καποια προηγουμενη βδομαδα, δε θυμαμαι τωρα ποια ηταν, λεγατε να συγχωρεσουμε αυτους που μας φεθηκαν σκαρτα, κι αυτη τη βδομαδα λετε να προσεξουμε τα ορια τους, να τους δωσουμε κινητρα και δεν ξερω γω τι αλλο...! συγγνωμη αλλα, μολις θυμηθηκα
(και συγγνωμη παλι ετσι, για την ειρωνεια) ΟΤΙ ΔΕ ΘΕΛΩ Ν ΑΓΙΑΣΩ!!!! εχω κι εγω αναγκες, εχω κι εγω συναισθηματα επιθυμιες, ορια κι αντοχες! και θελω να κανω μια ...λιγο ρητορικη ερωτηση..ειναι ανοιγμα μετωπου η κινητρο, το να κρινεις κι εσυ τον αλλο τετ α τετ με τη σειρα του (εννοειται οτι εγω εχω ηδη κριθει απ τον αλλο, δεχτηκα οτι ηταν να δεχτω, και εμεινα ,όχι από αναγκη αλλα επειδη εχω δεσμευετι απεναντι στον εαυτο μου οτι αυτη τη σχεση θα τη φτασω μεχρι εκει που οντως μπορει να φτασει)και να τον βαλω κι εγω επιτελους αντιμετωπο με τον εαυτο του, τη φιλια και την αγαπη που ισχυριζεται πως νιωθει για μενα, και τους τροπους που τα εκφραζει ολα αυτα, ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΝΟΕΙ??---ΣΗΜ!σχολια θελω παιδια.απ ολους! Κι αν μπορειτε, να μην κανετε ασχετους διαλογους, για να βγαλω κι εγω καποιο νοημα. Φχαριστωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!