The Walkabouts - The Train Leaves At 8 ( Mikis Theodorakis )

  Σταθμός αναχώρησης. Σταθμός τερματισμού και αφετηρίας. Κάηκε κάποτε και έμεινε το αμπάρι με τα καμμένα ίχνη του θησαυρού. Πορσελάνινες κούκλες με φορέματα σταχτιά και εγκαύματα στο πρόσωπο, στάχτες από παλιές φωτογραφίες, καμμένα πανιά - καβάτζα για το κατάρτι για τον καιρό της καταιγίδας.

Το αμπάρι είπαν, έμεινε άθικτο. Με τη βρώμα και την καταγωγή των ναυτικών που έφυγαν, με το μαύρο βιβλίο της γοργόνας και του νεκρού  αγαπητικού της.

  Είναι το σκαρί ξεγυμνωμένο, με ένα πανί απλωμένο στο ταβάνι σαν ουρανός κατάλευκος από σύννεφα. Οι παλιοί πίνακες καταστάφηκανι. Οι καπνοί ζωγράφισαν εικόνες στους τοίχους, μουτζουρωμένες θολές προσωπογραφίες. Όμορφες κοπέλες από την παλαιά εποχή των θαυμάτων και νεαρούς μεταλικούς μοντέρνους αφύσικους, τσαλακωμένους και αταίριαστους στην ξύλινη επιφάνεια.

  Δυο από αυτά τα πλάσματα περπατάνε στη σανίδα και ταΐζουνε τους καρχαρίες. Τα φαντάσματα κατοικούν τις κουκέτες. Κι εμείς που ήμαστε κάποτε πολλοί και μετά κανένας, τώρα έχουμε γίνει Ένας και Μόνος καπετάνιος με αστεία εμβήματα στον ώμο και ψέμματα για παράσημα στο πέτο. Περιμένουμε και φτύνουμε το μασημένο καπνό στη θάλασσα. Το καράβι είναι έτοιμο ζωγραφισμένο για να κοσμεί του πίνακες των σαλονιών. Το καράβι στον ωκεανό με πλοηγό έναν τρελό ανόητο τυφλό.

Το καράβι φεύγει στις 8.