Τι ειναι για σενα ωριμοτητα?Γιατι ειναι ασχημη εποχη η εφηβεια?Οι σχεσεις γιατι πρεπει να κρινονται απο τη διαρκεια κ οχι απο την ποιοτητα τους?Γιατι πρεπει κατι ωραιο κ ουσιαστικο να κραταει για παντα?Τι σημαινει παντα κ πως προσδιοριζεται,με το δικο μου χρονο η το δικο σου?
Δυο αληθειες εξισου σεβαστες.Αν το καταλαβατε, ο καθενας εχει τις δικες του προκλησεις να βιωσει (mattafix+emena) .Και δεν προκειται κανενας να καταλαβει τον αλλον παρα μονο στη φαση που εχουν το ιδιο ειδος ωριμοτητας και το ιδιο ειδος ετοιμοτητας να βιωσουν καποιες αληθειες...Αν επισης το καταλαβατε, ο καθενας βιωνει το προσωπικο του συμπαν και εκεινο που εχουμε να κανουμεειναι να το αποδεχτουμε αυτο και κατοπιν αν θελουμε, με συνειδητη προσπαθεια να συγκερασουμε τα συμπαντα μας...
Βασικά δε μου αρέσει το επιπόλαιο...Ισα ίσα τα ρομάντζα τύπου εφηβεία τα θεωρώ τα πιο αθώα και ειλικρινή με τη μόνη διαφορά ότι ως ενήλικες κάθε άλλο παρά αθώοι και ειλικρινής είμαστε...Και λίγοι είναι αυτοί που το βλέπουν σα μια ευκαιρία να ανασάνουν και ξαναζεστάνουν τις καρδιές τους. Οι πλείστοι βρίδκουν μια ευκαιρία για να βγάλουν τα παλιμπαιδιστικά τους και όχι να λύσουν τα προσωπικά τους issues.
Π.χ. δεν μπορεί να είσαι 30 χρονών και να συμπεριφέρεσαι σε σοβαρά ζητήματα σαν 10χρονο και βγάλε...
Ναι στο να διατηρείται νεανικότητα στη σκέψη και στη ζωή, ναι στο να απολαμβάνουμε με εφηβική λαχτάρα τα καλά. Από εκεί και ύστερα δε δέχομαι μαλακίες...Τα υπόλοιπα είναι να είχαμε να λέγαμε!
Να με συμπαθάτε για το επιθετικό ύφος αλλά με τον Ουρανοκριό τις τελευταίες μέρες είμαι μέσα στην τσίτα.....
Ωριμότητα για μένα είναι ένα state όπου υπάρχει επίγνωση και αυτή φαίνεται πλέον και στο τρόπο συμπεριφοράς.
Π..χ. ένας άνθρωπος θεωρώ ότι έχει ωριμάσει όταν καταλαβαίνει που είναι τα προσωπικά του όρια και που του άλλου και μπορεί και να έχει αυτοέκφραση στο μέγιστο βαθμό αλλά και να συνυπάρχει αρμονικά με τους γύρω του.
Δε μίλησα για διάρκεια. Μίλησα για ωριμότητα. Για αλλαγή της υφής των σχέσεων όχι του μήκους...Εννοώ για ειλικρίνεια, για αξιοπιστία, για απλότητα στη συναστροφή με το συνάνθρωπο.....Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή....
Αυτό που παρατήρησα έντονα είναι μια γενικότερη κρισάρα στις
σχέσεις.....Σχέσεις καλές ξαφνικά να λήγουν με αφορμή τα ψυχολογικά του
Κριού (ανεξαρτησία, ελευθερία, φοβία δέσμευσης κ.α τέτοια κουραφέξαλα).Αυτα ηταν τα ορια του.Το σύμπαν να καεί δεν αφήνεις τον άλλον να σου φύγε.Νομιζω οτι αναφερεσε σε διαρκεια. .
Αχχχχ... φιλενάδα μου, μιλάς μεσ' την ψυχή μου.. Κι εγώ βλέπω μόνο τελειωμένες Εγω-εφηφικές φάσεις, να καλύπτονται πίσω από το όνομα της ελευθερίας και της ξεγνιασιάς και να ξεσκίζουν την αξία της καθαρής αγάπης .. Το όνειρο να γίνουμε το απόλυτο Ένα με τον φίλο/φίλη και να εκμηδενίσουμε παρέα τον εγωισμό μας είναι κάτι που τρομάζει και απωθεί στους εγωκεντρικούς και φαινομενικά απόλυτα ελευθεριακούς καιρούς που ζούμε. Εμεις, όμως, που στα 30 διατηρούμε ζεστή τη φλόγα του ονείρου αυτού, ας μην το βάλουμε κάτω, ας πάρουμε τη δύναμη για προσωπική εξέλιξη κι όποιος θέλει, ας ακολουθήσει. Και θα είναι τυχερός! Όσο για τον εκνευρισμό και την οργή, μη ζητάς συγγνώμη, πρόσεχε το σώμα σου και εξέφρασέ τον/την, όσο μπορείς [η αμυγδαλίτιδα είναι καταπιεσμένη εσωτερική σύγκρουση, πράγματα που θες να πεις και "τα καταπίνεις"]. Ύμνος στην αγάπη που θα έρθει!
Κριαρίνα μου είχα συγκεκριμένο παράδειγμα κατά νου όπου ναι υπάρχει και συναίσθημα και επικοινωνία αλλά λόγω ηλιθιότητας έληξε....Δεν ήθελε να φύγει ακριβώς, να φυγοπονήσει ήθελε γιατί αν έμενε θα έπρεπε να αντιμετωπίσει personal issues...και κάπως έτσι καταστρέφονται καλές σχέσεις και μετά άντε να κολλήσει το ραγισμένο γυαλί...Γιατί για τον άλλον που είναι διατεθειμένος να προσπαθήσει όλο αυτό εκλαμβάνεται ως προδοσία.
πες τα ρε mattafix ! έγινες και παραέγινες καταννοητή! εισαι μέσα στη σκέψη μου! εισαι πολυ αιγόκερως λέμε!αυτό με προβληματίζει κ εμένα ακριβώς!
όχι το τί, αλλά το πώς γίνεται κάτι είναι, που έχει καταντήσει μια αηδία και μισή, μια βαρεμάρα, κάτι το ρηχό, σαν να μην περιέχει κανένα υλικό από ανθρώπινη φύση μέσα, ούτε καν κάτι από φύση γενικότερα ρε παιδί μου, να ταυτιστεί και η ινδιάνα που ήμουν σε προηγούμενες ζωές-λέμε τώρα...
είναι σαν να παίζουμε όλοι κρυφτό. γιατί? δεν θέλω ούτε να κρυφτώ, ούτε να φτύσω κανέναν, άσε που δεν έχω καταλάβει καν ποιος τα φυλάει, γιατί τα φυλάει, αν τα φυλάει και ποιά είναι αυτά που φυλάει στην τελική?
το χω ξαναπει, νιώθω εντελώς απροσάρμοστη, νόμιζα ότι σε περίεργους καιρούς, ο κόσμος έρχεται πιο κοντά...δεν με ενδιαφέρει για πόσο...
που κάνει κανείς αίτηση για σαφήνεια, για λίγη πραγματικότητα βρε αδερφέ?
και ναι ωριμότητα είναι όλα αυτά, μαζί με το να σέβεσαι τις επιλογές σου και να στέκεσαι πίσω από αυτές με όλο σου το θάρρος, όπως και όταν επέλεγες, ή ακόμα και αν άλλαξες γνώμη, μέσα στο πρόγραμμα είναι, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες...
ο ήλιος λάμπει έξω αλλά αισθάνομαι ότι ή έχει πέσει τρελό σκοτάδι ή εγώ τυφλώθηκα
Why did you give me so much desire, When there is nowhere I can go to offload this desire?And why did you give me so much love in a loveless world, When there is no one I can turn toTo unlock all this love?
- "Αμα είσαι ικανός να αγαπήσεις και να αγαπηθείς τι Ουρανός και μαλακίες...!!!...Το σύμπαν να καεί δεν αφήνεις τον άλλον να σου φύγει.... " (όταν γουστάρεις τρελά τραβάς κουπί και μόνος σου να συμπληρώσω εγώ...) -"...δεν προκειται κανενας να καταλαβει τον αλλον παρα μονο στη φαση που εχουν το ιδιο ειδος ωριμοτητας και το ιδιο ειδος ετοιμοτητας να βιωσουν καποιες αληθειες..."
Π ρ ο σ κ υ ν ώ guys Μεγάαααλες αλήθειες!!!
Τα ζευγάρια που ταιριάζουνε κι έχουν καλή μαγιά αντιμετωπίζουν το εξής πρόβλημα-σημείο των καιρών μας : απέεεεραντος ε γ ω ϊ σ μ ό ς και όλα να είναι φτιαγμένα για την πάρτη μας...
Μπορείς να πάρεις έν' αμάξι για να το λιώσεις, να του πετάξεις τα πιστόνια στον αέρα & να του κάψεις την μηχανή...δικαίωμά σου και μαγκιά σου το πώς του φερεσαι...αλλά ρε φίλε... μην παραπονιέσε μετά ότι δεν σου παίρνει μπορστά and won't take you for a ride...
Τέλος, δεν ξέρω τί συμβαίνει στους υπόλοιπους αλλά εμένα ο Ουρανός με χούφτωσε γερά!
-Αλλαγή τόπου κατοικίας
-Αλλαγή επαγγέλματος
-Αλλαγή μεταφορικού μέσου
-Αλλαγή κοινωνικού κύκλου
-Αλλαγή ζωής γενικότερα... τα'χω δεί λίγο μπλε για αρχή ...αλλά θα προσαρμοστώ άμεσα...
νομίζω ότι σε θέματα καρδιάς-ψυχής-αγάπης
δυστυχώς ανθρωποι με πολύ διαφορετικές η και καθόλου συγκλίνουσες απόψεις
κ συνειδήσεις δεν πορεύονται μαζι....
πλέον έχω αρχίσει να πιστεύω πως όσο και να αγαπάω κάποιον,αν αυτός ο κάποιος ονειρεύεται μια ζωη δομημένη σε άλλα "θέλω" και βασισμένη σε άλλα "πιστεύω",ούτε ποιότητα μπορεί να επέλθει πόσο μάλλον διάρκεια.....είναι η στιγμή εκείνη η αντιερωτική που καθόμαστε σε ένα τραπέζι κοιταζόμαστε στα μάτια και με δάκρυα συνειδητοποιούμε ότι το "όνειρο" δεν είναι κοινο......
και εδώ για ακόμα μία φόρά έρχεται και πάλι η ταπεινή μου άποψη, ότι τα ετερώνυμα ίσως τελικά να μην έλκονται.....
γειά σου ματτάκι με τις ανησυχίες σου μεγαλώνεις και αρχίζεις και συνειδητοποιείς το μπάχαλοοοοοοο [[[Ουρανός ... φυσικά και μας Ταρακούνησε ]]]] kissezzzzzzzzz
"Πότε
επιτέλους θα φτάσουμε στην απλότητα της ωριμότητας;"?Μάλλον μετά από
πολλαααααααααααά.... πολλά παθήματα και μόνο όταν γίνουνε ?μαθήματα.ΥΣ: πάντοτε
θα υπάρχουν οι τυχεροί, οι βραδυφλεγείς και να μην ξεχνιόμαστε ?οι ανεπίδεχτοι
μαθήσεως
Παίδες κατανοώ ότι καθένας το βλέπει από τη σκοπιά του και σύμφωνα με τα προσωπικά βιώματα και προσλαμβάνουσες....
Δεν ξέρω! Απλά στεναχωρήθηκα για το χωρισμό κολληταριού και ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου.....
Είναι από αυτές τις μέρες που χάνω κάθε συμπόνοια για το ανθρώπινο γένος και βλέπω τους συνανθρώπους μου σαν αντικείμενα. Θα μου πείτε "Είσαι ακραία..."...Μπορεί. Βαρέθηκα πραγματικά τη μιζέρια....γιατί αυτό βλέπω στις σχέσεις των ανθρώπων γύρω μου....Ακόμη και οι λιγοστές σχέσεις που μου έδιναν κουράγιο και ελπίδα ότι ΥΠΑΡΧΕΙ αυτό που ψάχνω, πλέον εξανεμίζεται....Τόσο απλά και ξαφνικά βγαίνουν όλα τα σχεσοφοβικά, όλη η παράνοια και ισοπεδώνονται.
Λυπηρό, πολύ λυπηρό βρε παιδιά....Και δε μιλάω για σχέσεις 20ετίας αλλά για 3ετίας....Τόσο έχει κατέβει ο πήχης! Πλέον δε φτάνεις ούτε στα 7 χρόνια φαγούρας....
μην απελπίζεσαι ματ,
οι πολύ καλές σχέσεις είναι ελάχιστες...και το κυριότερο θέλουν σκληρή 'δουλειά' και επικοινωνία ... δυστυχώς, αυτό το μαθαίνουμε μεγαλώνοντας και πάιζει να έχουμε χάσει σημαντικούς ανθρώπους από κοντά μας. Ακόμα, το timing παίζει - μην σου πώ - τον σημαντικότερο ρόλο.... Η Δημιουργία και Η Διατήρηση μιας σχέσης είναι κάτι το πολυπλευρο
προφανώς, οι φίλοι σου είχαν ΄κενά' ... μπορεί να τους ξανάρθει, δεν ξέρεις ...
Αφού
κατανοείς ότι ο καθένας το βλέπει από τη σκοπιά του γιατί προεξοφλείς το
αποτέλεσμα της αναζήτησής σου με βάση τα βιώματα του «κολληταριού» σου??Άλλος
άνθρωπος, άλλος χαρακτήρας, άλλες ανάγκες, άλλες επιλογές?.. Όσο για
τον πήχη? τον ρίχνουμε όταν προδίδουμε την καρδιά μας και τον αυτοσεβασμό μας?
όταν λοιπόν η σχέση όχι μόνο δεν εξελίσσεται αλλά αλλοτριώνει το ζευγάρι
πιστεύω ότι είναι πιο υγιές και για τους δύο να δοθεί τέλος?
εδω σπανιζουν τα καλα σουβλακια τη σημερινη εποχη-που ειναι τοσο απλο πραγμα,χαλασαν κι αυτα...θα εβρισκες ευκολα καλες ανθρωπινες σχεσεις???
σοβαρα τωρα...με το ζορι δε γινεται τιποτα.Στις ανθρωπινες σχεσεις τιποτα δεν ειναι υποχρεωτικο για μενα..τα συναισθηματα προκυπτουν,δε τα εκβιαζεις...η επικοινωνια ειτε υπαρχει απο την αρχη ή καθολου...και φυσικα τιποτα δεν ειναι δεδομενο...μα απολυτως τιποτα-εφοσον εχουμε να κανουμε με ανθρωπινη φυση.
τα ψευτικα,τα επιφανειακα δε κρατανε για παντα-ουτε καν για πολυ μη σου πω, αν δεν υπαρχει και γαϊδουρινη υπομονη...μερικοι νομιζουν πως τα καστρα στην αμμο εχουν και γερα θεμελια τυπου "κατσε να κανω εγω τη δουλεια μου τωρα και βλεπουμε!Αμα δεσει η δουλεια τωρα,δυσκολα λυνεται στη πορεια...ασε που μεχρι τοτε θα τα εχω κανει εγω οπως θελω.."
Και μετα,μια μερα ετσι στα ξαφνικα...ΜΠΑΑΑΑΑΑΑΑΜΜ!Τους πεφτει η κεραμιδα στο κεφαλι γιατι δεν ειχαν φανταστει....λεει...και ψαχνουν Ουρανους,Κρονους και λοιπους συγγενεις να δικαιολογησουν/βοηθησουν κατασταση...
Το προβλημα ειναι πως ο καθενας κοιταει τη παρτη του ακομα και μεσα σε μια σχεση σε τετοιο αρρωστημενο βαθμο,που απορω τι την ηθελαν τη συντροφικοτητα εξαρχης-οχι οτι δε βολευει σε πολλα,αλιμονο!
και μετα ερχονται οι ατακες "Μα πως μπορεσε?τι σκεφτοταν?δεν ειχα φανταστει οτι υπηρχε θεμα...δε του φαινοταν πως θα μπορουσε να δωσει ενα τελος και να φυγει...κλπ κλπ"
και το πιο μλκομπουκωμενο,βοωειδες πλασμα σε αυτον τον πλανητη ΚΑΠΟΤΕ ξυπναει...και αμολαει το αστροπελεκι του και μην ειδατε τον Παναη...εχει σαφεστατα τη μιση ευθυνη για ο,τι εχει συμβει,απλα ηθελε τον χρονο του να ξυπνησει...
οπότε καλα να ειμαστε...μυαλο να υπαρχει μεσα στο κεφαλι και βλεποντας και κανοντας...οι ανθρωπινες σχεσεις θελουν αυθεντικοτητα,να ειμαστε οι εαυτοι μας...γιατι οι περισσοτεροι παιζουν εναν ρολο και εκει ξεκιναει το μεγαλυτερο μπλεξιμο...
Περονόσπορος ή Ουρανός έπεσε;
Π.χ. δεν μπορεί να είσαι 30 χρονών και να συμπεριφέρεσαι σε σοβαρά ζητήματα σαν 10χρονο και βγάλε...
Ναι στο να διατηρείται νεανικότητα στη σκέψη και στη ζωή, ναι στο να απολαμβάνουμε με εφηβική λαχτάρα τα καλά. Από εκεί και ύστερα δε δέχομαι μαλακίες...Τα υπόλοιπα είναι να είχαμε να λέγαμε!
Να με συμπαθάτε για το επιθετικό ύφος αλλά με τον Ουρανοκριό τις τελευταίες μέρες είμαι μέσα στην τσίτα.....
xoxo Matta girl!
Ωριμότητα για μένα είναι ένα state όπου υπάρχει επίγνωση και αυτή φαίνεται πλέον και στο τρόπο συμπεριφοράς.
Π..χ. ένας άνθρωπος θεωρώ ότι έχει ωριμάσει όταν καταλαβαίνει που είναι τα προσωπικά του όρια και που του άλλου και μπορεί και να έχει αυτοέκφραση στο μέγιστο βαθμό αλλά και να συνυπάρχει αρμονικά με τους γύρω του.
Δε μίλησα για διάρκεια. Μίλησα για ωριμότητα. Για αλλαγή της υφής των σχέσεων όχι του μήκους...Εννοώ για ειλικρίνεια, για αξιοπιστία, για απλότητα στη συναστροφή με το συνάνθρωπο.....Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή....
Μαζί σου!
σχέσεις.....Σχέσεις καλές ξαφνικά να λήγουν με αφορμή τα ψυχολογικά του
Κριού (ανεξαρτησία, ελευθερία, φοβία δέσμευσης κ.α τέτοια κουραφέξαλα).Αυτα ηταν τα ορια του.Το σύμπαν να καεί δεν αφήνεις τον άλλον να σου φύγε.Νομιζω οτι αναφερεσε σε διαρκεια. .
όχι το τί, αλλά το πώς γίνεται κάτι είναι, που έχει καταντήσει μια αηδία και μισή, μια βαρεμάρα, κάτι το ρηχό, σαν να μην περιέχει κανένα υλικό από ανθρώπινη φύση μέσα, ούτε καν κάτι από φύση γενικότερα ρε παιδί μου, να ταυτιστεί και η ινδιάνα που ήμουν σε προηγούμενες ζωές-λέμε τώρα...
είναι σαν να παίζουμε όλοι κρυφτό. γιατί? δεν θέλω ούτε να κρυφτώ, ούτε να φτύσω κανέναν, άσε που δεν έχω καταλάβει καν ποιος τα φυλάει, γιατί τα φυλάει, αν τα φυλάει και ποιά είναι αυτά που φυλάει στην τελική?
το χω ξαναπει, νιώθω εντελώς απροσάρμοστη, νόμιζα ότι σε περίεργους καιρούς, ο κόσμος έρχεται πιο κοντά...δεν με ενδιαφέρει για πόσο...
που κάνει κανείς αίτηση για σαφήνεια, για λίγη πραγματικότητα βρε αδερφέ?
και ναι ωριμότητα είναι όλα αυτά, μαζί με το να σέβεσαι τις επιλογές σου και να στέκεσαι πίσω από αυτές με όλο σου το θάρρος, όπως και όταν επέλεγες, ή ακόμα και αν άλλαξες γνώμη, μέσα στο πρόγραμμα είναι, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες...
ο ήλιος λάμπει έξω αλλά αισθάνομαι ότι ή έχει πέσει τρελό σκοτάδι ή εγώ τυφλώθηκα
http://www.youtube.com/watch?v=wxYe8gn3Gwo&feature=related
Why did you give me so much desire, When there is nowhere I can go to offload this desire?And why did you give me so much love in a loveless world, When there is no one I can turn toTo unlock all this love?
-"...δεν προκειται κανενας να καταλαβει τον αλλον παρα μονο στη φαση που εχουν το ιδιο ειδος ωριμοτητας και το ιδιο ειδος ετοιμοτητας να βιωσουν καποιες αληθειες..."
Π ρ ο σ κ υ ν ώ guys Μεγάαααλες αλήθειες!!!
Τα ζευγάρια που ταιριάζουνε κι έχουν καλή μαγιά αντιμετωπίζουν το εξής πρόβλημα-σημείο των καιρών μας : απέεεεραντος ε γ ω ϊ σ μ ό ς και όλα να είναι φτιαγμένα για την πάρτη μας...
Μπορείς να πάρεις έν' αμάξι για να το λιώσεις, να του πετάξεις τα πιστόνια στον αέρα & να του κάψεις την μηχανή...δικαίωμά σου και μαγκιά σου το πώς του φερεσαι...αλλά ρε φίλε... μην παραπονιέσε μετά ότι δεν σου παίρνει μπορστά and won't take you for a ride...
Τέλος, δεν ξέρω τί συμβαίνει στους υπόλοιπους αλλά εμένα ο Ουρανός με χούφτωσε γερά!
-Αλλαγή τόπου κατοικίας
-Αλλαγή επαγγέλματος
-Αλλαγή μεταφορικού μέσου
-Αλλαγή κοινωνικού κύκλου
-Αλλαγή ζωής γενικότερα... τα'χω δεί λίγο μπλε για αρχή ...αλλά θα προσαρμοστώ άμεσα...
...Άντε και στα δικά σας!!!
xoxo
δυστυχώς ανθρωποι με πολύ διαφορετικές η και καθόλου συγκλίνουσες απόψεις
κ συνειδήσεις δεν πορεύονται μαζι....
πλέον έχω αρχίσει να πιστεύω πως όσο και να αγαπάω κάποιον,αν αυτός ο κάποιος ονειρεύεται μια ζωη δομημένη σε άλλα "θέλω" και βασισμένη σε άλλα "πιστεύω",ούτε ποιότητα μπορεί να επέλθει πόσο μάλλον διάρκεια.....είναι η στιγμή εκείνη η αντιερωτική που καθόμαστε σε ένα τραπέζι κοιταζόμαστε στα μάτια και με δάκρυα συνειδητοποιούμε ότι το "όνειρο" δεν είναι κοινο......
και εδώ για ακόμα μία φόρά έρχεται και πάλι η ταπεινή μου άποψη, ότι τα ετερώνυμα ίσως τελικά να μην έλκονται.....
xoxo
xoxo
απλά πονάει...........................
επιτέλους θα φτάσουμε στην απλότητα της ωριμότητας;"?Μάλλον μετά από
πολλαααααααααααά.... πολλά παθήματα και μόνο όταν γίνουνε ?μαθήματα. ΥΣ: πάντοτε
θα υπάρχουν οι τυχεροί, οι βραδυφλεγείς και να μην ξεχνιόμαστε ?οι ανεπίδεχτοι
μαθήσεως
Δεν ξέρω! Απλά στεναχωρήθηκα για το χωρισμό κολληταριού και ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου.....
Είναι από αυτές τις μέρες που χάνω κάθε συμπόνοια για το ανθρώπινο γένος και βλέπω τους συνανθρώπους μου σαν αντικείμενα. Θα μου πείτε "Είσαι ακραία..."...Μπορεί. Βαρέθηκα πραγματικά τη μιζέρια....γιατί αυτό βλέπω στις σχέσεις των ανθρώπων γύρω μου....Ακόμη και οι λιγοστές σχέσεις που μου έδιναν κουράγιο και ελπίδα ότι ΥΠΑΡΧΕΙ αυτό που ψάχνω, πλέον εξανεμίζεται....Τόσο απλά και ξαφνικά βγαίνουν όλα τα σχεσοφοβικά, όλη η παράνοια και ισοπεδώνονται.
Λυπηρό, πολύ λυπηρό βρε παιδιά....Και δε μιλάω για σχέσεις 20ετίας αλλά για 3ετίας....Τόσο έχει κατέβει ο πήχης! Πλέον δε φτάνεις ούτε στα 7 χρόνια φαγούρας....
οι πολύ καλές σχέσεις είναι ελάχιστες...και το κυριότερο θέλουν σκληρή 'δουλειά' και επικοινωνία ... δυστυχώς, αυτό το μαθαίνουμε μεγαλώνοντας και πάιζει να έχουμε χάσει σημαντικούς ανθρώπους από κοντά μας. Ακόμα, το timing παίζει - μην σου πώ - τον σημαντικότερο ρόλο.... Η Δημιουργία και Η Διατήρηση μιας σχέσης είναι κάτι το πολυπλευρο
προφανώς, οι φίλοι σου είχαν ΄κενά' ... μπορεί να τους ξανάρθει, δεν ξέρεις ...
Μην τα ισοπεδώνεις όλα ....Μέσα σου κυρίως -
κατανοείς ότι ο καθένας το βλέπει από τη σκοπιά του γιατί προεξοφλείς το
αποτέλεσμα της αναζήτησής σου με βάση τα βιώματα του «κολληταριού» σου??Άλλος
άνθρωπος, άλλος χαρακτήρας, άλλες ανάγκες, άλλες επιλογές?.. Όσο για
τον πήχη? τον ρίχνουμε όταν προδίδουμε την καρδιά μας και τον αυτοσεβασμό μας?
όταν λοιπόν η σχέση όχι μόνο δεν εξελίσσεται αλλά αλλοτριώνει το ζευγάρι
πιστεύω ότι είναι πιο υγιές και για τους δύο να δοθεί τέλος?
σοβαρα τωρα...με το ζορι δε γινεται τιποτα.Στις ανθρωπινες σχεσεις τιποτα δεν ειναι υποχρεωτικο για μενα..τα συναισθηματα προκυπτουν,δε τα εκβιαζεις...η επικοινωνια ειτε υπαρχει απο την αρχη ή καθολου...και φυσικα τιποτα δεν ειναι δεδομενο...μα απολυτως τιποτα-εφοσον εχουμε να κανουμε με ανθρωπινη φυση.
τα ψευτικα,τα επιφανειακα δε κρατανε για παντα-ουτε καν για πολυ μη σου πω, αν δεν υπαρχει και γαϊδουρινη υπομονη...μερικοι νομιζουν πως τα καστρα στην αμμο εχουν και γερα θεμελια τυπου "κατσε να κανω εγω τη δουλεια μου τωρα και βλεπουμε!Αμα δεσει η δουλεια τωρα,δυσκολα λυνεται στη πορεια...ασε που μεχρι τοτε θα τα εχω κανει εγω οπως θελω.."
Και μετα,μια μερα ετσι στα ξαφνικα...ΜΠΑΑΑΑΑΑΑΑΜΜ!Τους πεφτει η κεραμιδα στο κεφαλι γιατι δεν ειχαν φανταστει....λεει...και ψαχνουν Ουρανους,Κρονους και λοιπους συγγενεις να δικαιολογησουν/βοηθησουν κατασταση...
Το προβλημα ειναι πως ο καθενας κοιταει τη παρτη του ακομα και μεσα σε μια σχεση σε τετοιο αρρωστημενο βαθμο,που απορω τι την ηθελαν τη συντροφικοτητα εξαρχης-οχι οτι δε βολευει σε πολλα,αλιμονο!
και μετα ερχονται οι ατακες "Μα πως μπορεσε?τι σκεφτοταν?δεν ειχα φανταστει οτι υπηρχε θεμα...δε του φαινοταν πως θα μπορουσε να δωσει ενα τελος και να φυγει...κλπ κλπ"
και το πιο μλκομπουκωμενο,βοωειδες πλασμα σε αυτον τον πλανητη ΚΑΠΟΤΕ ξυπναει...και αμολαει το αστροπελεκι του και μην ειδατε τον Παναη...εχει σαφεστατα τη μιση ευθυνη για ο,τι εχει συμβει,απλα ηθελε τον χρονο του να ξυπνησει...
οπότε καλα να ειμαστε...μυαλο να υπαρχει μεσα στο κεφαλι και βλεποντας και κανοντας...οι ανθρωπινες σχεσεις θελουν αυθεντικοτητα,να ειμαστε οι εαυτοι μας...γιατι οι περισσοτεροι παιζουν εναν ρολο και εκει ξεκιναει το μεγαλυτερο μπλεξιμο...