οι τελευταιες μερες μου θυμιζουν θεατρο παραλογου οπου κυνηγαω την ουρα μου,λες και αμα τη δαγκωσω θα αλλαξει η ζωη μου!ερωτευτηκα τοξοτη(30.11.1976)ο οποιος με εκανε να αναθεωρησω τα περι αισιοδοξιας του ζωδιου στο οποιο και εγω ανηκω!εχω γινει ιωβ απο υπομονη,με εχει πρηξει με αναποφασιστηκοτητα,υποχρωσεις βλακειες,ειχε μια σχεση εξαρτημενη απο αυτον,πληρωνω τα σπασμενα και οταν μιλουν ολοι για ξεκαθαρισματα σχεσεων στους τοξοτες δεν ξερω αν ο τυπος διωξει εμενα η΄αυτη!και ερχομαι και ρωτω:να περιμενω κατι καλο?να τον στειλω στη μαμα του?και πανω σε αυτες τις ερωτησεις να σου και η μαυροδαφνη...τουλαχιστον αυτη δεν εχει απωθημενα.οποιος εχει ευχαριστηση ας με φωτισει...