Τον τελευταιο καιρο νιωθω ότι προσπαθω με νυχια κ με δοντια να κρατησω ζωντανο τον τοξοτη μεσα μου, την αισιοδοξια, τη χαρα κ την ελπιδα ζωντανη αλλά.... νομιζω ότι με εγκαταλείπουν οι δυναμεις μου! αισθανομαι ότι ειμαι προ αλλαγων (αντε να μπει κ ο Ουρανος στον Κριο...), τις οποιες θελω κ εχω αναγκη αλλά με την προϋπόθεση οτι θα ειναι για καλό. Δεν έρχονται ομως! ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ? ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ? Βασικά περιμένω αλλαγες στα επαγγελματικά (τόπο εργασιας), που το επεδίωξα αλλά τωρα αμφιβάλλω (ή φοβαμαι) για το αν θα με ωφελήσουν. Και δεύτερον στα προσωπικά. όταν στο παρελθον εχεις βιωσει εντονα συναισθηματα κ εχεις ανεβασει ψηλα, πολύ ψηλα, τον πυχη, τι μπορεις να περιμενεις μετα? μπορεις να ελπιζεις ότι θα ξαναβρεις κατι αντιστοιχο? Ένα ειναι το συμπερασμα: 

Ευτυχισμενος ο άνθρωπος που δεν εχει πολλες προσδοκιες απο τη ζωη του!

Αλλά έτσι πας μπροστα? Αυτες ηταν λιγες φιλολογικες σκεψεις- αποριες μου...Αν κάποιος έχει να μου επισημάνει κάτι... Ευχαριστώ!