Stardome* - Καλά κρυμμένα μυστικά....

ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ

Καλά κρυμμένα μυστικά....

mattafix @ 06.04.2011 00:56

Εδώ και μέρες με διακατέχει μια απίστευτη επιθυμία να γράψω. Μου έχει λείψει. Σκέψεις τριγυρνάνε συνέχεια στο μυαλό μου. Παρατηρώ την ανθρώπινη φύση. Παρατηρώ εξονυχιστικά εμένα. Εδώ και μέρες με διακατέχει η μαυρίλα μου. Το απωθώ όσο μπορώ, αλλά είναι εκεί και δε μπορώ να το αρνηθώ. Δε θέλω να το αρνηθώ. This is who I am! Μακάρι να μπορούσα σε κάποιον να πω τα μυστικά της σκορπιοσελήνης μου, τις εκκεντρικότητες του Ουρανού μου και το χάος που μου προκαλεί η παλιοπαρέα του 12^ου και να καταλάβει. Δύσκολη η καθημερινότητα για μένα. Πολύ δύσκολη! Μερικές φορές νοιώθω σα να ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν. Ακούω τους ανθρώπους να μου μιλάνε και ακούω άλλα από αυτά που μου λένε. Ακούω τη γλώσσα του σώματός τους, των ματιών τους, της φωνής τους. Είναι κατάρα να βλέπεις πράγματα που άλλοι δε βλέπουν! Από μικρή νόμιζα ότι είμαι τρελή, τώρα απλά συνήθισα! Μου έχω βάλει ζουρλομανδύα και κυκλοφορώ ελεύθερη στους δρόμους. Αρχίζω και νοιώθω άνετα μέσα σε αυτό το μαλακό άσπρο ύφασμα. Με προστατεύει από τον εαυτό μου και τους ανθρώπους. Πώς αλλιώς να επιβιώσω; Κάποιες στιγμές που ο πόνος της καθημερινότητας είναι αβάσταχτος, βγαίνω από το σώμα μου και με παρατηρώ. Νοιώθω σα να εξαϋλώνομαι, σα να είμαι ο αφηγητής μια ιστορίας. Σα να μην υπάρχω! Και μετά πάλι πραγματικότητα. Αβάσταχτη και αυτή! Σας έχω πει ποτέ πόσο ασχήμια κουβαλά το ανθρώπινο είδος; Γραφική καταντώ, αλλά συνέχεια στροβιλίζει στο μυαλό μου αυτή η σκέψη. Σας έχω πει πόσο ψέμα βλέπω σε αυτόν τον κόσμο; Στα μάτια των ανθρώπων γύρω μου, στο είδωλο του καθρέπτη μου. Με πιάνει ζαλούρα. Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις! Βαρέθηκα! Πραγματικά βαρέθηκα! Είμαι σε μια φάση ζωής που τίποτα και κανένας δε με ικανοποιεί. Μου φαίνονται όλα τόσο κενά και μάταια. Το μόνο που ζεσταίνει την καρδιά μου είναι η προοπτική μιας φωλίτσας, λίγη μουσική και ένα χάδι (clopy paste από Grace…oups sorry!). Μα τι λέω! Σενάρια επιστημονικής φαντασίας! Μέρες τώρα αναζητώ ένα άδειο σπίτι να ξεφορτώσω την ψυχή μου, αλλά που τέτοια τύχη! Μικρές χαραμάδες μόνο βρίσκω στο καζάνι που βράζω και από εκεί βγαίνει λίγο λίγο ο ατμός από τα σώψυχά μου. Κάπου εκεί ψυχανεμίζομαι ότι «οι άλλοι είναι η κόλασή μου» και αποζητώ την απομόνωση για τα καλά κρυμμένα μυστικά μου....

Γνωρίζουν μόνο όσα τους αφήνω να νομίζουν.....άλλο ένα καλά κρυμμένο μυστικό!
Αισθάνομαι αποτυχημένη....πείσμα για την κορυφή!
Λατρεύω τη μοναχικότητά μου....it’s me and my monkey κατάσταση.
Χορεύω μόνη μου στο σπίτι ημίγυμνη με τα αγαπημένα μου τραγούδια......πόσο ηδονή...!
Στο μυαλό μου ακούω συνέχεια μουσικές, βλέπω χρώματα, μυρίζω αρώματα και οσμές....ζωική πλευρά μου πλανεύτρα!
Φοβάμαι ότι δεν έχω επαφή με την πραγματικότητα.....Ιt is all in my head!
Δεν αντέχω την ευτυχία των άλλων όταν είμαι στη μαυρίλα μου......υφέρπον υποόν...!
Νοιώθω τη ζωή μου άδεια και ξαφνικά γεμάτη...μια μεγάλη μου αλήθεια!
Με αγαπάω ρε γαμώτο αλλά ακόμα δε με έχω βρει...μια τεράστια προσπάθεια!
Θέλω να ερωτευτώ και να με ερωτευτούν παράφορα....σσσσσσσσττ Περνάς και μόνη σου καλά! 100 φορές επανάληψη μέχρι να το μάθεις φαρσί...!
Η σκέψη ενός δικού μου παιδιού μου φέρνει δάκρυα στα μάτια.....καταραμένο μητρικό ένστικτο....πάψτε καμπάνες!
Φοβάμαι ότι δε θα βρω ποτέ τον άνθρωπό μου, ότι θα πεθάνω χωρίς να έχω αγαπηθεί.....πότε τα σαράντα με το καλό;;;;;;
Μιλάω στον εαυτό μου μπροστά στον καθρέφτη......εσωτερικός διάλογος ντεμέκ...!
Όταν κλαίω, πάω στον καθρέφτη μπροστά και κοιτιέμαι......ταπεινώσου...!
Μου λείπει απίστευτα...πάλι τριπάκια μυαλού Matta;;;;;;
Όταν φοράω κάτι ασυνδύαστο νομίζω ότι ασχημαίνω.....ψώνιοοοοοοοοοοοο....!
Συχνά αισθάνομαι σαν τον Καΐλα....κατατρεγμένο μου εσύ.....αχάριστη γαϊδάρα....