Το ξένο πρόσωπο της νύκτας με κοιτά
κρύβω το βλέμμα στη φωτιά
Πνίγω τα λόγια στο ποτήρι στο κενό
σ' ένα παράθυρο αδειανό

Μισή καρδιά μισώ το άλλο σου μισό
αυτό που χτίζει το γκρεμό
Θα πέφτω μες του μισεμού σου το κενό
σ' ένα παράθυρο αδειανό

Θα κρύβω πάντα ένα όχι στην καρδιά μου
κι ένα μεγάλο ναι σα βόμβα που ανασαίνει
Σπάζουν νερά, χύνω στο δρόμο τα παιδιά μου
στρατιά νεογέννητη στα κόκκινα βαμμένη

Ίσως μια μέρα καταφέρω να με αλλάξω
προσωπική μου ιδιότυπη επανάσταση
Θα μπω μια νύκτα να χαθώ και να με ψάξω
στο άδειο παράθυρο

Το ξένο δάκτυλο του κόσμου με κρατά
κι όσα δεν είμαι μου ζητά
Φτωχός κι ανάργυρος χωρίς αποσκευή
χωρίς πατρίδα και φυλή

θα βγω να ανάψω τη σημαία τ' ουρανού
την απειλή του φεγγαριού
Σβήνω τα φώτα του πλανήτη για να μπω
σ' ένα παράθυρο αδειανό