Έρωτα,

βλέπω στο ημερολόγιο του site πως σήμερα γιορτάζεις και σου εύχομαι να είσαι πάντα και παντού!

 

Κεφάτος, γλυκός, δυνατός, να πετάς τα βέλη σου συνεχώς αλλά χωρίς να κάνεις πολλές ζημίες, να είσαι πανταχού παρών αλλά όταν θέλουμε και να πετάς τα βέλη σου σ' αυτούς που θέλουμε ή θα θέλαμε...

 

Όχι άλλοι λυπημένοι , ατελέσφοροι, σκληροί, άδοξοι Έρωτες σε παρακαλώ..

 

Ζωντανοί, κεφάτοι, δημιουργικοί, ολόγλυκοι Έρωτες που να αφήνουν μία γεύση σαν καραμέλα.

 

Όμορφοι Έρωτες, θεραπευτικοί Έρωτες..

 

Έρωτες μυστηριακοί και όχι με βαθειά κρυμμένα μυστικά..

 

Σίγουροι και όχι υπαινικτικοί..

 

Γοητευτικοί αλλά όχι Εξοντωτικοί..

 

Έρωτες για κάθε περίσταση , για κάθε γούστο ..για τον καθένα μας όπως είμαστε στη στιγμή μας..

 

(Όσο για  μένα, ξέρεις που θέλω να πετάξεις το βέλος σου, κάτι μου λέει οτι το πέταξες, ελπίζω η μύτη του να μην είχε δηλητήριο, Ποσειδώνα, Πλούτωνα αλλά λίγο Από Αφροδίτη,λίγο από Σελήνη, λίγο από Άρη, λίγο από την ψυχή μου.

Αν δεν το πέταξες μην αργείς σε παρακαλώ γιατί όταν θα το κάνεις θα έχω αλλάξει γνώμη και τότε....τότε... )

 

^^

 

 http://www.youtube.com/watch?v=klzAVyOZjKI

 

 

Έρως ανίκατε μάχαν,

 

Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις,

 

ός εν μαλακαίς παρειαίς

 

νεάνιδος εννυχεύεις,

 

φοιτάς δ' υπερπόντιος

 

εν τ' αγρονόμοις αυλαίς·

 

καί σ' ούτ' αθανάτων φύξιμος ουδείς

 

ούθ' αμερίων σέ γ' ανθρώπων.

 

Ο δ' έχων μέμηνεν.

 

Σύ καί δικαίων αδίκους

 

φρένας παρασπάς επί λώβα,

 

σύ καί τόδε νείκος ανδρών

 

ξύναιμον έχεις ταράξας·

 

νικά δ' εναργής βλεφάρων

 

ίμερος ευλέκτρου νύμφας,

 

τών μεγάλων πάρεδρος

 

εν αρχαίς θεσμών.

 

'Αμαχος γάρ εμπαίζει Θεός, Αφροδίτα.

 

Έρωτα, ανίκητε σε κάθε μάχη,

συ που κυριαρχείς όπου κι αν πατήσεις,

συ που ξενυχτάς τα κορίτσια

με τα τρυφερά μάγουλα,

που δρασκελάς πάν' από θάλασσες

και τρυπώνεις στους κήπους,

κανείς δε γλυτώνει από 'σε,

μήτε Θεός μήτε θνητός.

Όποιον αγγίξεις, τονε παλαβώνεις.

Συ, άνθρωπο φρόνιμον εξωθείς

στ' αδικο και στο χαμό,

συ π' άναβεις ταραχή κι αμάχη

ανάμεσα σε γιο και πατέρα,

νικά πόθος και λαχταρα για τη γλυκομάτα νύφη,

κόντρα σ' όλους τους μεγάλους νόμους.

Σαν ατάραχος Θεός τους περγελάς, ω Αφροδίτη.