Απόλυτη ταύτιση.....!!!! Δεν έχω λόγια... Γράψε μας αν θα ξεκολλήσεις γιατί θέλω κ γω να ξεκολλήσω αλλά δεν βρίσκω συμπαράσταση...δεν με χωράει ο τόπος ρε γαμότο! πως να πάω παρακάτω? Πως? Μετά απ'αυτό?
Επειδη ταλαιπωρούμε τραγικα αυτό τον καιρό με κάποιον που νιώθει σαν εσενα και εχει και ωροσκόπο ΤΟΞΟΤΗ εξηγησε μου σε παρακαλώ, αφου τον θες και δε μπορεις χωρις αυτόν και ειστε και μαζι, ποιο ειναι τελικα το προβλημα;
Αυτα που εγραψες ειναι σα να ακούω εξομολόγηση του συντροφου μου. Πάλι όμως αδυνατω να καταλάβω το βαθυτερο προβλημα.
Που κολλάει το θεμα αν υπάρχει αγαπη;
(Απορια ενος ΛΕΟΝΤΑ)
Όταν σου κάνουν τη ζωή δύσκολη άνθρωποι που επίσης αγαπάς πιο πολύ κ από σένα γιατί θεωρούν ότι πρέπει να σε σώσουν από την καταστροφή τότε κάτι κολλάει.. κι εκεί μπαίνει στη μέση η ανάλυση και η σκέψη και φτάνεις στο σημείο να αμφιβάλεις όχι μόνο για όσα νιώθεις αλλά και για τον εαυτό σου τον ίδιο.. Φαντάζεσαι να είσαι όλη μέρα στην τσίτα και με εναλλαγές διάθεσης που σε τρελαίνουν; Είναι σα να είσαι συνέχεια σε μια τραμπάλα.. Πόσο θα σε συνεχίσει αυτό που νιώθεις να σε εκτοξεύει ψηλά;
Eιλικρινά σκέφτηκες για μια στιγμή τί θέλεις εσυ? Αυτό θέλει χρόνο και ναί θέλει και να μείνεις μόνη σου χωρίς ''παρεμβολές''. Δεν ειναι κακή η μοναξιά , αρκεί να έχει κάποιο σκοπό να επιτελέσει...Να τα βρούμε με τον εαυτό μας.
Τί πάει να πεί έρωτας? Αυτή την εβδομάδα έπειτα απο μία φιλική συζήτηση άρχισα να αναρωτιέμαι. Είναι αυτό που νιώθουμε όταν όλα μας πάνε κόντρα σε αυτό που θέλω να ζήσω με τον απέναντι? Όταν υπάρχουν συγκρούσεις με τους γύρω μας αλλα κυρίως με το μέσα μας και τα θέλω μας? Αυτό που στην τελική μας ταλαιπωρεί...??? Η' μήπως αυτό που νιώθουμε όταν όλα κυλάνε ήρεμα , τρυφερά και αναίμακτα ? Όταν έχουμε ό,τι θελήσουμε και ζητήσουμε να μας προσφερθεί απλόχερα?
Μήπως μετά θα θέλω και ...ΚΑΤΙ παραπάνω...? Το κακο με τον ανθρωπο είναι οτι ειναι γεννημένος για να είναι άπληστος. Κάποιοι ειναι άπληστοι στα υλικά αγαθά , αλλοι ειναι άπληστοι στην εργασία τους , άλλοι ειναι άπληστοι στα συναισθήματά τους.
Κατέληξα στο συμπερασμα λοιπον οτι οι περισσότεροι που ζουν τον έρωτα κατα αυτό τον τρόπο.. Δηλαδή ''διλληματικά'' είναι άπληστοι... Ζουν τον έρωτα πάντα ''προβληματικά'' είτε στην μία περίπτωση (με ταλαιπωρία) είτε στην άλλη (χωρίς ταλαιπωρία) . Πάντα θα θέλουν κάτι άλλο ή κάτι περισσότερο. Ποτέ δεν ειναι ευχαριστημένοι.
Θεωρώ λοιπόν πως μόνο με μία ειλικρινή κουβέντα με τον εαυτό σου θα μπορουσες να έχεις ένα θεμιτό αποτέλεσμα. Πάλεψε με τις ανασφάλειες σου όσον αφορα το συγκεκριμενο ζήτημα που σε απασχολεί, θέσε όρους και όρια στις σχεσεις σου με τον περιγυρό σου και δώσε χρόνο σε σένα για να δουλεψεις στις αποφάσεις που θα καταλήξεις . Δεν είναι εύκολο αλλά ειναι μια πρόκληση για να τα καταφέρεις. Το τί ειναι καλό για σένα μόνο εσύ το ξέρεις ! Καλή επιτυχία !!!!
Αν μου έλεγε κάποιος πριν ένα χρόνο ότι θα βρισκόμουν στη θέση αυτή και ένας δίδυμος θα μου έδινε τέτοια απάντηση θα γελούσα.. Γεια σου ρε διδύμι!
Όπως και να έχει ναι.. αυτά σκέφτομαι τις τελευταίες βδομάδες.. Τη μοναξιά δεν τη φοβαμαι, απλώς με είχε κουράσει. Κουράστηκα να ψάχνομαι, μέσα μου, να σκέφτομαι κ αποφάσισα να μην σκέφτομαι, απλώς να πράττω.. do time..
Προσπαθώ μάταια πολύ καιρό να πάρω απόσταση από τα πράγματα και να τα δω καθαρά, όπως έκανα πάντα.. αλλά είναι πολύ δύσκολο όταν βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα. Και ίσως εδώ βρίσκουν εφαρμογή τα δραστικά μέτρα που προτείνεις..
Δεν ξέρω.. αλλά αυτό το καλοκαίρι είναι διαφορετικό και τον Σεπτέμβρη δεν ξέρω πού θα βρίσκομαι, τι θα κάνω, με ποιον..
Ευχαριστώ και βλέπουμε!
Όσα (δε) θέλω να σου πω..
Αυτα που εγραψες ειναι σα να ακούω εξομολόγηση του συντροφου μου. Πάλι όμως αδυνατω να καταλάβω το βαθυτερο προβλημα.
Που κολλάει το θεμα αν υπάρχει αγαπη;
(Απορια ενος ΛΕΟΝΤΑ)
Τί πάει να πεί έρωτας? Αυτή την εβδομάδα έπειτα απο μία φιλική συζήτηση άρχισα να αναρωτιέμαι. Είναι αυτό που νιώθουμε όταν όλα μας πάνε κόντρα σε αυτό που θέλω να ζήσω με τον απέναντι? Όταν υπάρχουν συγκρούσεις με τους γύρω μας αλλα κυρίως με το μέσα μας και τα θέλω μας? Αυτό που στην τελική μας ταλαιπωρεί...??? Η' μήπως αυτό που νιώθουμε όταν όλα κυλάνε ήρεμα , τρυφερά και αναίμακτα ? Όταν έχουμε ό,τι θελήσουμε και ζητήσουμε να μας προσφερθεί απλόχερα?
Μήπως μετά θα θέλω και ...ΚΑΤΙ παραπάνω...? Το κακο με τον ανθρωπο είναι οτι ειναι γεννημένος για να είναι άπληστος. Κάποιοι ειναι άπληστοι στα υλικά αγαθά , αλλοι ειναι άπληστοι στην εργασία τους , άλλοι ειναι άπληστοι στα συναισθήματά τους.
Κατέληξα στο συμπερασμα λοιπον οτι οι περισσότεροι που ζουν τον έρωτα κατα αυτό τον τρόπο.. Δηλαδή ''διλληματικά'' είναι άπληστοι... Ζουν τον έρωτα πάντα ''προβληματικά'' είτε στην μία περίπτωση (με ταλαιπωρία) είτε στην άλλη (χωρίς ταλαιπωρία) . Πάντα θα θέλουν κάτι άλλο ή κάτι περισσότερο. Ποτέ δεν ειναι ευχαριστημένοι.
Θεωρώ λοιπόν πως μόνο με μία ειλικρινή κουβέντα με τον εαυτό σου θα μπορουσες να έχεις ένα θεμιτό αποτέλεσμα. Πάλεψε με τις ανασφάλειες σου όσον αφορα το συγκεκριμενο ζήτημα που σε απασχολεί, θέσε όρους και όρια στις σχεσεις σου με τον περιγυρό σου και δώσε χρόνο σε σένα για να δουλεψεις στις αποφάσεις που θα καταλήξεις . Δεν είναι εύκολο αλλά ειναι μια πρόκληση για να τα καταφέρεις. Το τί ειναι καλό για σένα μόνο εσύ το ξέρεις ! Καλή επιτυχία !!!!
Όπως και να έχει ναι.. αυτά σκέφτομαι τις τελευταίες βδομάδες.. Τη μοναξιά δεν τη φοβαμαι, απλώς με είχε κουράσει. Κουράστηκα να ψάχνομαι, μέσα μου, να σκέφτομαι κ αποφάσισα να μην σκέφτομαι, απλώς να πράττω.. do time..
Προσπαθώ μάταια πολύ καιρό να πάρω απόσταση από τα πράγματα και να τα δω καθαρά, όπως έκανα πάντα.. αλλά είναι πολύ δύσκολο όταν βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα. Και ίσως εδώ βρίσκουν εφαρμογή τα δραστικά μέτρα που προτείνεις..
Δεν ξέρω.. αλλά αυτό το καλοκαίρι είναι διαφορετικό και τον Σεπτέμβρη δεν ξέρω πού θα βρίσκομαι, τι θα κάνω, με ποιον..
Ευχαριστώ και βλέπουμε!