Περυσι τετοιον καιρο, τα ζορια δεν ειχαν σταματημο..

Φέτος, μετα απο ατελειωτα ξενυχτια στη δουλεια και λιγη τυχη, ερχεται η αναγνωριση.

Και καπακι, πανω στην πανσεληνο που περασε,  προταση απο αλλη επαγγελματικη ευκαιρια.

 

Εχω υπαρξει αρκετα τολμηρη ως τωρα..

Να φευγω χωρις να εχω πιασει ακομα το αλλο κλαδι.

Και να χανω λεφτα -ακομα και τα αναγκαια για την επιβιωση καποιες φορες.

 

Τωρα,λοιπον ερχεται ξανα το διλημμα, νεες προοπτικες η στα ιδια και καλυτερα λεφτα?

Και δεν ξερω τι να απαντησω...

 

Θελω να κανω την πιο ωριμη επιλογη.

Αλλα ειλικρινα δεν ξερω τι εστι ωριμο αυτη τη στιγμη..

 

 

Καμια ιδεα?

Grace

 

υ.γ. για να μην παρεξηγηθω κιολας, γιατι ειναι δυσκολες εποχες και πολυς κοσμος εδω περα δεν με ξερει.

Δεν με γλυκαινουν τα λεφτα,απεναντιας δεν τα καταλαβαινω κιολας να σου πω.(Ποσειδωνας στην ακμη του 2ου). Και ξερω καλα πως αυτη τη στιγμη στην εργασιομανια μου κρυβονται ενα καρο κουσουρια μου, κυριως ο φοβος να ζησω μια χαρουμενη προσωπικη ζωη.

 

Απλως δεν θελω να παρω παλι την λαθος αποφαση.

Για μια φορα, θα θελα κι εγω να παιξω τα χαρτια μου ομορφα κι ωραια.