"...με καράβι. Με μια παλιά, ισπανική γαλέρα που ορμά στα πέλαγα με όλα τα πανιά ανοιχτά. Μοιάζεις με σαϊτα που στοχεύει σ' ένα μόνο σημείο - στο κέντρο του πόθου μου. Τίποτα δεν μπορεί αυτό να το σταματήσει. Σ' όποιο υπόγειο σκοτεινό και να κρυφτείς, θα γίνω αέρας, ουρανός, χρυσή βροχή και θα 'ρθω να ενωθώ μαζί σου. Ξέρε ότι ο κόσμος όπου με συνάντησες, ήτανε μαγεμένος.'