fefeka !!!!
Γράφεις υπέροχα πλέον , να το ξέρεις και είμαι πολύ χαρούμενη.
Τώρα θα πρέπει να ανακαλύψεις και τον τόνο, μπαίνει πάνω από τα φωνήεντα αλλά εγώ σ αγαπώ και χωρίς αυτόν
jourjour μου ελειψες...
αχχχχ με τους τονους..δεν εβαζα απο το γυμνασιο και μετα....μονο στις πανελληνιες εβαλα και αυτες αναγκαστηκα!
ελπιζω να σαι καλα
ρε γαμώτο κ εγώ έχω φίλους που το κάνουν αυτό κ ξέρεις τι θα τους έλεγα αν το συζητούσαμε ποτέ(!) ? γτ ζείτε σαν παντρεμένοι?? ναι ερωτεύτηκες, αλλά είσαι 22-23, ναι όλος ο υπόλοιπος κόσμος σου φαίνεται περιττός.. αλλά i got news for ya δεν είναι!! για να μπορείς να δώσεις όλο σου το είναι στον άλλο χρειάζεται να το ανασχηματίζεις γτ η καθημερινότητα το "τρώει" σιγά σιγά... γτ ζείτε σαν παντρεμένοι 15 χρόνια?
και για να μην παρεξηγηθώ... τπτ δεν έχω κατά του γάμου, ούτε κατά της συμβίωσης... αλλά ρε γμτ έχετε χρόνια να τα φάτε (και να τα φάμε) όλα αυτά κ με το κουτάλι κ με το ζόρι ή και όχι..
τουλάχιστον βγείτε σα ζευγάρια ή επιτραπέζια κ πίτσες στο σπίτι...
θα σου πω την απαντηση ευθεις αμεσως...γιατι νομιζουμε πως εχουμε απλετο χρονο μπροστα μας...για να τα κανουμε αυτα...γιατι δεν εχουμε καταλαβει....τελικα ποσο γρηγορα απο το σχολειο που ημουν 17 και μολις ειχα τελειωσει και ελεγα καλα...τωρα θα το λιωσω...το εξω και τους γκομενους και τις διακοπες και τα ποτα και τα τσιγαρα...και τα παντα..εφτασα 23 τελειωσα την σχολη δουλευω...ομως λεφτα δεν εχω....ασχολουμε με ενα μογγολογκομενο(ειναι καινουργια κατηγορια αντρα)( για λεπτομεριες...ρωτηστε αφοβα) και μιλαω στις φιλες μου απο το τηλεφωνο για τα προβληματα μου,αντι να παω να τις βρω....και γιατι νιωθω τυψεις που μου λεει η μαμα μου...ααααα και δεν σε εχω ευχαριστηθει καθολου απο τα 17 ζεις μονη.....γιατι δεν ερχεσαι να κατσεις λιγο εδω...εγω δεν δινω σημασια γιατι πιστευω...οτι θα την εχω για παντα...αλλα ελα που δεν θα την εχω..και εκει ερχονται παλι οι τυψεις..και με ολα τα παραπανω παραδειγματα σου εξηγησα γιατι δεν το κανουμε....μαλλον δεν εχουμε καλη αντιλυψη οχι του χωρου...αλλα του χρονου
αυτα
δλδ το πρόβλημα έγκειται στο για ποιο πράγμα νομίζει ο καθένας ότι έχει άπλετο χρόνο.. σκατά να φάμε.. γτ ρε συ να νιώθεις τύψεις? κάνε έτσι τα πράγματα ώστε να μη νιώθεις τύψεις... λάθη πάντα θα γίνονται αλλά το να ζεις με ένα βάρος μόνιμα είναι ανυπόφορο..
αν αυτό που θες πραγματικά είναι να λιώσεις έξω με τους φίλους ή έστω κ με το μογγολογκόμενο κάνε το, αν θες πραγματικά να λιώσεις μόνο μέσα με το μογγολογκόμενο κάνε αυτό! (αλλά για τη mother να βρίσκεις χρόνο).. και κάτι τελευταίο αν δεν είναι εσύ ευχαριστημένη με τον τρόπο που ζεις, πώς θα κάνεις τους γύρω σου?
εγώ καμιά φορά φοβάμαι μην ξυπνήσω στα 40 και πάρω τους τοίχους σβάρνα κεφαλοκοπανιόμενη!
Σωστη η Φεφε, νεκροζωντανοι μεσα σε μια νεκρη πραγματικοτητα... No zest for life... Ξυπνατε, θα σας χτυπησει εκτος τοπου και χρονου καιι θα τα τιναξετε ολα στον αερα και τοτε που δεν θα πρεπει (αν δεν εχετε γινει ζομπι κανονικα μεχρι τοτε)
Σε καταλαβαινω απολυτα ,γενικα εμεις οι τοξοτες πιστευουμε πολυ στην φιλια και πιστευουμε οτι ειναι οικογενεια μας,γι αυτο εχουμε πολλες προσδοκιες απο αυτους
,ετσι και εγω παλιοτερα στενοχωριομουν πολυ οταν οι φιλες μου τηλ για να βγουμε μονο οταν ο γκομενος τους ειχε κατι αλλο κανει η βαριοταν(αρα δεν θελανε να μαθουν τι κανω εγω,η΄να περασουμε καλα και να γελασουμε οπως καναμε παλια απλα θελαν να μην κατσουν σπιτι μονες τους)
β)μου τηλεφωνουσαν παντα τελευταια στιγμη για να παμε καπου(για τους λογους που εξηγησα παραπανω) γιατι θεωρουσαν δεδομενο οτι θα ερθω και φυσικα ειχαν λογους να το πιστευουν αφου το εκανα, παρατουσα γκομενο και ετρεχα γιατι γκομενους βρισκεις πολλους ενω φιλους οχι και η φιλια ειναι ιερη και αλλα τετοια τοξοτισια...
Σημερα λοιπον στα 29 δεν αλλαζω το προγραμμα για κανεναν(εκτος αν συντρεχει σοβαρος λογος)..και δινω στον καθενα οτι αξιζει,καποιοΙ απλα υπαρχουν στην ζωη μου ακομα καποιοι φαγαν Χ.
Εχω συνηδητοποιησει οτι την φιλια μαλλον ειναι κατι υποκειμενικο,ο καθενας στο μυαλο του εχει κατι διαφορετικο,και δυστυχως οσο μεγαλωνεις τοσο γινετε και πιο δυσκολο γιατι καποιοι παντρευονται και ξεκιναν τις Κυριακατικες επισκεψεις στα πεθερικα οι τους κουμπαρους,πληρωνουν δανεια για το σπιτι αρα δεν μπορουν ακολουθησουν ,κανουν παιδι κτλ κτλ
Το γεγονος οτι στην Ελλαδα στηριζομαστε και ψυχολογικα και οικονομικα παντα στην οικογενεια μας,δεν απογαλακτιζομαστε ποτε,οποτε δεν επενδυουμε ουσιαστικα στους φιλους .Στο sex and the city οι φιλες δεν εχουν τον μπαμπα τους να τους πληρωνει το νοικι οταν ξεμενουν απο λεφτα,δεν λενε στην μαμα τους για τα γκομενικα τους,και οταν κανουν παιδι δεν το κανουν πασα στην αδερφη τους για baby sitting.πολλους απο τους παραπανω ρολους θα τους επερναν οι φιλοι αλλα ειμαστε στην Ελλαδα και δεν ειμαστε σεναριο ταινιας η΄τηλεοπτικης σειρας ...
But I cant help but wonder ...does moovies imitate life or is it the other way around?
ποσο σωστα τα λες bellaaaaaaaaaaa
βεβαια να σου πω....μεσα απο ολο αυτο που ειπες..με εκανες να αισθανθω κατι...που το αισθανομαι πολυ καιρο απλα το εβγαλες εντονα απο μεσα μου...το παραπονο να μην σε καταλαβαινουν..να ειναι μερικες φορες οι αλλοι τοοοοοοοοοοοοοοοοσο μεγαλα παρτακια...και να μην το καταλαβαινουν(γιατι υπαρχουν και αυτοι που θεωρουν οτι ειναι ολα νορμαλ)ναι..!αυτο το συναισθημα νιωθω τωρα..μια απογοητευση!ξερεις ποσο ασχημο ειναι..να θες να παρεις καποιον τηελφωνο να συζητησεις..και οχι επειδη εχεις κανει λαθος..απλα επειδη θες να εχεις ξεκαθαρη σταση..και να σου λεει....φαιη οοοχι τωρα,θα σε παρω μολις τελειωσω απο εδω!και να περιμενεις...να περιμενεις....και να μην σε παρει ποτε...!αλλα τον ξαναπερνεις την επομενη....δεν εχεις ντροπες τον ξερεις πολλα χρονια..(ειτε ειναι γκομενος ειτε φιλος)και η απαντηση του ειναι..ρε ειχε παει αργα τι να σε επερνα...5 το πρωι(αλλα εσυ του ειπες...ΠΑΡΕ ΟΤΙ ΩΡΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ)αλλα ξερεις οτι δεν το κανει επιτηδες...οτι δεν ειναι πως δεν σε αγαπα..αλλα οτι ειναι απλα χεστης..και εχει τοσα πολλα στο μυαλο του..και ειναι το φοβισμενος συναισθηματικα...που στο τελος παντα τον συγχωρεις....αλλα συνεχιζει να ειναι στο κοσμο του..τι κανεις τοτε?πως ξυπνας πρωτα η ιδια και μετα τον αλλο?
toxovolos ειμαι καλα με το τροπο που ζω...δεν αισθανομαι ασχημα...το πρβλημα δεν ειναι εκει..οποτε θελω παω εγω και βλεπω τους φιλους μου στα σπιτια τους...οποτε θελω παω στο γκομενο μου..και τον βλεπω οποτε θελω παω στην μανα μου..
το θεμα ειναι....αυτοι ποτε θα θελησουν να με παρουν τηλεφωνο?ποτε θα θελησουν να με δουν?ποτε θα κανουν την ιδια υπομονη που εκανα και εγω για αυτους..?και ποτε θα συγχωρησουν τα λαθη που τους συγχωρεσα εγω?
fefe ,οταν σταματησησεις να τους τα δινεις στο πιατο,οπως εκανα εγω,γι αυτο και με θεωρουσαν δεδομενη.Οταν σταματησα να τρεχω ,(δεν σου κρυβω πολλες φορες με περναν τηλ και ελεγα οτι εχω να βγω με κατι αλλους φιλους και τελικα πηγαινα μονη σου σινεμα και μια χαρα περασα) καποιοι αλλαξαν νοοτροπια καποιοι οχι ολοι ,αυτοι που δεν αλλαξαν φαγαν χ.
Οταν εμαθα να λεω ΟΧΙ τοτε απελευθερωθηκα,στην αρχη στενοχωριομουν ομως σημερα αισθανομαι οτι εβαλα το εαυτο μου για μια φορα προτεραιοτητα,φροντισα και νταντεψα τον εαυτο μου ,και πηρα στα σοβαρα τις δικες μου αναγκες και οχι των αλλαων.
Διαβαζω αυτα που γραφεις και καταλαβαινω οτι εχεις φοβο απωλειας.ξερεις οτι αν αρχισεις να διεκδικεις χωρο στην ζωη των αλλων (τον χςρο και χρονο που σου αξιζει ως φιλη)τοτε μπορει να συνηδητοποιησεις οτι δεν ειναι διατεθιμενοι να στο δωσουν ... Οποτε τι γινετε μετα ?
συνεχιζεις να τρεχεις στα δικα τους προβληματα ενω αυτοι οχι?(τα δικα τους προβληματα ειναι πιο σημαντικα απο τα δικα σου?)
Η΄τους βγαζεις απο την ζωη σου ?
ειτε το ενα διαλεξεις(κανεις στρουθοκαθηλισμο,αποφυγη πραγματικοτητας) ειτε το αλλο (επιλογη να διαγραψεις καποιον απο την ζωη σου) ειναι πολυ δυσκολο και επωδυνο...
τουλαχιστον ομως στην δευτερη επιλογη δεν λες ψεματα στον εαυτο σου
It s up to you girl...
Πολυ ωραία θέμα fefe...Σε καταλαβαίνω απόλυτα και έχει να κάνει και με το ζώδιό μας που θεωρούμε τη φιλία ιερή..αλλά μεγαλώνωντας κατάλαβα ότι πολλά αλλάζουν...και σίγουρα με φίλους που ήμασταν κολλητοί μπορεί τωρα να μην έχουμε κοινά..αλλά είμαι σίγουρη ότι θα έρθουν άλλοι ...
υπάρχει και κάτι άλλο που το συνειδητοποίησα πριν μερικούς μήνες απο ανάλογες εμπειρίες: είναι πολύ σημαντικό από άτομα που τα έχουμε πολύ ψηλά και τα θεωρούμε πολύ καλούς φίλους να μας το δείχνουν που και που γιατι μπορεί εμείς να τους έχουμε προτεραιότητα αλλά όχι εκείνοι...και καταλαβα ότι είναι καλό να βλέπουμε εξ αρχής ή στη πορέια τουλάχιστον αν είμαστε τελικά προτεραιότητα κάποιων όχι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις....εντάξει δε λεω η φιλία είναι εξαιρετικής σημασίας για τους τοξότες και ενίοτε προσδοκούμε να μας φέρονται οι άλλοι δηλαδή οι φίλοι μας με το ίδιο νοιάξιμο..και εκεί την πατάμε γιατι έχουμε προσδοκίες και περιμένουμε από τους άλλους πράγματα που τελικά δεν τα κάνουν..για αυτο είναι σημαντικό να ξέρουμε αν οι άνθρωποι που έχουμε βάλει σε πρώτη προτεραιότητα μας έχουν και εκείνοι το ίδιο..σε αυτη τη φάση είμαι και έχω αρχίσει να αραιώνω με κάποιος και να θέτω σε πρώτο πλάνο τον εαυτό μου και όχι πια τους άλλους...
φιλια!
Γράφεις υπέροχα πλέον , να το ξέρεις και είμαι πολύ χαρούμενη.
Τώρα θα πρέπει να ανακαλύψεις και τον τόνο, μπαίνει πάνω από τα φωνήεντα αλλά εγώ σ αγαπώ και χωρίς αυτόν
αχχχχ με τους τονους..δεν εβαζα απο το γυμνασιο και μετα....μονο στις πανελληνιες εβαλα και αυτες αναγκαστηκα!
ελπιζω να σαι καλα
χωρις τονους,..ειναι πιο ευκολο.
και για να μην παρεξηγηθώ... τπτ δεν έχω κατά του γάμου, ούτε κατά της συμβίωσης... αλλά ρε γμτ έχετε χρόνια να τα φάτε (και να τα φάμε) όλα αυτά κ με το κουτάλι κ με το ζόρι ή και όχι..
τουλάχιστον βγείτε σα ζευγάρια ή επιτραπέζια κ πίτσες στο σπίτι...
αυτα
αν αυτό που θες πραγματικά είναι να λιώσεις έξω με τους φίλους ή έστω κ με το μογγολογκόμενο κάνε το, αν θες πραγματικά να λιώσεις μόνο μέσα με το μογγολογκόμενο κάνε αυτό! (αλλά για τη mother να βρίσκεις χρόνο).. και κάτι τελευταίο αν δεν είναι εσύ ευχαριστημένη με τον τρόπο που ζεις, πώς θα κάνεις τους γύρω σου?
εγώ καμιά φορά φοβάμαι μην ξυπνήσω στα 40 και πάρω τους τοίχους σβάρνα κεφαλοκοπανιόμενη!
,ετσι και εγω παλιοτερα στενοχωριομουν πολυ οταν οι φιλες μου τηλ για να βγουμε μονο οταν ο γκομενος τους ειχε κατι αλλο κανει η βαριοταν(αρα δεν θελανε να μαθουν τι κανω εγω,η΄να περασουμε καλα και να γελασουμε οπως καναμε παλια απλα θελαν να μην κατσουν σπιτι μονες τους)
β)μου τηλεφωνουσαν παντα τελευταια στιγμη για να παμε καπου(για τους λογους που εξηγησα παραπανω) γιατι θεωρουσαν δεδομενο οτι θα ερθω και φυσικα ειχαν λογους να το πιστευουν αφου το εκανα, παρατουσα γκομενο και ετρεχα γιατι γκομενους βρισκεις πολλους ενω φιλους οχι και η φιλια ειναι ιερη και αλλα τετοια τοξοτισια...
Σημερα λοιπον στα 29 δεν αλλαζω το προγραμμα για κανεναν(εκτος αν συντρεχει σοβαρος λογος)..και δινω στον καθενα οτι αξιζει,καποιοΙ απλα υπαρχουν στην ζωη μου ακομα καποιοι φαγαν Χ.
Εχω συνηδητοποιησει οτι την φιλια μαλλον ειναι κατι υποκειμενικο,ο καθενας στο μυαλο του εχει κατι διαφορετικο,και δυστυχως οσο μεγαλωνεις τοσο γινετε και πιο δυσκολο γιατι καποιοι παντρευονται και ξεκιναν τις Κυριακατικες επισκεψεις στα πεθερικα οι τους κουμπαρους,πληρωνουν δανεια για το σπιτι αρα δεν μπορουν ακολουθησουν ,κανουν παιδι κτλ κτλ
Το γεγονος οτι στην Ελλαδα στηριζομαστε και ψυχολογικα και οικονομικα παντα στην οικογενεια μας,δεν απογαλακτιζομαστε ποτε,οποτε δεν επενδυουμε ουσιαστικα στους φιλους .Στο sex and the city οι φιλες δεν εχουν τον μπαμπα τους να τους πληρωνει το νοικι οταν ξεμενουν απο λεφτα,δεν λενε στην μαμα τους για τα γκομενικα τους,και οταν κανουν παιδι δεν το κανουν πασα στην αδερφη τους για baby sitting.πολλους απο τους παραπανω ρολους θα τους επερναν οι φιλοι αλλα ειμαστε στην Ελλαδα και δεν ειμαστε σεναριο ταινιας η΄τηλεοπτικης σειρας ...
But I cant help but wonder ...does moovies imitate life or is it the other way around?
βεβαια να σου πω....μεσα απο ολο αυτο που ειπες..με εκανες να αισθανθω κατι...που το αισθανομαι πολυ καιρο απλα το εβγαλες εντονα απο μεσα μου...το παραπονο να μην σε καταλαβαινουν..να ειναι μερικες φορες οι αλλοι τοοοοοοοοοοοοοοοοσο μεγαλα παρτακια...και να μην το καταλαβαινουν(γιατι υπαρχουν και αυτοι που θεωρουν οτι ειναι ολα νορμαλ)ναι..!αυτο το συναισθημα νιωθω τωρα..μια απογοητευση!ξερεις ποσο ασχημο ειναι..να θες να παρεις καποιον τηελφωνο να συζητησεις..και οχι επειδη εχεις κανει λαθος..απλα επειδη θες να εχεις ξεκαθαρη σταση..και να σου λεει....φαιη οοοχι τωρα,θα σε παρω μολις τελειωσω απο εδω!και να περιμενεις...να περιμενεις....και να μην σε παρει ποτε...!αλλα τον ξαναπερνεις την επομενη....δεν εχεις ντροπες τον ξερεις πολλα χρονια..(ειτε ειναι γκομενος ειτε φιλος)και η απαντηση του ειναι..ρε ειχε παει αργα τι να σε επερνα...5 το πρωι(αλλα εσυ του ειπες...ΠΑΡΕ ΟΤΙ ΩΡΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ)αλλα ξερεις οτι δεν το κανει επιτηδες...οτι δεν ειναι πως δεν σε αγαπα..αλλα οτι ειναι απλα χεστης..και εχει τοσα πολλα στο μυαλο του..και ειναι το φοβισμενος συναισθηματικα...που στο τελος παντα τον συγχωρεις....αλλα συνεχιζει να ειναι στο κοσμο του..τι κανεις τοτε?πως ξυπνας πρωτα η ιδια και μετα τον αλλο?
το θεμα ειναι....αυτοι ποτε θα θελησουν να με παρουν τηλεφωνο?ποτε θα θελησουν να με δουν?ποτε θα κανουν την ιδια υπομονη που εκανα και εγω για αυτους..?και ποτε θα συγχωρησουν τα λαθη που τους συγχωρεσα εγω?
Οταν εμαθα να λεω ΟΧΙ τοτε απελευθερωθηκα,στην αρχη στενοχωριομουν ομως σημερα αισθανομαι οτι εβαλα το εαυτο μου για μια φορα προτεραιοτητα,φροντισα και νταντεψα τον εαυτο μου ,και πηρα στα σοβαρα τις δικες μου αναγκες και οχι των αλλαων.
Διαβαζω αυτα που γραφεις και καταλαβαινω οτι εχεις φοβο απωλειας.ξερεις οτι αν αρχισεις να διεκδικεις χωρο στην ζωη των αλλων (τον χςρο και χρονο που σου αξιζει ως φιλη)τοτε μπορει να συνηδητοποιησεις οτι δεν ειναι διατεθιμενοι να στο δωσουν ...
Οποτε τι γινετε μετα ?
συνεχιζεις να τρεχεις στα δικα τους προβληματα ενω αυτοι οχι?(τα δικα τους προβληματα ειναι πιο σημαντικα απο τα δικα σου?)
Η΄τους βγαζεις απο την ζωη σου ?
ειτε το ενα διαλεξεις(κανεις στρουθοκαθηλισμο,αποφυγη πραγματικοτητας) ειτε το αλλο (επιλογη να διαγραψεις καποιον απο την ζωη σου) ειναι πολυ δυσκολο και επωδυνο...
τουλαχιστον ομως στην δευτερη επιλογη δεν λες ψεματα στον εαυτο σου
It s up to you girl...
υπάρχει και κάτι άλλο που το συνειδητοποίησα πριν μερικούς μήνες απο ανάλογες εμπειρίες: είναι πολύ σημαντικό από άτομα που τα έχουμε πολύ ψηλά και τα θεωρούμε πολύ καλούς φίλους να μας το δείχνουν που και που γιατι μπορεί εμείς να τους έχουμε προτεραιότητα αλλά όχι εκείνοι...και καταλαβα ότι είναι καλό να βλέπουμε εξ αρχής ή στη πορέια τουλάχιστον αν είμαστε τελικά προτεραιότητα κάποιων όχι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις....εντάξει δε λεω η φιλία είναι εξαιρετικής σημασίας για τους τοξότες και ενίοτε προσδοκούμε να μας φέρονται οι άλλοι δηλαδή οι φίλοι μας με το ίδιο νοιάξιμο..και εκεί την πατάμε γιατι έχουμε προσδοκίες και περιμένουμε από τους άλλους πράγματα που τελικά δεν τα κάνουν..για αυτο είναι σημαντικό να ξέρουμε αν οι άνθρωποι που έχουμε βάλει σε πρώτη προτεραιότητα μας έχουν και εκείνοι το ίδιο..σε αυτη τη φάση είμαι και έχω αρχίσει να αραιώνω με κάποιος και να θέτω σε πρώτο πλάνο τον εαυτό μου και όχι πια τους άλλους...