Τί συμβαίνει εκεί μέσα? Γιατί το αφήνεις να συμβαίνει?
Τίποτα δεν χαρίζεται το ξέρω… όλα έχουν ένα αντίτιμο αλλά ως που? Σταμάτα το σε παρακαλώ φτάνω στο τέλος… δεν παίρνω ανάσα! Δεν μπορώ να αναπνεύσω μʼ ακούς?
Κάνε κάτι…
Όχι δεν με ενδιαφέρει να του βάλω λέξη, δεν με ενδιαφέρει να το ονομάσω… πάρτο από μέσα μου, με τρώει… με διαλύει λίγο λίγο! Τι πάει να πει με κάνει πιο δυνατή? Ποιος τα λέει αυτά? Θες να δοκιμάσεις να μου πεις μετά? Ε? «Θα βγεις αλώβητη από τον αγώνα εάν παλέψεις» …σκατά! Άνοιξε το παράθυρο δεν μπορώ να πάρω ανάσα.
Η άγνοια… τελικά η άγνοια είναι καλύτερη κι εγώ ο βλάκας κυνήγαγα τη γνώση.
«Πάρε βαθιά ανάσα και κράτα την! Τώρα χαμογέλα! Και έτσι υπάρχεις…»
Μα πώς το κάνετε? Πώς το αντέχετε? Να μου δείξεις? Όχι ! Να με προστατέψεις θέλω μόνο, μπορείς? Μόνο να μου πεις πόσα θέλεις, να δω αν έχω στην τράπεζα!
Κακεντρέχεια? Ας μου επιτραπεί και μια φορά! Κι αν είναι διαίσθηση? Αυτό φοβάμαι…
Εμπιστοσύνη! Άλλη μεγάλη λέξη! Ο άλλος είπε «δεν θα κάνω ποτέ κάτι που μπορεί να σε πληγώσει» και τώρα πού είναι? Εε? Πού είναι?
Και εκείνη την ώρα που ακούς όλες τις λέξεις κλειδιά της προδοσίας το καταλαβαίνεις, το νιώθεις αλλά… αλλά τι μπορείς να κάνεις? Μένεις με την ευχαρίστηση του ότι κάποιος στο είπε, ενώ παράλληλα σκέφτεσαι «τι κρίμα που δεν θα καταφέρεις να το πραγματοποιήσεις, ξέρω τη συνέχεια» και προχωράς τη ζωή σου!
Μπορεί όντως εκείνη τη στιγμή να το κατάφερα κι εγώ! Μπορεί όντως να κράτησα την ανάσα μου και να χαμογέλασα! Μπορεί απλώς να πάγωσα, δεν ξέρω! Το αποτέλεσμα όμως δεν μου αρέσει…
Κατάφερα να αντλήσω όλο μου το κουράγιο και να εκφράσω την ανάγκη μου σε σένα! Ήρθα και σε πήρα αγκαλιά και με έσφιξες!! Θυμάσαι? Και μου άρεσε!!!! Γιατί το χάλασες μετά μου λες??Δεν είναι όλες οι αγκαλιές ίδιες! Το έχω ξαναπεί, θα στο πω κι εσένα άλλη μία φορά: ότι λάμπει δεν είναι χρυσός κι εγώ έχω αλλεργία στα φο ! Γιατί πρέπει να μιλήσω για να το αντιληφθείς? Αν θέλεις «όλες τις αγκαλιές του κόσμου» τότε λυπάμαι… δεν θα έχεις τη δική μου!
Παραξενιά? Μπορεί, ναι! Μπορεί να με έχει πιάσει παραξενιά! Αλλά σου λέω δεν μπορώ να ανασάνω γαμώτο… κάνε κάτι!!!! Τι με κοιτάς? Δεν ξέρεις τι να κάνεις? Πάρε στο 11880 να σου πουν… αν είναι δυνατόν!
Ξέρεις τι… έχεις δίκιο! Αν δεν μου δίνεις αυτό που θέλω τότε γιατί μένω μαζί σου? Και γιατί εσύ με μένα…
Φαύλος κύκλος!!! Τέλος, δεν θα το συζητήσω άλλο.
Να φύγω, να φύγω, πρέπει να φύγω από εδώ μέσα!
ΆΝΟΙΞΕ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΓΑΜΩΤΟ!!!!
αν και σκεφτομουν αυτο...
http://www.youtube.com/watch?v=Up7rAe-Hayc
http://www.youtube.com/watch?v=VdQ9zd21WbM
Άλλοι άσχημα άλλοι πιο χαλαρά.
Έλα να βάλουμε τις βάσεις στην θέση τους μαζί.
Λόγια που ακούγονται από 2.
Υπάρχει όμως η στιγμή που κάποιος από τους 2 φεύγει και πληγώνει τον άλλον.
Τώρα έφυγε αυτός. Κάποτε έφυγες εσύ.
Είναι το παιχνίδι της ζωής μέχρι να δέσουν 2 άνθρωποι και να μείνουν μαζί.
Δανείζομαι τα λόγια της σιλμα και συμπληρώνω
"Χαμογέλασες.
(...και κάθε φορά που χαμογελάς, δίνεις ένα καλοζυγισμένο χτύπημα στην καρδιά του Φόβου σου)"
Άνοιξε το παράθυρο της καρδιάς σου να μπει φρέσκος αέρας και προχώρα.
Μην περιμένεις το παρελθόν να κάνει κάτι για σένα.
Κοίτα μπροστά την ζωή και ζήσε την.
Γιατί κάθε δευτερόλεπτο που περνά, δεν μπορεί να γυρίσει.
αλλα ας ανοιξει καποιος το παραθυρο...κανει πολυ ζέστη σ'αυτη τη γαμ...νη πολη!