mitsa den tha sou apantisw astrologika.afto to afinw stous allous alla prwtwn gia na menei 6 xronia mazi sou mallon kati exei brei se esena pou tou aresei poli kai mallon se agapaei poli opote min amfibaleis gia afto.deuteron oi karkinoi antres dimiourgoun sxeseis mamas paidiou i theloun mia mama dipla tous i kanoun ti mama opote mallon afto pou kanei einai oti se simboulebei.an aftes oi simboules tou bgainoun ligo kapws mporei na ofeilete ston wroskopo selini ktl.an pali sou exei kanei ta nebra krosia kai den antexeis xwrise ton.fantazomai omws oti ta sxolia tou einai panta kaloproaireta...
Geia sou mitsa. Koita, ki egw exw kapoio protypo gia mia kopela, alla den tha ths ekana extreme make over, oute metamozxeush egkefalou! Autos mallon den ta exei me sena, alla me kapoia allh pou sou moiazei. Nomizw sto xeri sou einai na to allakseis. Egw tha sou elega na eisai apla esy, xwris na to paizw eidikos. Filia, geia...
geia sou mitsa...i gnomi mou san megalyteri
())) einai na vreis enan anthropo pou na s agapaei akrivos gi afto pou eisai xoris na prospathei na s allaxei. Toso apla. Kai mi fovasai ta proigoumena 6 xronia, alla ta epomena 16 pou tha xodepseis prospathontas na gineis i fantasiosi kapoiou allou, pou tha menei panta anikanopoiitos kai esy tha niotheis olo kai "ligoteri". Polla filia, exoume genethlia kai tin idia imerominia
Κανένας δε θα μας αγαπήσει ποτέ, ΑΚΡΙΒΩΣ για αυτό που είμαστε, διότι πολύ απλά ο καθένας έχει κάποιο πρότυπο στο μυαλό του. Το θέμα, λοιπόν, Mitsa μας, είναι πόσο πολύ προσπαθεί να μας φέρει κοντά στο πρότυπό του και τι κάνουμε εμείς για αυτό.
Το να έχει κάποιος πρότυπο γκόμενας, κακό δεν το λες. Το να θέλει, ντε και σώνει, να σε κάνει εσένα... κάπως, αυτό είναι άλλο θέμα και το κατά πόσο προτίθεσαι να συνεργαστείς είναι επίσης δικό σου θέμα!
Αν θέλεις να συνεργαστείς για να κάνεις το χατίρι κάποιου, στο πλαίσιο του fair play μιας σχέσης, θα πρέπει κι εκείνος να σου κάνει τα χατίρια. Σου κάνει, Mitsa μου, τα χατίρια ο καλός σου; Ή έχει μόνο απαιτήσεις; Αν κι εκείνος είναι εξίσου δεκτικός στις δικές σου προτάσεις/παραινέσεις (που έχουν, σαφώς, να κάνουν με το δικό σου πρότυπο), είμαστε ok. Κάνεις υποχωρήσεις, κάνει υποχωρήσεις, τα βρίσκεται κι είστε καλά. ΄
Το πρόβλημα είναι ότι εσύ, έρχεσαι τώρα και το εκφράζεις ως παραπονάκι. Είσαι μικρή ακόμα και το γεγονός ότι σε αυτή την ηλικία είσαι εδώ και τόσα χρόνια με το ίδιο άτομο, με κάνει να πιστεύω ότι έχετε μεγαλώσει μαζί κι έχετε επηρεάσει πολύ ένας την άλλη. Και, σίγουρα δε μείνατε τόσα χρόνια μαζί μόνο και μόνο επειδή δεν βρήκατε κάτι καλύτερο. Όλοι έχουμε τις ευκαιρίες μας.
Για να μην το κουράσουμε περισσότερο, η ταπεινή μου γνώμη, είναι να πιάσεις τον καλό σου και να του κάνεις μια κουβέντα, ήρεμα και γλυκά και με απλά και λίγα λόγια (οι άντρες δεν είναι για πολλά-πολλά) να του εξηγήσεις ότι κάποιες φορές γίνεται υπερβολικός και πως, τέλος πάντων, κι εσύ θα το εκτιμούσες ιδιαίτερα, αν κάποιες φορές, πέρα από τις παρατηρήσεις του, είχε να σου πει και μια καλή κουβέντα για τις επιλογές σου (στυλιστικές ή άλλες).
καλημερα κύριε πανοπουλε
(
Το να έχει κάποιος πρότυπο γκόμενας, κακό δεν το λες. Το να θέλει, ντε και σώνει, να σε κάνει εσένα... κάπως, αυτό είναι άλλο θέμα και το κατά πόσο προτίθεσαι να συνεργαστείς είναι επίσης δικό σου θέμα!
Αν θέλεις να συνεργαστείς για να κάνεις το χατίρι κάποιου, στο πλαίσιο του fair play μιας σχέσης, θα πρέπει κι εκείνος να σου κάνει τα χατίρια. Σου κάνει, Mitsa μου, τα χατίρια ο καλός σου; Ή έχει μόνο απαιτήσεις; Αν κι εκείνος είναι εξίσου δεκτικός στις δικές σου προτάσεις/παραινέσεις (που έχουν, σαφώς, να κάνουν με το δικό σου πρότυπο), είμαστε ok. Κάνεις υποχωρήσεις, κάνει υποχωρήσεις, τα βρίσκεται κι είστε καλά. ΄
Το πρόβλημα είναι ότι εσύ, έρχεσαι τώρα και το εκφράζεις ως παραπονάκι. Είσαι μικρή ακόμα και το γεγονός ότι σε αυτή την ηλικία είσαι εδώ και τόσα χρόνια με το ίδιο άτομο, με κάνει να πιστεύω ότι έχετε μεγαλώσει μαζί κι έχετε επηρεάσει πολύ ένας την άλλη. Και, σίγουρα δε μείνατε τόσα χρόνια μαζί μόνο και μόνο επειδή δεν βρήκατε κάτι καλύτερο. Όλοι έχουμε τις ευκαιρίες μας.
Για να μην το κουράσουμε περισσότερο, η ταπεινή μου γνώμη, είναι να πιάσεις τον καλό σου και να του κάνεις μια κουβέντα, ήρεμα και γλυκά και με απλά και λίγα λόγια (οι άντρες δεν είναι για πολλά-πολλά) να του εξηγήσεις ότι κάποιες φορές γίνεται υπερβολικός και πως, τέλος πάντων, κι εσύ θα το εκτιμούσες ιδιαίτερα, αν κάποιες φορές, πέρα από τις παρατηρήσεις του, είχε να σου πει και μια καλή κουβέντα για τις επιλογές σου (στυλιστικές ή άλλες).
Φιλιά και υπομονή,
Pink Princess