Φίλοι που διαβάζετε το post μου, θα ήθελα την άποψή σας για ένα θέμα που αφορά όχι εμένα, αλλά τον αδερφό μου. Ο αδερφός μου ήταν άνεργος για χρόνια και πριν μερικούς μήνες ένας γνωστός του τον βοήθησε να βρει δουλειά στο εξωτερικό στο αντικείμενό του. Ταλαιπωρήθηκε πολύ τον πρώτο καιρό με τη γλώσσα και το ατελείωτο ωράριο και ότι είχε αρχίσει να συνηθίζει, βγήκαν τα αποτελέσματα από διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, στον οποίο είχε κάνει αίτηση και κατά τα φαινόμενα είναι μεταξύ των διοριστέων σε εφορία. Όπως καταλαβαίνετε, είναι σε δίλημμα γιατί ο μισθός εδώ είναι πολύ χειρότερος, αλλά θα είναι στη χώρα του, η δουλειά στη γλώσσα του κλπ.  

Τί κάνει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις; Τί βαραίνει περισσότερο; Και πώς να ξέρεις με ποιάν απόφαση θα μετανιώσεις λιγότερο στο μέλλον (γιατί είναι σίγουρο ότι θα μετανιώσεις); 

Ζητώ συγνώμη αν το θέμα ακούγεται πολύ εγωιστικό ή αναίσθητο για τις εποχές που διάγουμε. Ωστόσο το συναίσθημα που προκαλούν προβλήματα του τύπου "It's raining men" δεν είναι πάντα το "Hallelujah". 

Αν βοηθά σε κάτι, ο αδερφός μου έχει γεννηθεί 19/5/1976.