Με κάθε κίνδυνο να γίνω ο ...Ζάχος Χατζηφωτίου της παρέας μας...

Ορκίζομαι σε ό,τι έχω ιερό πως ο επόμενος άσχετος με τον οποίο έχω ανταλλάξει προ πενταλέπτου χειραψία και ο οποίος, σε δημόσια  συνάθροιση,  θα με ρωτήσει αν είμαι έγκυος, αν θα μείνω, τι κάνω και δε μένω, τι κάνω για να μείνω, πόσα χρόνια δεσμό έχω, γιατί δεν παντρεύομαι, αν θα λέω την πεθερά μου «μαμά» ή Βαγγέλη και ούτω καθεξής, θα θυμάται το κεντρί μου εφτά ζωές μετά.

ΔΕΝ είναι ενδιαφέρον. Είναι αγένεια και μικροαστισμός.

Καιρός να μάθει το ελληναριό πως οι καλοί τρόποι ΔΕΝ είναι ο πληθυντικός.

Είναι το να μη χρειάζεται ο πληθυντικός για να καταδειχθεί η καλλιέργεια και ο ανθρωπισμός σου.