Ζω μεγάλες στιγμές στον καναπέ μου Δευτέρες και Παρασκευές βράδυ, καλημέρα σας κιόλας!!!

Αλλά το χθεσινό το γέλιο, απλά δεν υπήρχε - ΘΕΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, θεά η Σκορπίνα και έτι θεότερη (...) η θαυμάσια Τζένη Μπότση... κι εγώ να συμπάσχω και να ξεκαρδίζομαι με τη θεά, κι ο Υδροχόος μου δίπλα να ανατριχιάζει "απαπαπα στρίιιιιγγλααααα....."

Κι εγώ να φουρκίζομαι με το "αγαθιάρικο" Ψαράκι (εξαιρετική επιλογή κι η πανέμορφη Ελένη Αποστολοπούλου) με τη μαμαδέξ ζωούλα του...γιατρέ  μου θα ζήσω;!

(θα ζήσεις, θα ζήσεις για να δικαιώνεται ο Δαρβίνος0

Uber alles όμως, ο Γιώργος Πανόπουλος - και το ΕΝΝΟΩ. Ως πυροσβέστης, ως καθαριστής τζαμιών, ως θυρωρός ξενοδοχείου ντυμένος "πτέραρχος", ως τερματοφύλακας, κάθε φορά η παρουσία του κι η ανάμιξή του στο πλάνο είναι ΘΕΪΚΗ, ΘΕΪΚΗ, ΘΕΪΚΗ!

..Α, και ΘΕΪΚΗ!!!!!

Περίληψη και νόημα: μπορεί να μην καταλήξει με τον κουφιοκέφαλο σέντερ φορ, κι αυτός να προτιμήσει την γλυκιά Ψαρίνα, αλλά η Σκορπιός είναι η ΜΟΝΗ που θα χαμογέλαγε όλο το βράδυ για να καλύψει ένα αποτυχημένο μπότοξ, απλά επειδή η ήττα και η παραίτηση από το στόχο δεν υφίσταται στο dna της...(αφού βεβαίως είχε στείλει  τον αισθητικό της σε ένα μπαούλο με τσιμέντοκάπου στα ανοιχτά των νησιών Φώκλαντ.)

:-)