Σήμερα ήταν μια ανέλπιστα καλή μέρα. Η έκλειψη άρχισε να κάνει δειλά δειλά την εμφάνιση της από χθες όμως. Έμαθα ένα νέο που αν και εκ πρώτης όψεως μου προκαλεί ένα αίσθημα απογοήτευσης, νιώθω ότι είναι για καλό, ξέρω ότι έτσι "έπρεπε" να γίνει. Είναι ένα νέο που δείχνει ότι τα "φαντάσματα του παρελθόντος" όπως λέει και η μηνιαία πήραν τη θέση τους στα σκονισμένα ράφια της μνήμης, καθώς η άδεια παραμονής τους στο υποσυνειδήτο και στο συνειδητό έληξε και πολιτικό άσυλο δεν δόθηκε.

Χαιρετώ τον Ιούνιο και μαζί του τα δυο τελευταία χρόνια. Ο κύκλος έκλεισε. Έμαθα πολλά, ένιωσα ακόμη περισσότερα, πόνεσα, έκλαψα, γέλασα με την καρδιά μου, ήπια, μέθυσα, χόρεψα, ξανάκλαψα, σκοτείνιασα, λύγισα, φοβήθηκα, απελπίστηκα, έριξα αλάτι στις πληγές μου και τελικά τις έγλειψα και τις γιάτρεψα.

Έχασα ανθρώπους, γνώρισα άλλους, μπήκαν και βγήκαν από τη ζωή μου άνθρωποι και όλοι μου έδειξαν κάτι. Τους ευχαριστώ όλους, αυτόυς που πλήγωσα αλλά κυρίως αυτούς που με πλήγωσαν, έστω και άθελα τους. Ίσως κάποια μέρα σύντομα να τους ευγνωμονώ κιόλας. Όχι ίσως, θα το κάνω.

Αυτή η παρατεταμένη ζάλη που με ενηλικιώνει αρχίζει να καταλαγιάζει μέχρι να αρχίσει η επόμενη. Αλλά πάνω από όλα σημασία έχει αυτό που συνειδητοποίησα σήμερα. ΖΩ ΟΜΟΡΦΑ. Μαζί με όλους τους ανθρώπους που είτε εκ γενετής είτε εξ επιλογής με περιστοιχίζουν. Με τα πάνω μου και τα κάτω μου. Στο τραμπολίνο της ζωής σήμερα εκτοξεύθηκα ψηλά. Και ήταν ωραία.

Στη λίστα με τα τικ μπήκε άλλο ένα. Κάποια κουτάκια μένουν ακόμα άδεια βέβαια αλλά δε βιάζομαι να τα γεμίσω. Εξάλλου μετά τί θα κάνω; Ό,τι κι αν λείπει ξέρω ότι θα έρθει. Προς το παρόν κρύβω τη λίστα μου.

Αδειάζω το μυαλό μου. Και ετοιμάζομαι για το υπόλοιπο μισό της χρονιάς κι αυτά που κουβαλάει μαζί του. 

Καλό μας καλοκαίρι αστρόπαιδα !

http://www.youtube.com/watch?v=MIDOEsQL7lA