Αγαπητοί φίλοι/ες και κύριε Πανόπουλε

Είμαι 10 χρόνια με το αγόρι μου, συζούμε και εδώ και ένα χρόνο λέγαμε να αρραβωνιαστούμε. Η αλήθεια είναι ότι μου έβγαλε την πίστη λιγουλάκι όντας Τοξότης...όχι όχι δεν τον πίεσα, μόνος του ανα΄κοίνωνε και μόνος του μετά έκανε τον ανήξερο. Πριν μια -δυο βδομάδες ανακοίνωσε να παντρευτούμε με πολιτικό γάμο. Και σκέφτομαι...επιτέλους ήρθε η μέρα. Πόσα χρόνια περίμενα αυτήν τη μέρα να ενωθώ με αυτόν τον άνθρωπο κι έτσι. Όχι για το τυπικό, το έβλεπα σαν ολοκλήρωση απλά. Όμως από τη μέρα που μου το είπε, έχει εγκατασταθεί μια φωνούλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου που λέει "Είσαι σίγουρη? Μήπως αντί να κοιτάς τα γεγονότα ως στόχους που πρέπει να πετύχεις, να κοιτάς την ουσία τους?"

Με έχει πιάσει ανασφάλεια, ξέρω ότι και ο ίδιος το είπε για να μην τον πρίζουν οι δικοί του διότι το θεωρεί εντελώς τυπικό, δε μου έκανε καν πρόταση και γενικότερα μέχρι πρότεινως σκεφτόμουν όπου μας βγάλει αλλά ξέρω ότι με αγαπάει , δεν επικοινωνούμε ιδιαίτερα αλλά ξέρω ότι είναι σαν ένα μεγάλο παιδί και θέλει τον δικό του τρόπο και γενικότερα είμαστε καλά χωρίς ιδιαίτερους τσακωμούς αλλά απλά ταξιδεύω στον κόσμο μου για να το επιτευξω αυτό.Πριν αυτά δεν ήταν σοβαρά θέματα για μένα, λίγο η αγάπη που έχει καλιεργηθεί, λίγο η καλή σεξ. ζωή παρά τα τόσα χρόνια λιγο η συνήθεια και η ασφάλεια με έκαναν να θεωρώ ότι "Τέλος με αυτόν πρέπει".

Τώρα όμως σκέφτομαι "Μπορείς να κάνεις ένα τόσο σοβαρό βήμα με αυτόν τον άνθρωπο?Άλλες φορές νιώθω τρελά ερωτευμένη άλλες τρελά απογοητευμένη?Σε καλύπτει αυτό?Θα μπορείς να κάνεις καλή οικογένεια και να είσαι κι εσύ κι εκείνος ευτυχισμένος?

και απλά έχω σηκώσει τα χέρια στο "ΌΤΙ ΠΕΙ Η ΜΟΙΡΑ"

ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΣΚΟΡΠΙΝΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΜΟΥ?Είμαι γεννημένη 25/10/83 κι εκείνος 13/12/1983. Μπορεί κανείς να βγάλει άκρη από τους χάρτες μας?