Και σιγα μη δεν τσιμπαγα να γραψω κι εγω το στραβο μου!!! Να αμυνθω, να δικαιολογηθω, να κατηγορησω, να γκρινιαξω, να προτεινω, να βοηθησω να..να.

Γιατι νιωθω κι εγω πως..μπορει να μην ειμαι στο μηδεν , αλλα συνηργησα σε αυτο. Οχι με την απαθεια, γιατι δεν ημουν απαθης, αλλα με τη μη συμμετοχη πολλες φορες(για λογους προσωπικης αδυναμιας, η εστω συστασης με αυτον τον τροπο..). Με την συν-ενοχη σιωπη των σιωπηλων σκεπτομενων κατα τα αλλα πλειοψηφουντων, αλλα κατα βαθος ενοχικα δομημενων παρτακηδων, που τοσο πολυ τους σιχαινομαι.

Σοσιαλισμος σου λεει..

Ο καθενας ειναι ελευθερος να επιλεξει αν και κατα ποσο θα αλλοτριωθει, αν και κατα ποσο θα επιλεξει την απαθεια και την α-συνειδητη συνενοχη, με τη δικαιολογια του ωχαδερφισμου, δε θα σωσω εγω τον κοσμο, οτι κοιτα να χαρεις τη ζωη σου και μη φορτωνεσαι ξενα βασανα και ευθυνες, οτι ετσι εχει η κατασταση, οτι το συστημα ειναι πολυ δυνατο και εχει απειρες δικλειδες ασφαλειας και ΔΕΝ πτοειται, ΔΕΝ κουνιεται,
(προσφατο παραδειγμα η χρηματοπιστωτικη κριση που κληθηκε ο λαος παλι να πληρωσει τα σπασμενα, αγοραζοντας απο την αρχη την πιτα για να εχει να φαει, χωρις ομως να εχει προσβαση στην πιτα την ιδια). Ποσο  καλα μπορει να νιωθει καποιος βλεποντας οτι με περισση ευκολια τον γδυνουν, και μαι και δυο, και τρεις, ειτε για ολυμπιακους αγωνες, ειτε για εθνικες οδους που θα τις πληρωσει για να γινουν ,και μετα θα τις πληρωνει ες αει με τα διοδια, στον κατασκευαστη τους...?? ποσο καλα μπορει να νιωθει καποιος οταν του λενε πως τα ονειρα σου σε σχεση με αυτο που σπουδαζεις, δεν υφιστανται στην πραγματικοτητα, οτι δηλαδη, σκοπος της δουλιας σου δεν ειναι το κοινο συμφερον, αλλα το κερδος του σπονσορα, του αφεντικου, του εργολαβου..??

Κι ομως, καλεισαι να βρεις κατι θετικο μεσα σε ολο αυτο. Κατι που να σε κανει να νιωθεις καλα με την ψυχη σου. Να προσφερεις. Να ανεβαινεις ψηλοτερα. Πνευματικα.

Ποσο καλα μπορει να νιωθει καποιος οταν καταλαβαινει οτι πολλες επιλογες του ειναι προιον μιας διαφημισης, συμφωνα με την οποια πρεπει να καβαλας την ταδε μηχανη, η το ταδε αυτοκινητο, να βγαζεις τοσα λεφτα, να εχεις το ταδε σπιτι και ποιοτητα ζωης, να τρως αυτα και οχι τα αλλα.(εβλεπα περισυ μια διαφημιση παιδικου γιαουρτιου που, η μανα πηγαινε να δωσει στο παιδι ενα μηλο, αλλα αυτο ηταν μεσα κλουβιο, ανθυγιεινο και ψευτικο υποτιθεται, ενω το βιομηχανοποιημενο γιαουρτακι, εσφυζε απο υγεια και ποιοτητα)!!! Κι ομως..ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει.

Αλλα πες μου...με ποσα χρηματα θα αγορασεις την αγαπη του αλλου? Με ποσα χρηματα θα αγορασεις το χρονο που χανεις για να τα βγαλεις? Με ποσα χρηματα θα αγορασεις αυτους που χανεις δουλευοντας για να ξεχρεωσεις το αυτοκινητο που πηρες, και τελικα κοβεις βολτες μονος σου μεσα σε αυτο? Με ποσα χρηματα θα αγορασεις εναν αυθεντικο τροπο να δειξεις στα παιδια σου? Μια υγιη κατασταση και οχι ενα προιον, που ειναι φορτωμενο ΚΑΙ απο ενοχες και φοβιες? Αλλα ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Οταν γινοταν ο πολεμος στη γιουγκοσλαβια, ειχε ειπωθει απο καποιον οτι, πολλοι αφηνανε τα παιδια στην αλβανιδα οικιακη βοηθο, για να πανε να διαματρυρηθουν για τους σερβους. Καλη αποψη. Λιγο τραβηγμενη, αλλα καλη. Γιατι οπως ελεγε και ο τζιμακος, ο κροατης θα λερωσει οταν σε σφαζει, ενω ο σερβος θα φροντισει να μεινουν ολα καθαρα. Θα ξεκληρισει ολη την οικογενεια, να μην υπαρχουν χηρες και ορφανα πισω και εχουμε μετα προβλημα!! Αλλα περα απ αυτο, το διαιρει και βασιλευε ηρθε απο παραπανω. Απ εξω. Για τη δημιουργια του σημερινου υπερστρατοπεδου στα βαλκανια, λιγο πιο βορεια απο μας. Κι ομως...εδω βλεπανε ποδοσφαιρο. Τους πεταξανε μια μπαλα, και τρεξανε ολοι να παιξουν με αυτη. Μιλαν-κουντερα, ενα μηδεν.

Δε λεω οτι ο κοσμος δεν υπεστη δεινα. Δεν ειμαι κοντοφθαλμος και ακαρδος. Και οι μεν, και οι δε, σφαζανε. Αλλα τη σκανδαλη την πατησε αλλος. Και ειναι ακομα στο απυροβλητο. Τον ψηφιζετε. Σας υποσχεται σταθεροτητα. Τετοιου ειδους σταθεροτητα. Και περιμενετε να βγει ο αφροαμερικανος, μπας και αλλαξει κατι. Λες και το κομμα του δεν ηταν αυτο που οταν ηταν στην εξουσια, εκανε ολα τα παραπανω δεινα. Αλλα ειναι επιλογη του καθενος τι ειδους δημοκρατια επιλεγει. (και θα επανελθω στο ζητημα δημοκρατια, παρακατω).Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Γιατι κι εγω το επαθα. Αν δεν παρω μηχανη τωρα που ειμαι νεος σο λεει, ποτε θα την παρω? Στα σαραντα μου? Και δανειστηκα να αγορασω κατι, που...ακομα το ξεχρεωνω. Απειρες ωρες δουλιας, για κατι που, ναι μεν το επελεξα, αλλα που ισως να ηταν τελικα λαθος. Η εστω, λαθος στιγμη. Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Ξερει ο παππους μας ή η γιαγια μας τι ειναι το διακοποδανειο, το εορτοδανειο, το γαμο-δανειο??? Ποσων χρονων ειναι εκαστοι?? Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Αλλα ναι..για ολα φταινε μονιμως οι αλλοι, φταιει το συστημα, φταιει το κρατος, φταινε οι νομοι, οι ασυδοτοι λειτουργοι του, και εγω ειμαι αδυναμος. Δε μπορω να κανω τιποτα. Μονο να ειμαι απαθης και να τους βλεπω, ή αλλιως να επιλεξω να μπω μεσα σε αυτο, με τους ιδιους ορους. Υπαρχει ομως καπου η πεποιθηση οτι...αν το παρει κανεις λιγο ιστορικα, αν κανει ενα μικρο ζουμ αουτ, θα δει οτι οι παππουδες μας, ειχαν αγνοια. Αλλοι κανανε κουμαντο. Οι πατεραδες μας, θελησαν μια καλυτερη ζωη. Να φυγουν απο τη λασπη και τη φτωχια. Πουλησανε τα παντα για να αγορασουν διαμερισμα. Για εκεινους. Για μας.

Οκ. Θεμιτο. Απο αγνοια ομως, απο ελλειψη πληροφορησης αν θελετε, φτιαξανε εναν πολιτισμο που αυτοκαταστρεφεται. Που αργοσβηνει, που δεν ξερει τι να κανει τα σκουπιδια του. Που ειναι βουτηγμενος στην εξαρτηση απο την εξουσια, στο βολεμα, στην αρπαχτη, στην κατα τα αλλα καλη ζωη, που απο πισω βρωμαει και ζεχνει.  Ο μηχανικος λεει, δεν εχει ευθυνη δικαστικα για τα εργατικα ατυχηματα.  Και ναι, καλως η κακως, τον φτιαξανε. Και ζουμε εμεις τωρα μεσα σε αυτον. Και ειμαστε ΕΜΕΙΣ που καλουμαστε να το κανουμε να δουλεψει σωστα. Ανθρωπινα. Οχι, δεν ειμαι του συνασπισμου. Καμια σχεση. Δεν εχω αυταπατες οτι ο Τσιπρας με εκφραζει, μου δινει οραμα, η οτι θα μου φερει την επανασταση. Με τοσο μεγαλη προσβαση στην πληροφορηση ομως, δεν εχω καμια δικαιολογια να πω οτι δεν ξερω, δεν ειδα, δε γνωριζω, τραβαω στην πεπατημενη, και κοιταω την παρτη μου. Ειναι πλεον ζητημα ζωης. Και συνεχισης της. Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει.

Ναι, νιωθω ενοχες που εκπεμπω κι εγω καυσαερια, για να το παρω στην κυριολεξια πρωτα. Και τις σκεπαζω με το μη χειρον, βελτιστον. Οτι και καλα εχω μηχανη, οχι αυτοκινητο. Και μπορει να τρωω κρυο το χειμωνα, αλλα χαλαω το ¼ της βενζινης που θα καταναλωσει ενα αυτοκινητο για να παει στον ιδιο προοροσμο, κολλημενο μεσα στο ασφυκτικο πλεον μποτιλιαρισμα της αθηνας. Μεταφορικα τωρα, ναι, εχω δωσει κι εγω τροφη στα μεγαθηρια. Και ακομα δινω, οσο λιγοτερη ομως μπορω. Καθε μερα και λιγοτερη. Δεν εχω τηλεοραση. Ακουω ραδιοφωνο, και πολυ επιλεκτικα, και με πολλα φιλτρα πλεον.Δε στεκομαι στις ουρες των πρατηριων οταν αυτα, ή τα βυτιοφορα μιλανε για απεργια. Δεν εχω βενζινη? Ποδια. Δεν επιλεγω κλαμπ (ουτε σαντουιτς). Δεν πινω αναψυκτικα με ενα καρο εψιλον μεσα. Κομμενα μαχαιρι. Επιλεγω μπαρ, η ταβερνακι. Επιλεγω μουσικη με νοημα, και οχι κονσερβα. Με  μουσικους, με ψυχη, οχι με ενα  μηχανημα που λειτουργει μονο με ρευμα.Μαζευω τα σκουπιδια μου απ την παραλια που θα κανω το μπανιο μου. ΚΑΙ τις γοπες. Προσπαθω να μην δινω τροφη στην υπεραξια. Που ακουστηκε φραπε με 4 ευρω? 

Κι αλλα...κι αλλα. Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Ο ανθρωπος, δε φοβαται τα πραγματα. Φοβαται τα συναισθηματα που αυτα του δημιουργουν. Φοβαται τον τροπο που βλεπει τα πραγματα. Ή τον τροπο που του πασαρουν να τα βλεπει, μεσα απο παραφουσκωμενα αστυνομικα δελτια. Μεσα απο την ανελεητη επαναληψη λεξεων οπως τρομοκρατια, ληστεια, φονος, απειλη κλπ. Κι εμενα με εχουν ληστεψει. Κανανε ντου και μου πηρανε μετρητα. Έμενα σε ισογειο. Και τωρα σε ισογειο μενω, και οι πορτες ειναι ανοιχτες, ακομα και οταν κοιμαμαι.  Δεν εχουν να μου κλεψουν κατι, οχι γιατι δεν εχω, αλλα γιατι δεν ειναι αναντικαταστατο, αλλα και προτιστως επειδη δε θα πουλησω την οποιαδηποτε ελευθερια μου, για να αγορασω φοβο. Δινω αξια στην υλη, αλλα πιο μεγαλη σε εμενα. Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Πλεον, δεν υπαρχουν καλοπροαιρετες κινησεις στα μεγαλα εργα. Ειναι απειροελαχιστες. Αυτο. Τελεία.

Τα παρθενα δαση καταστρεφονται για να γινουν καλλιεργειες σογιας για τα βοοειδη των μεγαλων εταιριων. Οι εταιριες ριχνουν ανεξελεγκτα τα αποβλητα τους στη φυση. Ακομα και οι πιο ...αγνες υποτιθεται. Κατι ελαιοτριβεια, κλπ. Αλλα με καθαρα τοξικα αποβλητα. Και το κρατος, το παγκοσμιο κρατος, θεσπιζει ορια εκπομης που απλα μπορει κανεις να εξαγορασει.  Οποια ειρωνεια. Γι αυτο λεω. Εμεις καλουμαστε να το αλλαξουμε. Μποικοταζ? Ναι, μποικοταζ. Δεν αγοραζω ρε. Ειναι ζητημα του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Επαθε το στομαχι μου απ τις πολλες σοδες. Γι αυτο και εκοψα τα αναψυκτικα. Ο πονος, η δυστυχια, τα δηλητηρια, δεν ειναι πλεον να ανακυκλωνονται στο μεταξυ μας. Οχι αλλο καρβουνο. Οχι αλλη παρηγορια στον αρρωστο. Οχι αλλους τηλεοπτικους μαραθωνιους. Μεσα στο προβλημα, απο τη ριζα του. Ολα τα αλλα, ειναι να χαμε να λεγαμε. Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Πρεπει να απαντησεις ΣΩΣΤΑ στο ερωτημα, απο που πηγαζει η ηθικη. Μονο αν απαντησεις σωστα και ειλικρινα, εχει νοημα ολο αυτο εδω. Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει..

Στην πολιτικη ζωη, ισχυει η δημοκρατια των πολλων. Μια γνωστη μου ηθοποιος, καποτε μου ειχε πει οτι στο θεατρο, καποιες φορες, ισχυει η δημοκρατια των λιγων. Ακομα και του ενος. Προβαλλετε το στην πραγματικοτητα, και δειτε το θεατρο, και τη δημοκρατια των ολιγων που ζουμε. Τωρα, διαλεξτε τους ολιγους. Δεν  υπαρχει τελος της ιστοριας. Ουτε της λογικης. Προχθες, καταγραφηκε νεο ΙΣΤΟΡΙΚΟ ρεκορ μειωσης του δεικτη του χρηματιστηριου της νεας υορκης. Ατσα! Η ιστορια εξακολουθει να γραφεται. Απο εκεινους που πασαρανε εντεχνα το μυθο του τελους της, και το τελος των ιδεολογιων. Ειμαστε μερος της, ή απλα θεατες?? Ειναι επιλογη του καθενος ποσο θα αλλοτριωθει...

Οχι, το παιρνω προσωπικα. Οσο μπορω, οσο με παιρνει. Με θιγει. Με ποναει. Με θυμωνει. Αλλα βλεποντας ολη την πορεια, πλεον με ανακουφιζει καπου κι ολας. Μου δινει χαρα. Νοημα. Παρον. Μελλον. Στοχο. Ονειρο. Πραγματικοτητα. Συνοχη. Θεληση.

Οσο για το αυριο, ναι, δε θα ειμαστε πια. Δανεικα μας ειναι ολα αυτα εδω. Το λιγοτερο που μπορουμε να κανουμε, ειναι να μη χρεωσουμε τις επομενες γενιες με τα δικα μας δανεικα. Το παρον και το μελλον δεν πρεπει να ειναι υποθηκευμενο. Πρεπει να ειναι ελευθερο.  Και απο κατοχικα συνδρομα, και απο τρομοκρατικα, και απο τραπεζικα.

Αλλα τωρα, ειμαστε ΕΔΩ. Ειμαστε ανθρωπινα οντα με προσωπικοτητα, και νοημοσυνη.

Με σκεψη, και αποψη. Με ονειρα, με πιστευω, και με δραση.

Στο τελευταιο, δεν ξερω...... Δεν ξερω τοσο ανωτερα μαθηματικα.  Ακομα μαθαινω. Ειναι επιλογη του καθενος η υπαρξη του. Το αν θα υπαρξει ή οχι. Το αν θα ειναι αλλο ενα μηδενικο ή οχι, αν και νομιζω οτι δεν υπαρχει μηδενικο. Υπαρχουν πλεον αρνητικα προσημα στα φορτια πολλων. Αλλιως δε θα ειχαμε κατηφορα, αλλα ισωμα. Ισοπεδωση. Αν αυτο εννοεις, εχει καλως..

Και για μια φορα ακομα, λεω. Ειναι επιλογη του καθενος  αν και κατα ποσο θα αλλοτριωθει. Ειναι ζητημα ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

 

υ.γ. οπως εχετε καταλαβει, δε μιλαμε μονο θεωρητικα πλεον, οπως καναμε ψαχνοντας στα τυφλα για αρκετα χρονια. Αυτο το κομματι της ιστοριας, παει, γραφτηκε.  Τωρα ζουμε αλλο κομματι.Υπαρχουν πολλα που κανει ή μπορει κανεις να κανει καθε μερα. Εμεις εχουμε τη δυναμη.

Φιλικα,

Αντρεας Ζεππος