τικ τακ ε? νομιζω ειμαστε πολλοι που θελουμε να παμε στη χωρα του ποτε... ο χρονος ειναι απλα μια εφευρεση για να μεγαλωνει την ανυπομονησια μας. Ας αδιαφορησουμε και θα στριμωχτει στη γωνια του.
Υ.Γ. γραψε κι αλλα τετοια..
Pastra σε καταλαβαίνω...δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτό το συναίσθημα...ή μάλλον υπάρχει..ότι το έχεις ζήσει τόσες φορές, που πλέον δεν μπορείς να το διαχειριστείς με κανένα τρόπο γιατί απλά τους έχεις δοκιμάσει όλους και το μόνο που σου μένει είναι να εξακολουθείς να το ζεις κάθε μέρα, όλο κ πιο έντονα, σαν να έχεις μονίμως ξυράφια στο σώμα κ το μυαλό σου. Κ ναι σαφώς..."όλα για κάποιο λόγο γίνονται", "υπομονή θα περάσει", "τι να πει κ ο ένας κ ο άλλος που έχει τα τάδε προβλήματα" κ λοιπές καφρίλες κατά τη γνώμη μου γιατί δε νομίζω ποτέ αυτά τα "παραινετικά" λόγια να βοήθησαν κανέναν.
Ε, λοιπόν ξέρεις κάτι; το δοκίμασες, ξέρεις πώς είναι κ σαφώς δεν παλεύεται. Ξέρεις τι νομίζω ότι πρέπει να δοκιμάσεις; Να σταματήσεις να σκέφτεσαι. Να σταματήσεις να νιώθεις (ναι γίνεται). Μετέτρεψε την κατάθλιψη σε νεύρα κ δημιουργία κ ένταση (όχι άσχημη εννοείται!) . Παρέα με τον εαυτό σου, ο ένας για τον άλλο. Δεν ξέρω αν έχεις δουλειά για να απασχολείσαι κ να ξεχνιέσαι, αλλά αν έχεις δώστα όλα εκεί. Δημιούργησε. Χάσου μέσα σε ατέλειωτες ώρες μόνο κ μόνο για να μη σκέφτεσαι. Αν έχεις παρέες που δε σε γεμίζουν κ σε ρίχνουν στείλε τις. Πρόταξε λίγο τον εαυτό σου κ δώστου σημασία. Κάνε πράγματα χωρίς λόγο, απλά για να ξοδεύεις την ενέργειά σου (τι; δεν έχεις; νιώθεις πως κάθε σου άκρο είναι 1 τόνος κ δεν μπορείς να το σηκώσεις; ξέρω, γαμώτο, ξέρω πώς είναι το ρημάδι), αλλά θα φρικάρεις κ θα χαρείς απίστευτα μόλις δεις τι ενέργεια έχεις. Κ το πεθαμένο μωρό που λες ότι νιώθεις πως έχεις καταπιεί, θα δεις που θα ζωντανέψει. Έχεις να χάσεις κάτι; Δε νομίζω....Τι λες; Μια ακόμα προσπάθεια. Trust me!
γεια σου ρε Άρη(stalitsa12) !!!!
αν παρατηρησεις τι εγραψες θα δεις ποσο άριο ειναι...
υπαρχει ομως και καποιος άλλος...καποιος ανεξελεγκτος που ακουει στο ονομα Πλουτωνας...και λειτουργει πολυ βαθυτερα!!!
η ενεργεια υπαρχει, οπως και η δημιουργια, αλλιως δεν θα μιλαγαμε τωρα...
και προχωραμε....
oraio keimeno alla ligoulaki melanxoliko..o xronos dn einai gnomonas apla iparxei..ego prosopika ton agnoo g afto k argo panta sta rantevou m!merikes fores einai giatros..alles daskalos..alles apla anipoforos!na skeftomaste aisiodoksa prepei k na xamogelame kathe mera akomi k an mas simvainoun ola ta strava tou sibantos..gt afto p zoume tora einai monadiko..kalo i kako..einai monadiko k mas didaskei kati kainourgio!
Pastra εννοείται ότι προχωράμε, το θέμα είναι να μην το ξεχνάμε. Θυμάσαι εκείνο το έργο, τον Russell Crowe "Ένας υπέροχος άνθρωπος"; Που στο τέλος έμαθε να ζει με τη σχιζοφρένειά του, απλά έκανε πως δεν την βλέπει κ έδινε σημασία σε άλλα πράγματα. Όπως κ να έχει, η φύση είναι μέσα μας. Από τα βασικότερα ένστικτα που μας έχει εμποτίσει, είναι αυτό της επιβίωσης....σκέψου το λίγο κ χαμογέλασε...τώρα! τώρα λέμε! κ μετά πες ένα αι σιχτίρι σε ό,τι σε βαραίνει. Κ αυτόν τον κύριο Πλούτωνα, τον ξέρω πολύ καλά, κ τον άλλο τον υπέροχο τον Κρόνο κ εκείνον τον Ερμή ειδικά όταν είναι ανάδρομος....τι να σου πω, μες στην καρδιά μου τους έχω εδώ κ κάτι χρόνια...αλλά από την άλλη ξέρεις τι συνειδητοποίησα τελικά; Υπάρχει κ ο Άρης, όπως είπες, κ οι άλλοι πλανήτες...κ το σημαντικοτερο ξέρεις ποιο είναι; ότι στο τέλος υπάρχω κ εγώ...αυτοί οι κύριοι μπορούν να παίξουν άνετα παιχνίδια στην πλάτη μου αν επιλέξω να το δω έτσι..προτιμώ όμως να επιλέξω να με "συμβουλεύουν" κ να με "προειδοποιούν" ως ένα βαθμό παρά να είμαι έρμαιό τους. Γιατί στην τελική, εγώ αναπνέω για πάρτη μου, όχι αυτοί!!!!
ναι αλλά δεν το σκέφτεσαι κ εσύ λίγο; όπως είσαι, με τη μηδαμινή διάθεση που έχεις σήκω λίγο πάνω, έστω για 10 λεπτά, άδειασε το μυαλό σου κ σκάσε ένα χαμόγελο...χωρίς λόγο...έτσι, για σένα, κάνε μια βόλτα στο σπίτι, άκου κ αυτό http://www.youtube.com/watch?v=9WePP-sDnJc κ μετά αυτό http://www.youtube.com/watch?v=Zva9mnZCrWU&feature=related πχ. Δε χρειάζονται ούτε πολλά, ούτε extreme πράγματα για να είμαστε καλά, η ουσία είναι στο ΤΙΠΟΤΑ. Κ όπως αφέθηκες σε αυτό το μούλικο που σου έφαγε το λαιμό, κάνε στροφή έστω για 10 λεπτά για 180 μοίρες. Κ μην φοβάσαι να την κάνεις. Standard το αίσθημα της απογοήτευσης όταν αρχίζεις να παίρνεις τα πάνω σου κ μετά ξαναπέφτεις είναι ελεεινό. Κάθε ώρα δίνεις μάχη. Επέλεξε πώς θα τα δεις κ κάνε πόλεμο!
stalitsa ειμαι καλα!!!! μην ανησυχεις τοσο γιατι θα αρχισω να ανησυχω κι εγω!
δεν θα τα τιναξω αποψε! ενας θανατος δεν ειναι μονο κυριολεκτικος....
και αυτο ειναι καλο!!! για μενα, ειναι καλο!!!!
Xμμμμ...καφρίλες λέτε stalitsa...
Ισως και να έχετε δίκιο. Ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα εξάλου? Τι είναι καλύτερο για κάποιον και τι όχι? Τι υπάρχει και τι γίνεται? Τι ειναι αποτελεσματικό και τι όχι?
Η εμπειρία σας μπορεί και να είναι μεγαλύτερη απο τη δική μου, να έχει βαθύτερες ρίζες, να είναι πιο αποτελεσματική, να λύνει τα προβλήματα των ανθρώπων πιο εύκολα και γρήγορα...αλλά είναι όντως παραινετικά τα λόγια μου άραγε? Τα λέω απλώς για να τα πώ? Κενά περιεχομένου? Ισως όντως δεν υπάρχουν στόχοι και δεν μπορούν να υπάρχουν...
Το σύμπαν να είναι χαοτικό, ξεκινάς απο το Α και φτάνεις στο Β...ίσως και να είναι και έτσι...και πως να το αρνηθώ, σάμπως γνωρίζω τα πάντα? Και αν δεν είναι? Εχετε ζήσει όλες τις εμπειρίες του κόσμου, όλες τις παραλαγές, περάσατε απο κάθε κακοτοπιά και αναποδιά που μπορεί να τύχει σε κάποιον? αποκτήσατε τη μαγική πανάκεια που εφαρμόζετε αλάνθαστα σε κάθε σενάριο? Η μιλάτε κυρίως για τον ευατό σας και τον περίγυρο σας και όσα ζήσατε στα χρόνια σας, άλλοτε πολλά και άλλοτε λίγα, όπως και εγώ?
Εαν θεωρείται ότι έχετε την απάντηση σε όλα τα προβλήματα, σαφέστατα, να τη διασπείρετε αυτή τη γνώση, να ωφεληθούμε οι πάντες. Εαν όχι, θεωρώ ότι τουλάχιστο μπορείτε να έχετε "λογικές αμφιβολίες" για το ότι κάτι που δούλεψε κάποτε η συνεχίζει να δουλεύει και να βοηθάει εσας ή και κάποιους άλλους ακόμη, μπορεί κάποιους άλλους, όχι απλώς να μην τους βοηθάει αλλά να αποτελεί τροχοπέδη για την εξέλιξη τους.
Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και σίγουρα, κάποιοι απο εμάς επιθυμούμε να έχουν νόημα κάποια πράγματα που κάνουμε, να οδηγούν κάπου - ποιος ξέρει ίσως αυτό το κάπου το φτιάξουμε τελικά εμείς οι ίδιοι, αλλά αν δεν πιστέψουμε στην ύπαρξη του και ότι τα πράγματα δυνητικά βελτιώνονται και δεν παραμένουν αιώνια στα σκατά, ίσως, και δεν είμαι καθόλου απόλυτος σε αυτό, αλλά το θεωρώ μια πιθανότητα, ίσως λοιπόν αν δεν πιστέψουμε σε αυτό που θέλουμε δεν θα αγωνιστούμε για αυτό, εαν τα πράγματα δεν αλλάζουν, δεν ωφελεί να ζούμε. αλλά θεωρώ ότι πάρα πολλά απο τα πράγματα που έχουμε στην διάθεση μας στο σύχρονο κόσμο, είναι αποτέλεσμα αυτής της επιθυμίας αλλα και τηςς ανάγκης για καλυτέρευση.
Και καλυτέρευση, δε σημαίνει με τίποτα "αποκυρρήσω τα συναισθήματα μου, αποκτώντας το κλειδί για να ποδοπατήσω και εγώ τους άλλους αφου με ποδοπατούν καθημερινα". Καλυτέρευση είναι να είσαι προσεκτικός αλλα να μπορείς ταυτόχρονα να κάνεις και τη διαφορά να συμβάλεις ενεργά στο να γίνει πιο ζωντανή η κοινωνία μας, όχι πιο απάνθρωπη και βίαιη...
Η βία, ειτε πνευματική είτε σωματική, είναι απλή και δεδομένη και σίγουρη ίσως...αλλά είναι και η μέθοδος του ανθρώπου που αλλοτριώθηκε και έφυγε απο το σκοπό του, που αποφάσισε ότι τελικά δεν αξίζει να μάχεσαι για ιδανικά και για αξίες, ότι κανείς και τίποτα δεν αξίζει και δεν υπάρχει περίπτωση να δώσεις ευκαιρίες σε άλλους γιατί θα πάνε όλες χαμένες, ότι δεν θα συνδράμεις στην καλυτέρευση της δικής τους ζωής, που θα συμβάλει και στην καλυτέρευση της δικής σου.
Που "ξέρει" ότι καλύτερα είναι να κοιτάζεις μόνο τον ευατό σου σε αυτή τη ζωή γιατί οι άλλοι δεν θα σε σκεφτούν, θα πάρουν ότι τους ενδιαφέρει και θα σε παρατήσουν λεηλατημένο απο ότι αξίζει πάνω σου, μόνο και μόνο για να ανέβουν πιο ψηλά, ψάχνοντας κάτι που ουσιαστικά δεν θα βρούν ποτέ γιατί και οι ίδιοι δεν ξέρουν τι είναι, απλά το ψάχνουν, και που ίσως ακόμη και να το βρούν, δεν θα τους ικανοποιήσει τελικά, γιατί δεν είναι αυτό που αξίζει, αλλά η έξαψη του κηνυγιού, το οποίο είναι ουσιαστικά τόσο άχρηστο, όσο το να σκοτώνεις ένα ζωάκι το οποίο το ταλαιπωρείς χωρίς ιδιαίτερο λόγο και χωρίς να σκοπεύεις καν να το φας.
Αλλά αυτό είναι ο άνθρωπος σήμερα. Μου αρέσει? Δεν το νομίζω. Θέλω να τον δώ να εξελίσσεται? Σίγουρα. Πιστεύω ότι μπορεί να εξελιχθεί εαν στραφεί προς τον ευατό του και τους "έχει χεσμένους όλους"? σαφέστατα ΟΧΙ. Μπορεί να επιβιώσει ναι. Αλλά γιατί να επιβιώσει εαν είναι να γίνει χειρότερος μέρα με την ημέρα? ας μείνουν μόνο τα ζώα τουλάχιστον αυτά είναι ζώα και θεωρητικά πάντοτε δεν έχουν δυνάτότητες για κάτι καλύτερο, όπως ο άνθρωπος.
Εαν ο άνθρωπος προτιμάει να είναι ζώο ενώ μπορεί να είναι κάτι ανώτερο, δεν έχει θέση σε αυτό τον κόσμο.Survival of the fittest, απλά πράγματα.
Θαλασσόλυκε, παρεξήγησες νομίζω...καταρχήν με συγχωρείς αν σε έθιξε το post μου. Σε καμία περίπτωση δεν είχα πρόθεση να υποβαθμίσω τις προθέσεις σου κ σε καμία περίπτωση δεν είχα στο μυαλό μου εσένα όταν το έγραψα. Για να απαντήσεις όπως κ εγώ σε έναν άνθρωπο που δεν τον ξέρουμε κ τον βλέπουμε να πονάει (κ άρα κάτι μας θυμίζει γιατί το έχουμε αισθανθεί κ εμείς), προφανώς έχεις ψυχή κ θες να βοηθήσεις. «Η εμπειρία σας μπορεί και να είναι μεγαλύτερη απο τη δική μου, να είναι πιο αποτελεσματική»... καμία σχέση έχω να πω...ένα moto έχω βρει απλά για να την παλεύω κ αυτό που νομίζω είπα να το μοιραστώ κ με έναν άλλο άνθρωπο που μου θυμίζει τον εαυτό μου κάποιες στιγμές όπου το τελευταίο πράγμα που μπορώ να ακούσω είναι «όλα για κάποιο λόγο γίνονται». Προσωπικά θεωρώ πως αυτό το βλέπεις στο τέλος κ κατά τη διάρκεια. Κ προσωπικά επίσης, είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω να ακούσω όταν δεν είμαι καλά από «φίλους». Αν κάποιος άγνωστος μου έλεγε κάτι τέτοιο με σκοπό να βοηθήσει θα το εκτιμούσα πολύ παραπάνω.
«Εαν θεωρείται ότι έχετε την απάντηση σε όλα τα προβλήματα, σαφέστατα, να τη διασπείρετε αυτή τη γνώση, να ωφεληθούμε οι πάντες». Σαφώς κ δεν έχω την απάντηση σε όλα τα ζητήματα κ δεν πρεσβεύω κάτι τέτοιο. Απλά αυτός είναι από τους τελευταίους τρόπους που έχω βρει για να μην πονάω χωρίς να σημαίνει ότι γίνομαι ένα με αυτά που απεχθάνομαι. Απλά κρατάω τον πυρήνα μου εκτός ανούσιων πραγμάτων, γιατί απλά ποτέ κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για αυτόν κ όσοι τον είδαν είπαν να πετάξουν κ μια βόμβα? "αποκυρρήσω τα συναισθήματα μου, αποκτώντας το κλειδί για να ποδοπατήσω και εγώ τους άλλους», κρατάω την πρώτη πρόταση μόνο που ναι ισχύει, τη δεύτερη όμως όχι γιατί ουδέποτε ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Αποκηρύσσω τα συναισθήματά μου σημαίνει δεν πονάω, όχι καίω τα πάντα στο πέρασμά μου. Και τέλος όταν μιλάμε για βία, που προφανώς αναφέρεστε σε αυτό που είπα «κάνε πόλεμο», δε μιλάω κυριολεκτικά, αλλά μεταφορικά, δεν πέφτω δηλαδή? ελπίζω τώρα να αντιλαμβάνεστε κάπως τα λεγόμενά μου?
Τα συναισθηματα δεν αποκυρησσονται!!! ειναι εκει, μας μιλανε, μας κανουν να ζουμε, ειναι εμεις! το να τα αγνοουμε σημαινει πως δεν συμβαλλουμε στην εξελιξη μας! στην απελευθερωση μας απο τα όποια δεσμα μας επιβαλλονται....
το κειμενο για μενα ηταν αναγκη!!! μια αναγκη στα πλαισια της προσωπικης μου ενδοσκοπησης, χρησιμοποιωντας μια γλωσσα συμβολικη για να πει αληθειες! με γιατρευει οταν το μοιραζομαι με στοχο να πει κατι σε καποιους...σε οσους!! να μπουν σε μια διεργασια!!!
γιατι αυτο εχει ουσια!!!
μα πάντα .. μια δαιμονισμένη αισιοδοξία! επιστρέφει, δε παραδίνεται..
σηκώνεις τα μάτια, πέρα από το παράθυρο.
θάνατος - ζωή, δράμα - κωμωδία, pastraκι
Τικ τακ
Θα υπάρξει νόημα, μην στεναχωριέστε. Ολα κάπου κατευθύνονται, ξέρετε.
Υ.Γ. γραψε κι αλλα τετοια..
Ε, λοιπόν ξέρεις κάτι; το δοκίμασες, ξέρεις πώς είναι κ σαφώς δεν παλεύεται. Ξέρεις τι νομίζω ότι πρέπει να δοκιμάσεις; Να σταματήσεις να σκέφτεσαι. Να σταματήσεις να νιώθεις (ναι γίνεται). Μετέτρεψε την κατάθλιψη σε νεύρα κ δημιουργία κ ένταση (όχι άσχημη εννοείται!) . Παρέα με τον εαυτό σου, ο ένας για τον άλλο. Δεν ξέρω αν έχεις δουλειά για να απασχολείσαι κ να ξεχνιέσαι, αλλά αν έχεις δώστα όλα εκεί. Δημιούργησε. Χάσου μέσα σε ατέλειωτες ώρες μόνο κ μόνο για να μη σκέφτεσαι. Αν έχεις παρέες που δε σε γεμίζουν κ σε ρίχνουν στείλε τις. Πρόταξε λίγο τον εαυτό σου κ δώστου σημασία. Κάνε πράγματα χωρίς λόγο, απλά για να ξοδεύεις την ενέργειά σου (τι; δεν έχεις; νιώθεις πως κάθε σου άκρο είναι 1 τόνος κ δεν μπορείς να το σηκώσεις; ξέρω, γαμώτο, ξέρω πώς είναι το ρημάδι), αλλά θα φρικάρεις κ θα χαρείς απίστευτα μόλις δεις τι ενέργεια έχεις. Κ το πεθαμένο μωρό που λες ότι νιώθεις πως έχεις καταπιεί, θα δεις που θα ζωντανέψει. Έχεις να χάσεις κάτι; Δε νομίζω....Τι λες; Μια ακόμα προσπάθεια. Trust me!
αν παρατηρησεις τι εγραψες θα δεις ποσο άριο ειναι...
υπαρχει ομως και καποιος άλλος...καποιος ανεξελεγκτος που ακουει στο ονομα Πλουτωνας...και λειτουργει πολυ βαθυτερα!!!
η ενεργεια υπαρχει, οπως και η δημιουργια, αλλιως δεν θα μιλαγαμε τωρα...
και προχωραμε....
και πολυ καλα το σκεφτεσαι stalitsa!
δεν θα τα τιναξω αποψε! ενας θανατος δεν ειναι μονο κυριολεκτικος....
και αυτο ειναι καλο!!! για μενα, ειναι καλο!!!!
Ισως και να έχετε δίκιο. Ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα εξάλου? Τι είναι καλύτερο για κάποιον και τι όχι? Τι υπάρχει και τι γίνεται? Τι ειναι αποτελεσματικό και τι όχι?
Η εμπειρία σας μπορεί και να είναι μεγαλύτερη απο τη δική μου, να έχει βαθύτερες ρίζες, να είναι πιο αποτελεσματική, να λύνει τα προβλήματα των ανθρώπων πιο εύκολα και γρήγορα...αλλά είναι όντως παραινετικά τα λόγια μου άραγε? Τα λέω απλώς για να τα πώ? Κενά περιεχομένου? Ισως όντως δεν υπάρχουν στόχοι και δεν μπορούν να υπάρχουν...
Το σύμπαν να είναι χαοτικό, ξεκινάς απο το Α και φτάνεις στο Β...ίσως και να είναι και έτσι...και πως να το αρνηθώ, σάμπως γνωρίζω τα πάντα? Και αν δεν είναι? Εχετε ζήσει όλες τις εμπειρίες του κόσμου, όλες τις παραλαγές, περάσατε απο κάθε κακοτοπιά και αναποδιά που μπορεί να τύχει σε κάποιον? αποκτήσατε τη μαγική πανάκεια που εφαρμόζετε αλάνθαστα σε κάθε σενάριο? Η μιλάτε κυρίως για τον ευατό σας και τον περίγυρο σας και όσα ζήσατε στα χρόνια σας, άλλοτε πολλά και άλλοτε λίγα, όπως και εγώ?
Εαν θεωρείται ότι έχετε την απάντηση σε όλα τα προβλήματα, σαφέστατα, να τη διασπείρετε αυτή τη γνώση, να ωφεληθούμε οι πάντες. Εαν όχι, θεωρώ ότι τουλάχιστο μπορείτε να έχετε "λογικές αμφιβολίες" για το ότι κάτι που δούλεψε κάποτε η συνεχίζει να δουλεύει και να βοηθάει εσας ή και κάποιους άλλους ακόμη, μπορεί κάποιους άλλους, όχι απλώς να μην τους βοηθάει αλλά να αποτελεί τροχοπέδη για την εξέλιξη τους.
Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και σίγουρα, κάποιοι απο εμάς επιθυμούμε να έχουν νόημα κάποια πράγματα που κάνουμε, να οδηγούν κάπου - ποιος ξέρει ίσως αυτό το κάπου το φτιάξουμε τελικά εμείς οι ίδιοι, αλλά αν δεν πιστέψουμε στην ύπαρξη του και ότι τα πράγματα δυνητικά βελτιώνονται και δεν παραμένουν αιώνια στα σκατά, ίσως, και δεν είμαι καθόλου απόλυτος σε αυτό, αλλά το θεωρώ μια πιθανότητα, ίσως λοιπόν αν δεν πιστέψουμε σε αυτό που θέλουμε δεν θα αγωνιστούμε για αυτό, εαν τα πράγματα δεν αλλάζουν, δεν ωφελεί να ζούμε. αλλά θεωρώ ότι πάρα πολλά απο τα πράγματα που έχουμε στην διάθεση μας στο σύχρονο κόσμο, είναι αποτέλεσμα αυτής της επιθυμίας αλλα και τηςς ανάγκης για καλυτέρευση.
Και καλυτέρευση, δε σημαίνει με τίποτα "αποκυρρήσω τα συναισθήματα μου, αποκτώντας το κλειδί για να ποδοπατήσω και εγώ τους άλλους αφου με ποδοπατούν καθημερινα". Καλυτέρευση είναι να είσαι προσεκτικός αλλα να μπορείς ταυτόχρονα να κάνεις και τη διαφορά να συμβάλεις ενεργά στο να γίνει πιο ζωντανή η κοινωνία μας, όχι πιο απάνθρωπη και βίαιη...
Η βία, ειτε πνευματική είτε σωματική, είναι απλή και δεδομένη και σίγουρη ίσως...αλλά είναι και η μέθοδος του ανθρώπου που αλλοτριώθηκε και έφυγε απο το σκοπό του, που αποφάσισε ότι τελικά δεν αξίζει να μάχεσαι για ιδανικά και για αξίες, ότι κανείς και τίποτα δεν αξίζει και δεν υπάρχει περίπτωση να δώσεις ευκαιρίες σε άλλους γιατί θα πάνε όλες χαμένες, ότι δεν θα συνδράμεις στην καλυτέρευση της δικής τους ζωής, που θα συμβάλει και στην καλυτέρευση της δικής σου.
Που "ξέρει" ότι καλύτερα είναι να κοιτάζεις μόνο τον ευατό σου σε αυτή τη ζωή γιατί οι άλλοι δεν θα σε σκεφτούν, θα πάρουν ότι τους ενδιαφέρει και θα σε παρατήσουν λεηλατημένο απο ότι αξίζει πάνω σου, μόνο και μόνο για να ανέβουν πιο ψηλά, ψάχνοντας κάτι που ουσιαστικά δεν θα βρούν ποτέ γιατί και οι ίδιοι δεν ξέρουν τι είναι, απλά το ψάχνουν, και που ίσως ακόμη και να το βρούν, δεν θα τους ικανοποιήσει τελικά, γιατί δεν είναι αυτό που αξίζει, αλλά η έξαψη του κηνυγιού, το οποίο είναι ουσιαστικά τόσο άχρηστο, όσο το να σκοτώνεις ένα ζωάκι το οποίο το ταλαιπωρείς χωρίς ιδιαίτερο λόγο και χωρίς να σκοπεύεις καν να το φας.
Αλλά αυτό είναι ο άνθρωπος σήμερα. Μου αρέσει? Δεν το νομίζω. Θέλω να τον δώ να εξελίσσεται? Σίγουρα. Πιστεύω ότι μπορεί να εξελιχθεί εαν στραφεί προς τον ευατό του και τους "έχει χεσμένους όλους"? σαφέστατα ΟΧΙ. Μπορεί να επιβιώσει ναι. Αλλά γιατί να επιβιώσει εαν είναι να γίνει χειρότερος μέρα με την ημέρα? ας μείνουν μόνο τα ζώα τουλάχιστον αυτά είναι ζώα και θεωρητικά πάντοτε δεν έχουν δυνάτότητες για κάτι καλύτερο, όπως ο άνθρωπος.
Εαν ο άνθρωπος προτιμάει να είναι ζώο ενώ μπορεί να είναι κάτι ανώτερο, δεν έχει θέση σε αυτό τον κόσμο.Survival of the fittest, απλά πράγματα.
«Εαν θεωρείται ότι έχετε την απάντηση σε όλα τα προβλήματα, σαφέστατα, να τη διασπείρετε αυτή τη γνώση, να ωφεληθούμε οι πάντες». Σαφώς κ δεν έχω την απάντηση σε όλα τα ζητήματα κ δεν πρεσβεύω κάτι τέτοιο. Απλά αυτός είναι από τους τελευταίους τρόπους που έχω βρει για να μην πονάω χωρίς να σημαίνει ότι γίνομαι ένα με αυτά που απεχθάνομαι. Απλά κρατάω τον πυρήνα μου εκτός ανούσιων πραγμάτων, γιατί απλά ποτέ κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για αυτόν κ όσοι τον είδαν είπαν να πετάξουν κ μια βόμβα? "αποκυρρήσω τα συναισθήματα μου, αποκτώντας το κλειδί για να ποδοπατήσω και εγώ τους άλλους», κρατάω την πρώτη πρόταση μόνο που ναι ισχύει, τη δεύτερη όμως όχι γιατί ουδέποτε ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Αποκηρύσσω τα συναισθήματά μου σημαίνει δεν πονάω, όχι καίω τα πάντα στο πέρασμά μου. Και τέλος όταν μιλάμε για βία, που προφανώς αναφέρεστε σε αυτό που είπα «κάνε πόλεμο», δε μιλάω κυριολεκτικά, αλλά μεταφορικά, δεν πέφτω δηλαδή? ελπίζω τώρα να αντιλαμβάνεστε κάπως τα λεγόμενά μου?
το κειμενο για μενα ηταν αναγκη!!! μια αναγκη στα πλαισια της προσωπικης μου ενδοσκοπησης, χρησιμοποιωντας μια γλωσσα συμβολικη για να πει αληθειες! με γιατρευει οταν το μοιραζομαι με στοχο να πει κατι σε καποιους...σε οσους!! να μπουν σε μια διεργασια!!!
γιατι αυτο εχει ουσια!!!
scarv πολυ ομορφο! σε ευχαριστω!!
σηκώνεις τα μάτια, πέρα από το παράθυρο.
θάνατος - ζωή, δράμα - κωμωδία, pastraκι
Η αγρια η ομορφια του Χρόνου που περναει, το τικ τακ ευτυχως(
ακομα και με ενα αστερακι λιγοτερο johnny...