Δώσε μας ''συντεταγμένες'' της κατάστασης ή τουλάχιστον αφησέ μας το περιθώριο να ''κρίνουμε'' αν η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Η ματιά ''ενός εισβολέα'' στη ζωή σου , μπορεί να είναι πιο καθαρή και απόλυτα πιο αισιόδοξη. Κάνε μια προσπάθεια...
Σε φιλώ
Συμβουλή μου, να ψάξεις αυτή τη μικρή φλογίτσα που υπάρχει μέσα σου και να τη φυσήξεις τόσο ώστε να σου δώσει τη δική σου "φωτιά". Κι αν δεν τη βλέπεις ξεκάθαρα, σίγουρα τη νιώθεις. Στρέψου εκεί με πίστη και απλά αποχαιρέτα τον παλιό σου εαυτό και υποδέξου το νέο.
Φιλικά
dn einai ol mavra kale m skorpie...des k ektimise k ta mikra kala p simvainoun stn zwi s...oso xalia k na einai ta pragmata,skorpios eisai,tha tn vreis tn akri
ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ....
ΕΠΑΓΕΛΜΑΤΙΚΑ? ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ? ΦΙΛΙΕΣ? Η ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΜΟΥ? ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ. ΕΧΩ ΤΟΣΑ ΝΕΥΡΑ.... ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΟΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΩ ΚΑΤΙ, ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ. ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΝΗ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΣΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΛΕΩ ΑΥΤΑ ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ? ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΣΧΗΜΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ. ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ? ΚΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΩ? ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ. ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΗ, ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΛΕΕΙ, ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΙΛΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...
ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ. ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΗΜΟΥΝ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΥΝΤΗΞΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΗ... ΟΜΩ ΤΟ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΕΣ. ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΝΑΙ.
Λοιπόν...κάτσε να το πιάσουμε απο την αρχή το πράγμα. Επικοινωνία, μου λες. Και θα εννοείς φυσικά εκείνο το άτιμο ''καλώδιο'' που συνδέει εμάς με τον υπόλοιπο κόσμο. Ξέρεις, βέβαια,πως κάποιες φορές ετούτο το ρημάδι βραχυκυκλώνει. Το ξέρεις. Θ α γνωρίζεις επίσης, πως δεν είναι όλοι ειδικοί στα καλώδια, που πάει να πει πως κάποιοι απο μας επέλεξαν λάθος εταιρία με ελαττωματικές κατασκευές ή πάλι ξέχασαν οι ίδιοι να κάνουν σωστή χρήση. Έ, και; Σημασία δεν έχει η απόδοση( των καλώδίων), σημασία έχει ποιες είναι οι προσδοκίες σου. Πώς τη φαντάζεσαι, ας πούμε, στο μυαλουδάκι σου αυτή τη κυρία; Δεν ξέρω εγώ, εσύ να μου πεις. Κοινωνική, πολυλογού και τζογαδόρισσα; Απόμακρη, επιφυλαχτική, επιλεκτική; Διαλέγεις και παίρνεις, λοιπόν. Κι ας πούμε πως διάλεξες. Ας πούμε πως σου έκανα το χατήρι να φαντασιωθείς έστω και για λίγο. Έσυ τί έκανες γι΄αυτό; Γιατί, μα την αλήθεια, και να θέλω πολιτικός να γίνω απο αύριο, πρέπει να βελτιώσω φωνή, υφάκι, νεύρα, υποχωρητικότητα, εμφάνιση, επικοινωνία.
Οταν κάπου ''το χάνουμε'' το παιχνιδάκι μέσα απο τα χέρια μας, αυτό δεν πρέπει να μας καταθλίβει, αρκεί να αναλογιστούμε τί είναι αυτό που μας βγάζει έξω απο την παρτίδα. Ξέρεις πόσες φορές έχω βγει ''εκτός κουβέντας'' και αναλογίζομαι γιατί κανένας δεν με προσέχει που μιλάω, αφού, διάολε, έχω δίκιο; Όταν κάθισα λίγα λεπτά να το κοιτάξω, κατάλαβα πως έφταιγε ένα και μοναδικό πράγμα. Η φωνή μου. Ή ταν νευρική, απότομη κι ακόμη κι αν δεν προσέβαλλα τον συνομιλητή μου, αυτόματα τον φόρτιζα τόσο ώστε να πάψει να συγκεντρώνεται πάνω μου. Παράδειγμα, λοιπόν.
Τσεκάρισε ώριμα τα σημεία που μειονεκτείς. Κάποια τα αποδέχεσαι, κάποια τα αναπλάθεις. Συνετά και χωρίς υστερίες, με σύμμαχο το χρόνο και με υπομονή. Αύριο δεν θα σηκωθείς απο το κρεβάτι με βελτιώμενο πρόγραμμα και απο windows xp θα καταλήξεις vista. Πάρε βαθιές ανάσες και θα τη δεις την αλλαγή.
Σύντροφος.
Δική σου επιλογή. Δεν μπορείς να τη φορτώσεις σε κανέναν. Προσπα΄θησε τουλάχιστον να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη, ώστε να μη μπορούν να σε φορτώνουν συμπλέγματα οι άλλοι. Και ικανή θα είσαι και επίμονη θα είσαι. Και απο αύριο θα κοιτάξεις λίγο το βλέμμα σου. Οι αδυναμίες μας, οι πίκρες μας, η αισιοδοξία μας, είναι όλα εκεί στοιβαγμένα. Να'ξερες πως φαίνονται σε κείνους που μας πλησιάζουν. Βελτίωσε λοιπόν, το βλέμμα σου, εφόσον η διάθεση σου γίνει καλύτερη, γιατί στην αντίθετη περίπτωση δεν θα καταφέρεις τίποτα.
Φίλοι.
Μετά τα 25 οι φίλοι που μένουν στη ζωή μας, εκείνοι οι πραγματικοί σωτήρες που χαμογελούν με τη χαρά σου και δακρύζουν με τον αναστεναγμό σου, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Του ενός χεριού. Σε αυτη τη περίπτωση θα είσαι τυχερός και το καλύτερο θα ήταν να ανάψεις κανένα καντήλι σε κάποιον εκεί πάνω. Στην άλλη περίπτωση περικυκλώνεσαι απο γνωστούς, αυτομαστιγώνεσαι, ανοίγεις ένα ημερολόγιο και μετράς δάκρυα και καημούς σε γράμματα. Καλώς ήρθες σ'έναν κόσμο απομόνωσης. Και; Θα ζήσεις. Όχι, γιατί το λέω εγώ αλλά γιατί σε αυτόν τον κόσμο υπαρχουν τρόποι επικοινωνίας με τον διπλανό μας, τον γείτονα, τον εχθρό, αρκεί να βάλεις το μυαλό σου να δουλεψει μηχανορραφώντας.
Δεν έχω κάτι άλλο να σου πω. Παρα μόνο ένα με σιγουριά: Απόλυτα πιστεύω, απόλυτα, πως δεν έχεις εξαντλήσει τίποτα. Γιατί όλα σου τα προβλήματα, είναι ανεξάντλητα. Και δεν είναι μόνο δικά σου, είναι και Δικά μας.
υ.γ Και κάτι τελευταίο: Να λές πάντα στον εαυτό σου πως κάποια μέρα θα παρατήσεις κάθε προσπάθεια, όταν εξαντληθούν όλοι οι δρόμοι, μόνο τότε. Οι δρόμοι θα είναι πάντα ανεξάντλητοι, αλλά εσύ τουλάχιστον θα πείθεις τον εαυτό σου πως έχεις κάποιο όριο. Εγώ τουλάχιστον, μέχρι τώρα, αυτό κάνω.
ΧΑΙΡΕΤΩ
Σε φιλώ
Φιλικά
ΕΠΑΓΕΛΜΑΤΙΚΑ? ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ? ΦΙΛΙΕΣ? Η ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΜΟΥ? ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ. ΕΧΩ ΤΟΣΑ ΝΕΥΡΑ.... ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΟΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΩ ΚΑΤΙ, ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ. ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΝΗ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΣΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΛΕΩ ΑΥΤΑ ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ? ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΣΧΗΜΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ. ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ? ΚΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΩ? ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ. ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΗ, ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΛΕΕΙ, ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΙΛΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...
ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ. ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΗΜΟΥΝ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΥΝΤΗΞΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΗ... ΟΜΩ ΤΟ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΕΣ. ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΝΑΙ.
Οταν κάπου ''το χάνουμε'' το παιχνιδάκι μέσα απο τα χέρια μας, αυτό δεν πρέπει να μας καταθλίβει, αρκεί να αναλογιστούμε τί είναι αυτό που μας βγάζει έξω απο την παρτίδα. Ξέρεις πόσες φορές έχω βγει ''εκτός κουβέντας'' και αναλογίζομαι γιατί κανένας δεν με προσέχει που μιλάω, αφού, διάολε, έχω δίκιο; Όταν κάθισα λίγα λεπτά να το κοιτάξω, κατάλαβα πως έφταιγε ένα και μοναδικό πράγμα. Η φωνή μου. Ή ταν νευρική, απότομη κι ακόμη κι αν δεν προσέβαλλα τον συνομιλητή μου, αυτόματα τον φόρτιζα τόσο ώστε να πάψει να συγκεντρώνεται πάνω μου.
Τσεκάρισε ώριμα τα σημεία που μειονεκτείς. Κάποια τα αποδέχεσαι, κάποια τα αναπλάθεις. Συνετά και χωρίς υστερίες, με σύμμαχο το χρόνο και με υπομονή. Αύριο δεν θα σηκωθείς απο το κρεβάτι με βελτιώμενο πρόγραμμα και απο windows xp θα καταλήξεις vista. Πάρε βαθιές ανάσες και θα τη δεις την αλλαγή.
Σύντροφος.
Δική σου επιλογή. Δεν μπορείς να τη φορτώσεις σε κανέναν. Προσπα΄θησε τουλάχιστον να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη, ώστε να μη μπορούν να σε φορτώνουν συμπλέγματα οι άλλοι. Και ικανή θα είσαι και επίμονη θα είσαι. Και απο αύριο θα κοιτάξεις λίγο το βλέμμα σου. Οι αδυναμίες μας, οι πίκρες μας, η αισιοδοξία μας, είναι όλα εκεί στοιβαγμένα. Να'ξερες πως φαίνονται σε κείνους που μας πλησιάζουν. Βελτίωσε λοιπόν, το βλέμμα σου, εφόσον η διάθεση σου γίνει καλύτερη, γιατί στην αντίθετη περίπτωση δεν θα καταφέρεις τίποτα.
Φίλοι.
Μετά τα 25 οι φίλοι που μένουν στη ζωή μας, εκείνοι οι πραγματικοί σωτήρες που χαμογελούν με τη χαρά σου και δακρύζουν με τον αναστεναγμό σου, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Του ενός χεριού. Σε αυτη τη περίπτωση θα είσαι τυχερός και το καλύτερο θα ήταν να ανάψεις κανένα καντήλι σε κάποιον εκεί πάνω. Στην άλλη περίπτωση περικυκλώνεσαι απο γνωστούς, αυτομαστιγώνεσαι, ανοίγεις ένα ημερολόγιο και μετράς δάκρυα και καημούς σε γράμματα. Καλώς ήρθες σ'έναν κόσμο απομόνωσης. Και; Θα ζήσεις. Όχι, γιατί το λέω εγώ αλλά γιατί σε αυτόν τον κόσμο υπαρχουν τρόποι επικοινωνίας με τον διπλανό μας, τον γείτονα, τον εχθρό, αρκεί να βάλεις το μυαλό σου να δουλεψει μηχανορραφώντας.
Δεν έχω κάτι άλλο να σου πω. Παρα μόνο ένα με σιγουριά: Απόλυτα πιστεύω, απόλυτα, πως δεν έχεις εξαντλήσει τίποτα. Γιατί όλα σου τα προβλήματα, είναι ανεξάντλητα. Και δεν είναι μόνο δικά σου, είναι και Δικά μας.
Σε φιλώ