Ο ντόκτορ

Αχ, δεν μου λέτε πού ’ν’ αυτός ο ντόκτορ
που γιατρεύει τις πληγές, αμάν ντόκτορ
που γιατρεύει τις πληγές
Για να γιάνει και τις εδικές μου
που σαν τις μετρήσεις κλαις, αμάν ντόκτορ

Αμάν, οι πληγές μου μένα είναι μεγάλες
και δεν έχουν γιατρειά, αμάν ντόκτορ
και δεν έχουν γιατρειά
Η αγάπη μου με απαρνήθη
και δεν με θυμάται πια (κι έφυγε στα μακρυά), αμάν ντόκτορ

Αμάν, αμάν ντόκτορ, πες μου τι κάνω
Δεν αισθάνομαι καλά, αμάν ντόκτορ
Δεν αισθάνομαι καλά
Πάρε γρόσια, πάρε όσα θέλεις
να μου γιάνεις την καρδιά, αμάν ντόκτορ

Καλημέρα παιδάκια! Με έχουνε πλακώσει τα κουμπιουτερ και δεν προλαβαίνω καθόλου να τσατάρω, σας φιλώ γλυκά και σας σκέφτομαι συχνά παρόλα αυτά.

Υ.γ.Ο Ντόκτορ μας έρχεται από τη Σμύρνη, αν τον δεί κανείς πείτε να κάνει καμιά στάση στην αθήνα.