβα!!!! οταν περνας καλα με καποιον και ειστε στα ντουζενια σας γιατι να πεις "ας μεινουμε μονοι να δουμε" ...???τι να δειτε δηλαδη???αφου δεν υπαρχει προβλημα!!!! εκτος του οτι αυτος δεν εχει ξανακανει σχεση για καιρο.ε και???για ολα υπαρχει πρωτη φορα!! αν σε ηθελε οντως δεν θα σκεφτοταν ετσι.δεν θα τον ενοιαζε αν περασαν 10 μερες,10 μηνες,10 χρονια....ο χρονος δεν εχει καμοια σημασια οταν εισαι διπλα σε εναν ανθρωπο που τον θελεις και που περνας καλα.αντιθετα ο χρονος περναει δυσκολα οταν εισαι μακρια απο εναν τετοιο ανθρωπο...και εκει δεν καθεσαι να πεις ενταξει καλα ειμαι μονος μου αλλα και τωρα που σε βλεπω μου ελειψες!!!αν πραγματικα ησουν σημαντικη για εκεινον θα του ελειπες ολη την βδομαδα και οχι μονο οταν σε ειδε!!!
Μακαρι να εχω αδικο...και πραγματικα να ειναι για εσενα αυτος ο ανθρωπος.αλλα εσυ θα μπορουσες να ζεις ετσι??σε αυτη την κατασταση που δεν ξερεις τι γινεται?και αν αυριο τον πιασουν παλι τα ψυχολογικα του??ειναι δυσκολα.....αλλα εσυ ξερεις!!! καλη τυχη οπως και να χει!!!!
1) 10 μηνες ειναι σχετικα λιγος καιρος ασχετα με το ποσο εντονα ειναι τα συναισθηματα που νοιωθεις. 2) 20 χρονων ρε παιδι και θες να κανεις σοβαρη σχεση?Ζησε λιγο την ζωη σου 3) Για ωροσκοπο υδροχοο τον κοβω τον τυπο (μας πιανουν τα ψυχολογικα μας ωρες ωρες)
Το θεμα ειναι δεν το πιεσα για κατι...εχουμε μιλησει για γαμους και σοβαρες σχεσεις και καταληξαμε οτι εγω θελω ΓΕΝΙΚΑ και αυτος οχι....
Αλλα αυτο το ξαφνικο τον επιασε απο τοτε που ρωτησα αν εχει αλλαξει κατι,γιατι μια μερα δεν ηθελε να βγει και ηθελε να κατσει μονος του σπιτι....και την επομενη μου ειπε αυτο...οτι βρεθηκε σε διλλημα...
Εγω του ειπα οτι ειναι νωρις για τετοιες σκεψεις και οτι το μονο που πρεπει να κανουμε ειναι να απολαυσουμε τη στιγμη...
Ειδε,λεει,τη σχεση μας σαν "υποχρεωση" απο την αρχη και αυτο ειναι το λαθος του...Καταλαβε απο την αρχη οτι δεν ειμαι η κοπελα,η οποια αξιζει να της φερονται ασχημα και γιαυτο εκανε και σχεση...μετα απλα με ερωτευτηκε και με αγαπησε....πολυ κιολλας λεει....
Δεν εχει δεχτει τοση αγαπη απο καμια και αυτο που του προσφερω εγω του αρεσει παρα πολυ...θελει να με προσεχει,να με φροντιζει, να νοιαζεται για μενα....απλα δεν ξερει αν θελει να βαλει στη ζωη του,οπου συνηθησε να σκεφτεται μονο την παρτη του,εναν ανθρωπο(ΓΕΝΙΚΑ)....
Τελος παντων....αποτι καταλαβα τον εκανα λιγο ανω κατω....
as ton. pragmatika. i zwh einai mikri gia na kathomaste me kapoion/kapoia pou "den kserei an mas thelei sth zwh toy". kai to grafw mhpws to syneidhtopoihsw kai gw.
ακου να δεις τωρα!Κι εγω είμαι ιχθεις με ωροσκόπο αιγοκερω με ίδια ημερομηνια σαν την δικια σου(μερικα χρόνια αργοτερα) και αυτός επισης εχει την αντιστοιχη ημερομηνια με τον δικό σου.Τι συμπτωση ε??Και ναι εχω ακουσει ακριβως τα ιδια λογια.Αφου σκεφτηκα μπας και το γραψα εγω το ποστ αυτό?χα!!!!Τωρα με τους αιγόκερους τα πραγματα είναι περίεργα.Απτη μια εμεις τα ψαρια ερωτευόμαστε με φωτεινη ταμπελα,ορμάμε σαν δελφίνια στον βυθο και οποιον παρει ο χαρος.Θελουμε να το δειχνουμε και να μας το δειχνουν.Από την άλλη τα αιγοκερακια μπορει να νιωθουν το ιδιο αλλα σε καμμια περιπτωση δε θα βαλουν και μεγαφωνο.Είναι τοσο λεπτος ο τροπος που θα δειξουν οποιοδήποτε συναισθημα που μονο αν οι ψαρισιες κεραιες είναι τεντωμένες θα το πιασουν.Και αυτό νομίζω ότι περιμενουν από εμας.Πρπει πρωτα να βεβαιωθεί ότι εισαι εκει,ότι τον θαυμαζεις,ότι δεν τον κρινεις και ότι εισαι ανταξια των προσδοκιων του.Είναι περισσοτερο ανασφαλείς γιαυτο και δειχνουν ψυχροι αρχικα.Αν σε εχει παρει σοβαρα θα το παει πολύ σιγα.Τοσο που θα αναρωτιέσαι για καιρο.Μονο αν νιωσει σιγουρος θα αφεθει.Και ναι εχουν πολύ υψηλο το αίσθημα ευθύνης γιαυτο και δεν δρουν αν δεν πατάνε σε στέρεο έδαφος και αν υπάρχουν άλλες προτεραιότητες όπως δουλειά σπουδες κλπ.Αρχικα πιστευω ότι πρεπει να σε νιωσει σαν φιλη του για να σε εμπιστευτεί.Μην κανεις απτην αρχη δηλωσεις αιωνιας αγαπης και αλλα τετοια ονειρικα,φοβούνται, κι εδώ που τα λεμε ίσως να χουν και δίκιο.Τωρα βεβαια δεν είναι σωστο να γραφω στον πλυθυντικο για ολους τους αιγόκερους αλλα ερημην του λογου και επειδή τυχαινει να το παλευω με έναν αντιστοιχο εδώ και 5 χρονια.Αν καταφερεις να συμβιβαστείς με το γεγονος ότι δεν θα είναι εκδηλωτικος με τον ψαρισιο τροπο τοτε εχεις ελπιδες.Τα παραπάνω είναι μονο προσωπικη αποψη και εμπειρια!Αλλά τέτοια σύμπτωση!!πωπω!θα θελα πολύ να μάθω πώς θα εξελιχθεί η ιστορία σας!
Μήπως αυτή η 'γενική' συζήτηση περί γάμου τον αναστάτωσε;
Ξέρεις, δεν είναι λίγοι οι γύρω στα 30 που θα ψαχτούν με μικρότερες σκεπτόμενοι πως με αυτο τον τρόπο θα αποφύγουν τις σοβαρές κουβέντες για το μέλλον.
Βέβαια παρόλο που είσαι κ εσύ μικρή... η καψούρα παραμένει καψούρα..! Διαχειρίσου το θέμα όπως αισθάνεσαι εσύ πως πρέπει. Μόνο μη γίνεσαι το θύμα.
fatamorgana, κοιτα όντως να δεις συμπτώσεις που τυχαίνουν. Κοίτα, ευτυχώς το θέμα της φιλίας το έχουμε!Με εμπιστεύεται πολύ και πραγματικά νιώθω ότι ειμαστε πολύ φίλοι πάνω από όλα. Είμαστε και οι δύο πολυ καφροι και αυτο μας εχει δεσει! :Ρ Υπαρχουν πολλές υποχρεωσεις στη ζωη του και βλεπω και εγω πως ζορίζεται και γιαυτο ακριβως το λογο του εδωσα και την εβδομαδα ξεκουρασης που ηθελε...και πραγματικα αποτι καταλαβα αυτην την εβδομαδα την περασε δουλεια,σπιτι και πολυ υπνο....Εχουμε βρει το σωστο μηκος κυματος και καταλαβαινομαστε...και εμαθα να καταλαβαινω ποτε μου εκφραζει την αγαπη του...αλλα και αυτος οσο καιρο ειναι μαζι μου, εχει αλλαξει και προσπαθει οσο περισσοτερο να μου δειχνει την αγαπη του με τρυφερες πραξεις...Τελος παντων, για ολους αυτους τους λογους,εχω καταλαβει οτι ειναι ο ανθρωπος μου και εχουμε βρει ο ενας τον αλλον....Γιαυτο καθομαι,κανω υπομονη, δειχνω κατανοηση και προσπαθω...
Και, παιδια, να ξεκαθαρισουμε κατι!Δεν θελω ντε και καλα να παντρευτω τωρα!Ολα τα θεματα περι οικογενειας τα εχω στο μυαλο μου τουλαχιστον 7-8 χρονια απο τωρα...προς το παρον εννοειται οτι θελω να ασχοληθω με τη ζωη μου,να κανω τα ονειρα μου πραγματικοτητα και να ζησω για μενα!Αλλα σαν ψαρι που ειμαι,το πιο σημαντικο για μενα απο ολα τα υπολοιπα στον κοσμο ειναι να εχω εναν ανθρωπο δικο μου διπλα μου,αυτο μου δινει τη δυναμη να ζω, την εμπνευση να κανω πραγματα!Και απο τη στιγμη που αυτος ο ανθρωπος δεν μπαινει εμποδιο σε καμια απο τις αποφασεις μου,με στηριζει και με βοηθαει δεν θελω τιποτα αλλο...
Σημερα που συναντηθηκαμε στην αρχη ημουν αποφασησμενη να χωρισω...μετα απο λιγο καταλαβα οτι δεν χρειαζεται...Μια μικρη κουβεντα του με εκανε να καταλαβω οτι συμφιλιωθηκε με τη σκεψη να ειναι σε σχεση...Ελπιζω ολα να πανε καλα...
Σας ευχαριστω για συμπαρασταση!
Δεν ξερω τι να κανω...
Μήπως εσύ θα ξέρεις καλύτερα τι πρέπει να κάνεις;;;;
Μακαρι να εχω αδικο...και πραγματικα να ειναι για εσενα αυτος ο ανθρωπος.αλλα εσυ θα μπορουσες να ζεις ετσι??σε αυτη την κατασταση που δεν ξερεις τι γινεται?και αν αυριο τον πιασουν παλι τα ψυχολογικα του??ειναι δυσκολα.....αλλα εσυ ξερεις!!! καλη τυχη οπως και να χει!!!!
Τι να πω...θα βρεθουμε παλι αυριο...θα μιλησουμε...και αν δεν γινεται τιποτα θα το τελειωσουμε...
Αλλα αυτο το ξαφνικο τον επιασε απο τοτε που ρωτησα αν εχει αλλαξει κατι,γιατι μια μερα δεν ηθελε να βγει και ηθελε να κατσει μονος του σπιτι....και την επομενη μου ειπε αυτο...οτι βρεθηκε σε διλλημα...
Εγω του ειπα οτι ειναι νωρις για τετοιες σκεψεις και οτι το μονο που πρεπει να κανουμε ειναι να απολαυσουμε τη στιγμη...
Ειδε,λεει,τη σχεση μας σαν "υποχρεωση" απο την αρχη και αυτο ειναι το λαθος του...Καταλαβε απο την αρχη οτι δεν ειμαι η κοπελα,η οποια αξιζει να της φερονται ασχημα και γιαυτο εκανε και σχεση...μετα απλα με ερωτευτηκε και με αγαπησε....πολυ κιολλας λεει....
Δεν εχει δεχτει τοση αγαπη απο καμια και αυτο που του προσφερω εγω του αρεσει παρα πολυ...θελει να με προσεχει,να με φροντιζει, να νοιαζεται για μενα....απλα δεν ξερει αν θελει να βαλει στη ζωη του,οπου συνηθησε να σκεφτεται μονο την παρτη του,εναν ανθρωπο(ΓΕΝΙΚΑ)....
Τελος παντων....αποτι καταλαβα τον εκανα λιγο ανω κατω....
Μήπως αυτή η 'γενική' συζήτηση περί γάμου τον αναστάτωσε;
Ξέρεις, δεν είναι λίγοι οι γύρω στα 30 που θα ψαχτούν με μικρότερες σκεπτόμενοι πως με αυτο τον τρόπο θα αποφύγουν τις σοβαρές κουβέντες για το μέλλον.
Βέβαια παρόλο που είσαι κ εσύ μικρή... η καψούρα παραμένει καψούρα..! Διαχειρίσου το θέμα όπως αισθάνεσαι εσύ πως πρέπει. Μόνο μη γίνεσαι το θύμα.
Και, παιδια, να ξεκαθαρισουμε κατι!Δεν θελω ντε και καλα να παντρευτω τωρα!Ολα τα θεματα περι οικογενειας τα εχω στο μυαλο μου τουλαχιστον 7-8 χρονια απο τωρα...προς το παρον εννοειται οτι θελω να ασχοληθω με τη ζωη μου,να κανω τα ονειρα μου πραγματικοτητα και να ζησω για μενα!Αλλα σαν ψαρι που ειμαι,το πιο σημαντικο για μενα απο ολα τα υπολοιπα στον κοσμο ειναι να εχω εναν ανθρωπο δικο μου διπλα μου,αυτο μου δινει τη δυναμη να ζω, την εμπνευση να κανω πραγματα!Και απο τη στιγμη που αυτος ο ανθρωπος δεν μπαινει εμποδιο σε καμια απο τις αποφασεις μου,με στηριζει και με βοηθαει δεν θελω τιποτα αλλο...
Σημερα που συναντηθηκαμε στην αρχη ημουν αποφασησμενη να χωρισω...μετα απο λιγο καταλαβα οτι δεν χρειαζεται...Μια μικρη κουβεντα του με εκανε να καταλαβω οτι συμφιλιωθηκε με τη σκεψη να ειναι σε σχεση...Ελπιζω ολα να πανε καλα...
Σας ευχαριστω για συμπαρασταση!