Που απασχολώ ρωτώντας για τον εαυτό μου,
Όμως τον τελευταίο χρόνο, έζησα όσα δεν είχα ζήσει τα προηγούμενα 44.
Νιώθω κατάκοπη και φοβισμένη, αλλά δε θα ήθελα με τίποτε να γυρίσω εκεί που άφησα σέρνοντας το παλιό μου δέρμα.
Νομίζω πως βλέπω φως στην άκρη του τούνελ... ή μήπως είναι το τρένο;
Αν κάποιος θέλει, ας κάνει τον κόπο να κοιτάξει τον χάρτη μου, χρειάζομαι μια δεύτερη (και όχι μόνο) γνώμη...
Ευχαριστώ πολύ
(Αθήνα, 27/11/1967 ώρα 3:15 π.μ.)
@kassie: περιμένω αυτή την αισιοδοξία να έρθει πίσω, να μ'αρπάξει απ' τα μαλλιά και να μην μ'αφήνει...
@tojotis: ...άσε που το τρένο μοιάζει σαν να μην φτάνει ποτέ κι αυτή η αναμονή είναι που με σκοτώνει
Τι να σου πω και εγω στην ιδια φαση με εσενα ειμαι,αλλα ειμαι αυτο το καλοκαιρι πιο αισιοδοξη πχ απο περυσι,δεν ειμαι ερωτευμενη,αν και θα ηθελα,αλλα το εχω ριξει στην τρελα και στο χαβαλε...δεν ξερω για ποσο ακομα αντεχω να παιζω αυτο τον ρολο (υπαρχουν βραδυα δυσκολα,που με παιρνει απο κατω και δεν κλεινω ματι)
αλλα οσο βλεπω ανθρωπους να με κοιταζουν με καχυποψια καθε φορα που γελαω δυνατα,τοσο πιο πολυ πεισμωνω και βρισκω λογους να κανω οτι περναει απο το χερι μου για να περναω καλα και χωρις σχεση.
Ελπιζω παντως σε λιγες μερες που θα κατεβω στο νησι σου να προκυψει κανενα φλερτακι ετσι για δικαιολογησει και την φημη του το νησι(νησι της Αφροδιτης)
Καλο Κουραγιο που λεει και Ο Φιλανδος φιλτατοι Τοξοτες,
Εγω ως ερωτευμενη( και πιστευω ολοι ερωτευμενοι το κανουν η θα πρεπε να το κανουν) ενω ολα ειναι σκοτεινα θεοσκοτεινα θα ελεγα ο ερωτας με κανει να βλεπω ενα φως που μπορει να μην ειναι τοσο δυνατο αλλα ειναι αρκετο να φωτιζει το δρομο μπροστα...
Καμια φορα και κατι το μικρο και ασημαντο σε κανει να νιωθεις μεγαλη χαρα για αυτο λοιπον αρχικα πιαστειτε απο αυτα τα μικρα και ασημαντα δινουν ζωντανια κατα την αποψη μου και θα ρθουν και τα μεγαλα και τα σημαντικα!!!Μη κατσουφιαζετε ολα θελουν το χρονο τους !!
Οι τοξοτες εξαλου φημιζονται για την αισιοδοξια τους! Να χαμογελατε κανει καλο και ολα θα φτιαξουν!!Τα φιλια μου στα πατρεια εδαφη!!
τελευταίους μήνες στο βάθος του τούνελ ειναι το φως απ το τρένο που έρχεται καταπάνω
μου...