ο ερωτας της ζωης μου, (και μιλαμε για ερωτα απο το γυμνασιο, ερωτα που μενει παντα μεσα μου αλλα οντας ανομολογητος χανει ευκαιριες και χρονια) αρχισε να καταλαβαινει τα αισθηματα μου και να με προσεγγιζει ερωτικα... κανονικα θα επρεπε να πεταω απο τη χαρα μου, κ ετσι θα ηταν αν δεν ηξερα οτι μεχρι προσφατα παρεμενε κολλημενος/πληγωμενος/καψουρης με την πρωην του... και το θεμα ειναι οτι τωρα φοβαμαι... νιωθω οτι δεν την εχει ξεπερασει ακομα... και δεν θελω να ειμαι το σκαλοπατι που θα πατησει κ μετα θα προχωρησει... και σκεφτομαι οτι αφου ειναι ο ιδανικος για μενα θα χαλασει η ολη εικονα που εχω αν το μονο που θελει ειναι να με εκμεταλλευτει... γιατι και παλιοτερα ειχε ψιλοκαταλαβει τι συμβαινει αλλα δεν επαιξε μαζι μου και τοτε πραγματικα εμεινε πολυ ψηλα στη θεση που τον εχω στο μυαλο μου... τωρα ομως...; κ απο την αλλη δεν μπορω να ειμαι 100% σιγουρη, μπορει απλα τωρα να καταλαβε τι συμβαινει και να ξεστραβωθηκε... να το ρισκαρω με κινδυνο εκτος απο το να πληγωθω να απογοητευτω και απιστευτα απο τον μοναδικο ανθρωπο που ηταν ιδανικος για μενα...; η μηπως τελικα προκυψει κατι πολυ θετικο απο ολο αυτο και ειναι η ευκαιρια μου για το ονειρο...; τι λετε;;; (ταυρος αυτος)